۴۳
ویرایش
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
برچسبها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
(۲ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۶: | خط ۶: | ||
{{پاسخ}} | {{پاسخ}} | ||
تناقضی بین [[اختیار]] خداوند و سایر صفات او وجود ندارد. مقایسه اختیار الهی با اختیار انسان ناشی از تصور اشتباه و عدم شناخت ذات و [[صفات الهی]] است. هرچند برخی صفات برای [[خداوند]] و انسان به صورت اشتراکی به کار میرود اما صفات خالق در حد کمال است و هیچ نوع نقص و محدودیتی را نمیتوان به خدا نسبت داد. اختیار دارای معانی مختلفی که در برخی معانی مطابق اختیار الهی نیست و خداوند از آن مبراست. | تناقضی بین [[اختیار]] خداوند و سایر صفات او وجود ندارد. مقایسه اختیار الهی با اختیار انسان ناشی از تصور اشتباه و عدم شناخت ذات و [[صفات الهی]] است. هرچند برخی صفات برای [[خداوند]] و انسان به صورت اشتراکی به کار میرود اما صفات خالق در حد کمال است و هیچ نوع نقص و محدودیتی را نمیتوان به خدا نسبت داد. اختیار دارای معانی مختلفی است که در برخی معانی مطابق اختیار الهی نیست و خداوند از آن مبراست. | ||
==تفاوت اختیار و سایر صفات در خدا و انسان== | ==تفاوت اختیار و سایر صفات در خدا و انسان== | ||
خط ۱۳: | خط ۱۳: | ||
==مفاهیم اختیار== | ==مفاهیم اختیار== | ||
در دانش کلام برای اختیار، | در دانش کلام برای اختیار، معانی مختلفی مطرح شده است: | ||
# گاهی مراد از اختیار، همان اراده است. | # گاهی مراد از اختیار، همان اراده است. | ||
خط ۶۲: | خط ۶۲: | ||
====تناقض اختیار و علم ذاتی==== | ====تناقض اختیار و علم ذاتی==== | ||
طبق معنای اول و معانی سوم تا پنجم برای اختیار، هیچ منافاتی وجود ندارد؛ اما میان اختیار به معنای قدرت الهی و علم ذاتی، این سؤال مطرح میشود که خداوند که علم تام به همه جزئیات عالم، قبل از ایجاد دارد و بنابر فرض، قادر مطلق هم هست، میتواند متعلق قدرت خود را خلاف علم خود قرار دهد؟ اگر چنین کند آیا خلاف علم خود رفتار نکرده است؟! و اگر نمیتواند، آیا این امر نشان از محدودیت قدرت او نیست؟! | طبق معنای اول و معانی سوم تا پنجم برای اختیار، هیچ منافاتی بینشان وجود ندارد؛ اما میان اختیار به معنای قدرت الهی و علم ذاتی، این سؤال مطرح میشود که خداوند که علم تام به همه جزئیات عالم، قبل از ایجاد دارد و بنابر فرض، قادر مطلق هم هست، میتواند متعلق قدرت خود را خلاف علم خود قرار دهد؟ اگر چنین کند آیا خلاف علم خود رفتار نکرده است؟! و اگر نمیتواند، آیا این امر نشان از محدودیت قدرت او نیست؟! | ||
هریک از صفات ذاتی، عین دیگری، از لحاظ مصداق، و غیر دیگری، از لحاظ مفهوم است و عینیت آنها با ذات و با یکدیگر، از لحاظ مصداق، منافاتی با مغایرت مفهومی آنها ندارد؛ یعنی اشکالی ندارد که مفاهیمی مثل علم و قدرت را به ذات الهی نسبت دهیم، اما مصداق این مفاهیمِ کثیر، یک واحد بسیط باشد؛ همین معنا، یعنی عینیّت ذات و صفات و نفی تمایز مصداقی میان ذات و صفات، همان احدیت ذات باری تعالی است؛ پس مفاهیمِ صفات، زائد بر ذات، ولی حقایق آنها، عین ذات لایزال الهی است؛<ref>طباطبایی محمد حسین، مجموعه رسائل، قم، انتشارات بوستان کتاب، چاپ اول، ۱۳۸۷، ج۱، ص: ۳۲.</ref> | هریک از صفات ذاتی، عین دیگری، از لحاظ مصداق، و غیر دیگری، از لحاظ مفهوم است و عینیت آنها با ذات و با یکدیگر، از لحاظ مصداق، منافاتی با مغایرت مفهومی آنها ندارد؛ یعنی اشکالی ندارد که مفاهیمی مثل علم و قدرت را به ذات الهی نسبت دهیم، اما مصداق این مفاهیمِ کثیر، یک واحد بسیط باشد؛ همین معنا، یعنی عینیّت ذات و صفات و نفی تمایز مصداقی میان ذات و صفات، همان احدیت ذات باری تعالی است؛ پس مفاهیمِ صفات، زائد بر ذات، ولی حقایق آنها، عین ذات لایزال الهی است؛<ref>طباطبایی محمد حسین، مجموعه رسائل، قم، انتشارات بوستان کتاب، چاپ اول، ۱۳۸۷، ج۱، ص: ۳۲.</ref> |
ویرایش