جایگاه روحانیت در اسلام و در میان مسلمین از نظر شهید بهشتی: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
(ابرابزار)
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۶: خط ۶:
{{پاسخ}}
{{پاسخ}}
{{درگاه|حوزه و روحانیت}}
{{درگاه|حوزه و روحانیت}}
سید محمد بهشتی در مقاله خود، ضمن توضیح سازمان روحانیت در سایر ادیان، این سؤال اساسی را مطرح می‌کند که آیا اسلام طبقه روحانیت دارد که طبقه‌ای اختصاصی است و نگهبانی از دین وظیفه اختصاصی آنهاست و برای انجام آن مزایای مالی و غیرمالی خاص مقرر شده است. پاسخ بهشتی به این سؤال منفی است؛ زیرا در اسلام کسب علم و معارف در انحصار طبقه خاصی نیست و برای روحانیت هیچ‌گونه امتیاز طبقاتی مقرر نشده است. از نظر او در اسلام سمت خاصی به نام روحانیت، نظیر آنچه در ادیان دیگر است، وجود ندارد. بهشتی با طرح وجوب کفایی تحقیق در رشته‌های مختلف علوم دینی در شرایط غیبت، ضرورت وجود روحانیت را اثبات می‌کند.
سید محمد بهشتی در مقاله خود، ضمن توضیح سازمان روحانیت در سایر ادیان، این سؤال اساسی را مطرح می‌کند که آیا اسلام طبقه روحانیت دارد که طبقه‌ای اختصاصی است و نگهبانی از دین وظیفه اختصاصی آنهاست و برای انجام آن مزایای مالی و غیرمالی خاص مقرر شده است. پاسخ بهشتی به این سؤال منفی است؛ زیرا در اسلام کسب علم و معارف در انحصار طبقه خاصی نیست و برای روحانیت هیچ‌گونه امتیاز طبقاتی مقرر نشده است. از نظر او در اسلام سمت خاصی به نام روحانیت، نظیر آنچه در ادیان دیگر است، وجود ندارد. بهشتی با طرح وجوب کفایی تحقیق در رشته‌های مختلف علوم دینی در شرایط غیبت، ضرورت وجود روحانیت را اثبات می‌کند.<ref>مطهری، مرتضی و دیگران، بحثی درباره مرجعیت و روحانیت، تهران، انتشارات صدرا، ۱۳۹۷ش، ص۱۸۹-۲۲۴.</ref>


او در ادامه از روحانیت شکل گرفته در تاریخ مسلمانان انتقاد شدیدی کرده و از روحانیت منزه و پاک که در هر دوره ای نیز وجود داشته تمجید و دفاع می‌کند و تإکید می‌نماید که در عصر ما نیز باید روحانیان واقعی از کسانی که صرفاً لباس روحانیت دارند باز شناخته شوند. بهشتی از این که در دوره کنونی صرفاً لباس، علامت روحانیت شده ناراضی است و معتقد است ساختار اجتماعی ما نیز عملاً به نحوی رفتار می‌کند که فرصت سوء استفاده از لباس روحانیت را فراهم می‌آورد.
او در ادامه از روحانیت شکل گرفته در تاریخ مسلمانان انتقاد شدیدی کرده و از روحانیت منزه و پاک که در هر دوره ای نیز وجود داشته تمجید و دفاع می‌کند و تإکید می‌نماید که در عصر ما نیز باید روحانیان واقعی از کسانی که صرفاً لباس روحانیت دارند باز شناخته شوند. بهشتی از این که در دوره کنونی صرفاً لباس، علامت روحانیت شده ناراضی است و معتقد است ساختار اجتماعی ما نیز عملاً به نحوی رفتار می‌کند که فرصت سوء استفاده از لباس روحانیت را فراهم می‌آورد.
۶٬۸۱۴

ویرایش