۲٬۱۵۱
ویرایش
(←روایات اهل سنت: اصلاح ارقام) |
جز (بارگذاری عکس) |
||
(۸ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{شروع متن}} | {{شروع متن}} | ||
{{سوال}} | {{سوال}} | ||
آیا استدلال به آیه شریفه {{قرآن|أَقِمِ الصَّلاةَ لِدُلُوكِ الشَّمْسِ…}} از طرف شیعه برای جواز جمع بین نماز ظهر و عصر تفسیر به رأی نیست؟! | آیا استدلال به آیه شریفه {{قرآن|أَقِمِ الصَّلاةَ لِدُلُوكِ الشَّمْسِ…}} از طرف شیعه برای جواز جمع بین نماز ظهر و عصر تفسیر به رأی نیست؟! | ||
{{پایان سوال}} | {{پایان سوال}} | ||
{{پاسخ}}فقهای [[شیعه]] بر خلاف [[اهل تسنن]]، جمع بین نماز ظهر و عصر و نماز مغرب و عشاء را با توجه به سیره [[پیامبر(ص)]] و روایات [[اهلبیت(ع)]] جایز می دانند. اهل سنت باهم خواندن نماز را تنها در شرایط سخت مثل سفر یا بیماری جایز میداند. برخی از مفسران آیه ۷۸ سوره اسراء را دلیل بر جایز بودن جمع بین نماز ظهر و عصر دانستهاند. | {{پاسخ}} | ||
[[پرونده: الجمع بین الصلاتین علی ضوء الکتاب و السنه.jpg |بندانگشتی|آیه الله سبحانی در این کتاب جایز بودن جمع بین نماز ظهر و عصر و نماز مغرب و عشاء را با استناد به قرآن و روایات شیعه و اهل سنت ثابت کرده است]] | |||
فقهای [[شیعه]] بر خلاف [[اهل تسنن]]، جمع بین نماز ظهر و عصر و نماز مغرب و عشاء را با توجه به سیره [[پیامبر(ص)]] و روایات [[اهلبیت(ع)]] جایز می دانند. اهل سنت باهم خواندن نماز را تنها در شرایط سخت مثل سفر یا بیماری جایز میداند. برخی از مفسران آیه ۷۸ سوره اسراء را دلیل بر جایز بودن جمع بین نماز ظهر و عصر دانستهاند. | |||
== متن آیه == | == متن آیه == | ||
خط ۳۲: | خط ۳۴: | ||
* ابن حبان در کتاب خود بابی دارد با عنوان:«أن الجمع بين الصلاتين في الحضر لغير المعذور مباح؛ جمع بین دو نماز در وطن بدون عذر مباح است». در این باب روایاتی آورده است که رسول خدا(ص) بدون نماز ظهر و عصر و نماز مغرب و عشاء را در وطن جمع خواند و نماز هشت و هفت رکعتی خواند(جمع بین نماز ظهر و عصر و نماز مغرب و عشاء)<ref>ابن حبان، علی بن بلبان، صحيح ابن حبان، تحقیق: شعيب الأرنؤوط، بیجا، مؤسسة الرسالة، ۱۴۱۴ق/۱۹۹۳م، ج۴، ص۴۷۴.</ref> | * ابن حبان در کتاب خود بابی دارد با عنوان:«أن الجمع بين الصلاتين في الحضر لغير المعذور مباح؛ جمع بین دو نماز در وطن بدون عذر مباح است». در این باب روایاتی آورده است که رسول خدا(ص) بدون نماز ظهر و عصر و نماز مغرب و عشاء را در وطن جمع خواند و نماز هشت و هفت رکعتی خواند(جمع بین نماز ظهر و عصر و نماز مغرب و عشاء)<ref>ابن حبان، علی بن بلبان، صحيح ابن حبان، تحقیق: شعيب الأرنؤوط، بیجا، مؤسسة الرسالة، ۱۴۱۴ق/۱۹۹۳م، ج۴، ص۴۷۴.</ref> | ||
* صنعانی نیز از ابن عباس، عبد الله بن عمر روایاتی آورده است که هم رسول خدا(ص) نماز ظهر و عصر و نماز مغرب و عشاء را در وطن بدون عذر یکجا میخواند و هم دیگر اصحاب نمازهای خود را گاهی چنین میخواندند.<ref>صنعانی، عبد الرزاق بن همام، المصنف، تحقيق وتخريج وتعليق: حبيب الرحمن الأعظمي، بیجا، منشورات المجلس العلمي، بیتا، ج۲، ص۵۵۷.</ref> | |||
=== روایات شیعه === | === روایات شیعه === | ||
روایات شیعه در جایز بودن جمع بین نماز ظهر و عصر و نماز مغرب و عشاء در کتابهای معتبر آمده است. | |||
* [[مرحوم کلینی]] در کتاب [[الکافی]] <ref>كلينى، محمد بن يعقوب، الكافي، تهران، دار الکتب الاسلامیه، چاپ چهارم، ۱۴۰۷ق، ج۳، ص۲۸۶، بَابُ الْجَمْعِ بَيْنَ الصَّلَاتَيْن.</ref> شش روایت آورده که ثابت میکند جمع بین نماز ظهر و عصر و نماز مغرب و عشاء جایز است. | |||
* [[شیخ صدوق]] در کتاب [[علل الشرائع]]، هشت روایت در علت جمع خواندن نماز ظهر و عصر و نماز مغرب و عشاء آورده است.<ref>ابن بابويه، محمد بن على، علل الشرائع، قم، کتابفروشی داوری، چاپ اول، ۱۳۸۵ش / ۱۹۶۶م، ج۲، ص۳۲۱، باب۱۱ باب علة الرخصة في الجمع بين الصلاتين.</ref> | |||
* [[حرّ عاملي|شيخ حرّ عاملي]] در كتاب [[وسائل الشيعه]]<ref>حر عاملي، وسائل الشيعه، چاپ موسسه آل البيت، ج۴، ص۲۲۰.</ref> یازده روایت آورده است که جايز بودن جمع كردن بين نمازهاي ظهر و عصر و مغرب و عشاء، بدون هيچ عذري را ثابت میکند. | |||
== منابع == | == منابع == |
ویرایش