۶٬۸۱۴
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۸: | خط ۸: | ||
== محتوا == | == محتوا == | ||
در کتاب جامع الاخبار طی ۱۴۰ فصل درباره ۱۴۰ موضوع از معارف اسلامی و شیعی بحث شده است. | در کتاب جامع الاخبار طی ۱۴۰ فصل درباره ۱۴۰ موضوع از معارف اسلامی و شیعی بحث شده است. محتوای کتاب به شش بخش قابل تقسیم است: بخش اول، فضیلت شناخت خداوند متعال و مطالبی راجع به توحید و عدل. بخش دوم، بیان فضیلت [[رسول اکرم(ص)]] و [[اهلبیت(ع)]]. بخش سوم، درباره ذکر، استغفار و انواع نمازها. بخش چهارم: بیان صفات مؤمن که در این رابطه بسیاری از مسائل اخلاقی، اجتماعی، خانوادگی و آداب و مستحبات زندگی را بیان کرده است. بخش پنجم: درباره مرگ، معاد، روح، بهشت، و قیامت. همچنین در خلال فصول، مباحث گوناگون و پراکنده کلامی و جغرافیای تاریخی آورده شده است. مانند مباحثی درباره [[مرجئه]] و [[قدریه]] و آن سوی [[کوه قاف]] و اطلاعاتی درباره برخی مکانهای جغرافیایی. نیز، در بخش پایانی کتاب در فصلی با عنوان نوادر روایات پراکنده با موضوعات مختلف نقل شده است.<ref>محمود مدنی بجستانی، فرهنگ کتب حدیثی شیعه، تهران، شرکت چاپ و نشر بین الملل انتشارات امیرکبیر، ج ۲، ص ۶۹۳.</ref> | ||
نویسنده در دیباچه کتاب غرض خود از نگارش را شوق فراوان به فراهم آوردن اثری درباره زهد و موعظه بر اساس روایات [[اهلبیت(ع)]] بر میشمرد. روایاتی مستند که متکی به احتجاجهای قرآنی و مؤید به استدلالهای عقلانی باشد. نویسنده آرزوی نگارش چنین اثری را از بیستسالگی داشته است. آرزویی که پس از پنجاهسالگی محقق میشود. او دلیل اصلی نگارش کتاب پس از گذشت این سالیان را آگاهی خود به اهمیت [[نهی از منکر]] و سودمندی پند و موعظه در شریعت بر میشمرد.<ref>محمد بن محمد الشعیری، جامع الأخبار، نجف، المطبعة الحیدریة، ص ۲-۳. </ref> | نویسنده در دیباچه کتاب غرض خود از نگارش را شوق فراوان به فراهم آوردن اثری درباره زهد و موعظه بر اساس روایات [[اهلبیت(ع)]] بر میشمرد. روایاتی مستند که متکی به احتجاجهای قرآنی و مؤید به استدلالهای عقلانی باشد. نویسنده آرزوی نگارش چنین اثری را از بیستسالگی داشته است. آرزویی که پس از پنجاهسالگی محقق میشود. او دلیل اصلی نگارش کتاب پس از گذشت این سالیان را آگاهی خود به اهمیت [[نهی از منکر]] و سودمندی پند و موعظه در شریعت بر میشمرد.<ref>محمد بن محمد الشعیری، جامع الأخبار، نجف، المطبعة الحیدریة، ص ۲-۳. </ref> |
ویرایش