حجیت قرآن: تفاوت میان نسخه‌ها

۳۲۰ بایت حذف‌شده ،  ‏۲۶ ژوئیهٔ ۲۰۲۲
جز
جایگزینی متن - 'مسایل' به 'مسائل'
(ابرابزار)
جز (جایگزینی متن - 'مسایل' به 'مسائل')
 
(۴ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{نیازمند گسترش}}
{{شروع متن}}
{{شروع متن}}
{{سوال}}
{{سوال}}
خط ۱۰: خط ۱۱:
خداوند در قرآن، معجزات [[حضرت موسی(ع)]] را برهان معرفی می‌کند {{قرآن|وَ أَنْ أَلْقِ عَصَاکَ …|ترجمه=عصایت را بینداز. ناگاه دید آن اژدهایی شد که به هر سو می‌جهید … دستت را در گریبان خود فروبر، هنگامی که خارج می‌شود سفید و درخشنده است بدون عیب و نقص‏؛.. این دو [= معجزه عصا و ید بیضا] برهان روشن از پروردگارت به‌سوی فرعون و اطرافیان اوست‏، که آنان قوم فاسقی هستند!|سوره=قصص|آیه=۳۱–۳۲|۳۱|اسْلُکْ یَدَکَ فِی جَیْبِکَ تَخْرُجْ بَیْضَاءَ مِنْ غَیْرِ سُوءٍ … فَذَانِکَ بُرْهَانَانِ مِنْ رَبِّکَ إِلَی فِرْعَوْنَ وَمَلَئِهِ إِنَّهُمْ کَانُوا قَوْمًا فَاسِقِینَ|۳۲}} یعنی این دو معجزه، دو برهان، دلیل و شاهد روشنی هستند که جای هیچ شکی را باقی نمی‌گذارند.
خداوند در قرآن، معجزات [[حضرت موسی(ع)]] را برهان معرفی می‌کند {{قرآن|وَ أَنْ أَلْقِ عَصَاکَ …|ترجمه=عصایت را بینداز. ناگاه دید آن اژدهایی شد که به هر سو می‌جهید … دستت را در گریبان خود فروبر، هنگامی که خارج می‌شود سفید و درخشنده است بدون عیب و نقص‏؛.. این دو [= معجزه عصا و ید بیضا] برهان روشن از پروردگارت به‌سوی فرعون و اطرافیان اوست‏، که آنان قوم فاسقی هستند!|سوره=قصص|آیه=۳۱–۳۲|۳۱|اسْلُکْ یَدَکَ فِی جَیْبِکَ تَخْرُجْ بَیْضَاءَ مِنْ غَیْرِ سُوءٍ … فَذَانِکَ بُرْهَانَانِ مِنْ رَبِّکَ إِلَی فِرْعَوْنَ وَمَلَئِهِ إِنَّهُمْ کَانُوا قَوْمًا فَاسِقِینَ|۳۲}} یعنی این دو معجزه، دو برهان، دلیل و شاهد روشنی هستند که جای هیچ شکی را باقی نمی‌گذارند.


در جای دیگر، خود قرآن برهان معرفی شده‌است، {{قرآن|یَا أَیُّهَا النَّاسُ قَدْ جَاءَکُمْ بُرْهَانٌ مِنْ رَبِّکُمْ وَأَنْزَلْنَا إِلَیْکُمْ نُورًا مُبِینًا|ترجمه=ای مردم! دلیل روشن از طرف پروردگارتان برای شما آمد؛ و نور آشکاری به سوی شما نازل کردیم.|سوره=نساء|آیه=۱۷۴}}.
در جای دیگر، خود قرآن برهان معرفی شده است، {{قرآن|یَا أَیُّهَا النَّاسُ قَدْ جَاءَکُمْ بُرْهَانٌ مِنْ رَبِّکُمْ وَأَنْزَلْنَا إِلَیْکُمْ نُورًا مُبِینًا|ترجمه=ای مردم! دلیل روشن از طرف پروردگارتان برای شما آمد؛ و نور آشکاری به سوی شما نازل کردیم.|سوره=نساء|آیه=۱۷۴}}.


== حجیت ذاتی قرآن ==
== حجیت ذاتی قرآن ==
استاد جوادی آملی، در تفسیر شریف تسنیم می‌فرمایند: قرآن سند [[رسالت]] است بی‌واسطه و سند [[امامت]] با واسطه [[پیامبر اکرم(ص)]] است، ولی خود، هم در سند از غیر بی‌نیاز است و هم در دلالت (یعنی اثبات نبوت و امامت منوط به وجود قرآن کریم است اما قرآن محتاج کسی نمی‌باشد). و حجیت آن، از هر دو جهت (سند و دلالت) ذاتی است؛ بنابراین، روایات باید در دامان قرآن به نصاب حجیت برسند، و در تأیید محتوا با قرآن ارزیابی شوند.<ref>جوادی آملی، عبدالله، تفسیر تسنیم، قم، انتشارات اسراء، چاپ اول، ۱۳۷۸، ج۱، صص ۸۵.</ref> قرآن کریم حجیت بالفعل و مستقل است، و در اصل حجیت، نیاز به غیر خود ندارد.
ظاهر و باطن قرآن حجیت و مدرکیت دارد و می‌توان در موارد مختلف به آن تکیه کرد و آن را مورد عمل قرار داد، و در گفتار و نظریات و استدلال‌های خویش به آن تمسک جست؛ زیرا قرآن از حجیت ذاتی و مستقل برخوردار است، و از این جهت برای عموم مردم حجت و مدرک است.<ref>خویی، سید ابو القاسم، بیان در علوم و مسایل کلی قرآن، ترجمه صادق نجمی و هاشم‌زاده هریسی، دانشگاه آزادی اسلامی، چاپ پنجم، ۱۳۷۵، ج۱، ص۴۱۳.</ref>
{{همچنین ببینید|اکتفا به ظاهر قرآن}}
{{همچنین ببینید|اکتفا به ظاهر قرآن}}
آیت الله جوادی آملی، در تفسیر تسنیم می‌نویسد: قرآن سند [[رسالت]] است بی‌واسطه و سند [[امامت]] با واسطه [[پیامبر اکرم(ص)]] است، ولی خود، هم در سند از غیر بی‌نیاز است و هم در دلالت (یعنی اثبات نبوت و امامت منوط به وجود قرآن کریم است اما قرآن محتاج کسی نمی‌باشد). و حجیت آن، از هر دو جهت (سند و دلالت) ذاتی است؛ بنابراین، روایات باید در دامان قرآن به نصاب حجیت برسند، و در تأیید محتوا با قرآن ارزیابی شوند.<ref>جوادی آملی، عبدالله، تفسیر تسنیم، قم، انتشارات اسراء، چاپ اول، ۱۳۷۸، ج۱، صص ۸۵.</ref> قرآن کریم حجیت بالفعل و مستقل است، و در اصل حجیت، نیاز به غیر خود ندارد.


ظاهر و باطن قرآن حجیت و مدرکیت دارد و می‌توان در موارد مختلف به آن تکیه کرد و آن را مورد عمل قرار داد، و در گفتار و نظریات و استدلال‌های خویش به آن تمسک جست؛ زیرا قرآن از حجیت ذاتی و مستقل برخوردار است، و از این جهت برای عموم مردم حجت و مدرک است.<ref>خویی، سید ابو القاسم، بیان در علوم و مسائل کلی قرآن، ترجمه صادق نجمی و هاشم‌زاده هریسی، دانشگاه آزادی اسلامی، چاپ پنجم، ۱۳۷۵، ج۱، ص۴۱۳.</ref>
{{پایان پاسخ}}
{{پایان پاسخ}}
{{مطالعه بیشتر}}
{{درشت|'''مطالعه بیشتر'''}}
* کتاب بیان در علوم و مسایل کلی قرآن، ج۱.
* الاتقان فی علوم القرآن؛ جلال الدین سیوطی، ج۲.
* تاریخ و علوم قرآن؛ ابوالفضل میر محمدی.
{{پایان مطالعه بیشتر}}


== منابع ==
== منابع ==