جلوگیری از سوء استفاده یهودیان با نهی از تعبیر «راعنا»: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
(ابرابزار)
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۴: خط ۴:
{{پایان سوال}}
{{پایان سوال}}
{{پاسخ}}
{{پاسخ}}
[[خداوند]]، استفاده از تعبیر «راعِنا» در خطاب پیامبر را [[نهی]] کرده است: {{قرآن|یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا لَا تَقُولُوا رَاعِنَا وَقُولُوا انْظُرْنَا| سوره = بقره| آیه = ۱۰۴| ترجمه = ای کسانی که ایمان آورده‌اید، نگویید: «راعنا»، و بگویید: «انظرنا»}}
[[خداوند]] نهی کرده که مسلمانان از تعبیر «راعِنا» در خطاب به پیامبر استفاده کنند: {{قرآن|یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا لَا تَقُولُوا رَاعِنَا وَقُولُوا انْظُرْنَا| سوره = بقره| آیه = ۱۰۴| ترجمه = ای کسانی که ایمان آورده‌اید، نگویید: «راعنا»، و بگویید: «انظرنا»}}


هنگامی که [[پیامبر(ص)]] مشغول سخن گفتن بود و آیات و احکام الهی را بیان می‌کرد، مسلمانان از او می‌خواستند کمی آهسته سخن بگوید تا بتوانند مطالب را خوب درک کنند. مسلمانان برای این درخواست تعبیر «راعنا» به معنی مهلت دادن را به کار می‌بردند. یهود کلمه «راعنا» را از ماده «الرعونه» (به معنی کودنی و حماقت) استفاده می‌کردند و این تعبیر نزد آنان معنای بدی داشت.<ref>محقق، محمد باقر، نمونه بینات در شأن نزول آیات، تهران، انتشارات اسلامی، چهارم، ۱۳۶۱ ش، ص۲۵.</ref>
هنگامی که [[پیامبر(ص)]] مشغول سخن گفتن بود و آیات و احکام الهی را بیان می‌کرد، مسلمانان از او می‌خواستند کمی آهسته سخن بگوید تا بتوانند مطالب را خوب درک کنند. مسلمانان برای این درخواست تعبیر «راعنا» به معنی مهلت دادن را به کار می‌بردند. یهود کلمه «راعنا» را از ماده «الرعونه» (به معنی کودنی و حماقت) استفاده می‌کردند و این تعبیر نزد آنان معنای بدی داشت.<ref>محقق، محمد باقر، نمونه بینات در شأن نزول آیات، تهران، انتشارات اسلامی، چهارم، ۱۳۶۱ ش، ص۲۵.</ref>
۱۱٬۸۷۷

ویرایش