automoderated
۵۴۳
ویرایش
Nazarzadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - ' ج ' به ' ج') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۲: | خط ۲: | ||
{{سوال}} | {{سوال}} | ||
آیا توسل به | آیا توسل به انبیاء و معصومین(ع) جایز است؟ | ||
{{پایان سوال}} | {{پایان سوال}} | ||
{{پاسخ}} | {{پاسخ}} | ||
هدف از [[توسل]] نزدیک شدن به [[خداوند]] و برآورده شدن حاجتها است. توسل جستن به [[انبیاء]] | هدف از [[توسل]] نزدیک شدن به [[خداوند]] و برآورده شدن حاجتها است. توسل جستن به [[انبیاء]] و [[معصومان]](ع) اگر در راستای نزدیک شدن به خداوند باشد، در [[قرآن]] و روایات بسیاری به آن توصیه شده است. همچنین سیره و روش مسلمانان و علمای دینی بر این بوده که به معصومین(ع) توسل کنند. | ||
==لزوم استفاده از وسیله== | ==لزوم استفاده از وسیله== | ||
خط ۱۳: | خط ۱۳: | ||
==توسل به غیر خدا در قرآن و روایات== | ==توسل به غیر خدا در قرآن و روایات== | ||
منظور از «وسیله»، هر چیزی است که انسان را به خدا نزدیک کند، گاه مربوط به خود شخص است مثل علم و آگاهی، [[نماز]]، [[حجّ|حج]]، [[زکات]]، [[جهاد]] در راه خدا و… یا افرادی که در این مسیر دست انسان را بگیرند و بالا ببرند، از این جهت در [[تفسیر]] آیه ۳۵ مائده آمده است که [[علی(ع)]] فرمود: «اَنَا وَسیلَتُهُ»، من وسیله آن هستم.<ref>طباطبایی، سید محمد حسین، تفسیر المیزان، ج۵، ص۳۳۳.</ref> | منظور از «وسیله»، هر چیزی است که انسان را به خدا نزدیک کند، گاه مربوط به خود شخص است مثل علم و آگاهی، [[نماز]]، [[حجّ|حج]]، [[زکات]]، [[جهاد]] در راه خدا و… یا افرادی که در این مسیر دست انسان را بگیرند و بالا ببرند، از این جهت در [[تفسیر]] آیه ۳۵ مائده آمده است که [[علی(ع)]] فرمود: «اَنَا وَسیلَتُهُ»، من وسیله آن هستم.<ref>طباطبایی، سید محمد حسین، تفسیر المیزان، ج۵، ص۳۳۳.</ref> | ||
و یا فرمودهاند: تَقَرَّبُوا اِلیهِ بِالاِمام. بوسیله امام به سوی خدا نزدیک شوید. از این جهت در آیات [[قرآن]] نمونههای مختلفی را از [[پیامبران]] قبلی در مورد [[توسل]] ذکر میفرماید مثل توسل [[حضرت آدم(ع)]] به [[اهل بیت(ع)]] (بقره، ۳۷) و توسل برادران [[حضرت یوسف]] به [[یعقوب(ع)]]، وقتی برادران حضرت یوسف فهمیدند اشتباه کردهاند، از پدرشان خواستند تا برایشان [[استغفار]] کند و حضرت یعقوب هم قول داد برایشان استغفار نماید: {{قرآن| | و یا فرمودهاند: تَقَرَّبُوا اِلیهِ بِالاِمام. بوسیله امام به سوی خدا نزدیک شوید. از این جهت در آیات [[قرآن]] نمونههای مختلفی را از [[پیامبران]] قبلی در مورد [[توسل]] ذکر میفرماید مثل توسل [[حضرت آدم(ع)]] به [[اهل بیت(ع)]] (بقره، ۳۷) و توسل برادران [[حضرت یوسف]] به [[یعقوب(ع)]]، وقتی برادران حضرت یوسف فهمیدند اشتباه کردهاند، از پدرشان خواستند تا برایشان [[استغفار]] کند و حضرت یعقوب هم قول داد برایشان استغفار نماید: {{قرآن|قَالُوا يَا أَبَانَا اسْتَغْفِرْ لَنَا ذُنُوبَنَا إِنَّا كُنَّا خَاطِئِينَ قَالَ سَوْفَ أَسْتَغْفِرُ لَكُمْ رَبِّي ۖ إِنَّهُ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحِيمُ}}<ref>یوسف/ ۹۷ و ۹۸.</ref> (فرزندان یعقوب به پدر خویش) گفتند: ای پدر! از خدای بزرگ بخشش گناهان ما را بخواه که ماخطاکار هستیم. (یعقوب) گفت: به زودی از پروردگار خود برای شما طلب بخشش مینمایم که او بسیار آمرزنده و مهربان است. | ||
===توسل به پیامبر و امامان=== | ===توسل به پیامبر و امامان(ع)=== | ||
توسل مسلمانان به [[پیامبر اسلام(ص)]] هم در زمان حیات پیامبر(ص) و هم بعد از رحلت ایشان وجود داشته است. افرادی میآمدند و از ایشان طلب یاری یا طلب بخشش میکردند و حاجاتشان برآورده میشد. بعنوان نمونه نقل کردهاند مردی از اعراب بادیهنشین به نزد رسول اکرم(ص) شرفیاب شد و چند بیت شعر گفت و پیامبر(ص) را وسیله قرار داد تا [[خداوند]] باران نازل کند؛ که بیت آخر آن چنین بود: ما جز فرار به سوی تو راهی نداریم، جز به سوی پیامبر خدا، به کجا ممکن است مردم روی آورند. پیامبر(ص) با حالت اندوه روی منبر رفتند و دعا کردند و باران زیادی آمد.<ref>کشف الارتیاب، ص۳۱۰.</ref> | توسل مسلمانان به [[پیامبر اسلام(ص)]] هم در زمان حیات پیامبر(ص) و هم بعد از رحلت ایشان وجود داشته است. افرادی میآمدند و از ایشان طلب یاری یا طلب بخشش میکردند و حاجاتشان برآورده میشد. بعنوان نمونه نقل کردهاند مردی از اعراب بادیهنشین به نزد رسول اکرم(ص) شرفیاب شد و چند بیت شعر گفت و پیامبر(ص) را وسیله قرار داد تا [[خداوند]] باران نازل کند؛ که بیت آخر آن چنین بود: ما جز فرار به سوی تو راهی نداریم، جز به سوی پیامبر خدا، به کجا ممکن است مردم روی آورند. پیامبر(ص) با حالت اندوه روی منبر رفتند و دعا کردند و باران زیادی آمد.<ref>کشف الارتیاب، ص۳۱۰.</ref> | ||