|
|
| (۱۴ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۵ کاربر نشان داده نشد) |
| خط ۱: |
خط ۱: |
| تفاوت عصمتِ قبل و بعد از نبوّت
| | {{شروع متن}} |
| عصمت قبل از نبوت يا امامت با عصمت بعد از آن چه تفاوتى دارد؟
| | {{سوال}} |
| به عقيده ى ما شيعيان، تمامى پيامبران و امامان(عليهم السلام) چه پيش از نبوت و امامت و چه پس از آن، داراى عصمت بوده اند. ويژگى هاى عصمت در اين دو مرحله ى زمانى، تفاوت چندانى با يك ديگر ندارد. البته روشن است كه برخى از مراتب عصمت، يعنى عصمت در دريافت وحى و نيز عصمت در ابلاغ و تبيين معارف وحيانى، پيش ازنبوت و امامت قابل طرح نيست; اما عصمت از گناه و خطا و نيز عصمت در اعتقادات، تمام دوران زندگى معصومين را پوشش مى دهد. براى فهم بِه تر مطلب، توضيح دو نكته ضرورى است:
| | عصمت قبل از نبوت یا امامت با عصمت بعد از آن چه تفاوتی دارد؟ |
| 1. عصمت قبل از نبوت و امامت، گستره ى وسيعى دارد و سال هاى آغاز زندگى را نيز در برمى گيرد. پرسشى كه در اين جا بايد بدان پرداخت اين است كه قبل از رسيدن به سنّ تكليف، گناهى قابل تصور نيست، پس چگونه مى توان سخن از عصمت به ميان آورد؟
| | {{پایان سوال}} |
| در پاسخ بايد گفت كه هر چند در انسان هاى معمولى، آمادگى براى پذيرش تكاليف الهى از حدود نُه يا پانزده سالگى آغاز مى شود، اما مى توان نسبت به انسان هاى مختلف، زمان تكليف را متفاوت دانست. بى شك، همه ى ما افراد خردسالى را سراغ داريم كه از نظر رشد عقلى و شناخت و آگاهى و قدرت تصميم گيرى، با افراد بزرگ سال برابرى مى كنند. حال اگر اين افراد، قبل از سنين متعارف به تكليف مى رسيدند، نه محال عقلى لازم مى آمد و نه با عدل و حكمت الهى منافات داشت. البته مشيّت الهى بر اين قرار گرفته است كه از اين تفاوت ها و ويژگى هاى فردى چشم پوشى شود و زمان تكليف همه ى انسان ها، يك سان تلقّى گردد; اما در باره ى پيامبران و امامان، كه راه نماى مردمان و حجت الهى اند، وضعيّت به گونه اى ديگر است و باريابى گروهى از آنان به مقام نبوت و امامت در سنين خردسالى، مهر تأييدى بر تكليف پذيرى آنان در آن سنين به شمار مى آيد. چنان كه به فرموده ى قرآن كريم، حضرت عيسى و يحيى(عليهم السلام) در كودكى به پيامبرى رسيدند. و براساس روايات و شواهد مسلّم تاريخى، عده اى از ائمه ى شيعه، در خردسالى، مسئوليت امامت و رهبرى امت را به عهده گرفتند.
| | {{اصول دین و فروع دین}} |
| 2. عصمتِ پس از نبوت و امامت، به دلايلى كه در جاى خود مطرح گرديده، اختيارى است و ريشه در شايستگى هايى دارد كه با تلاش خود معصومان(عليهم السلام) به دست آمده است. اما عصمت پيش از نبوت و امامت، اگر هم غير اختيارى باشد، نقصى براى آنان به حساب نمى آيد; زيرا ملاك برترى معصومين، عصمت اختيارى در سنين بزرگ سالى است، و عصمت در خردسالى، پاداش قبل از عمل به شمار مى آيد.
| | {{پاسخ}} |
| وقتى خداوند مى داند كه فردى در آينده ى زندگى خود، چه مسيرى را انتخاب مى كند، به ميزان انتخاب او و تلاش مداوم آينده اش، او را از نخستين روز زندگى مورد لطف و عنايت قرار مى دهد و از لغزش ها مصونش مى دارد .
| | به اعتقاد [[شیعیان]]، همه [[پیامبران]] و [[امامان(ع)]] پیش از [[نبوت]] و [[امامت]] و پس از آن، دارای [[عصمت]] بوده‌اند. ویژگی‌های عصمت در این دو مرحله، تفاوتی با یکدیگر ندارد. برخی از مراتب عصمت، یعنی عصمت در دریافت، ابلاغ و تبیین [[وحی]]، پیش از نبوت و امامت قابل طرح نیست اما عصمت از [[گناه]] و خطا و نیز عصمت در اعتقادات، تمام دوران زندگی معصومان را پوشش می‌دهد. بر این اساس عصمت معصومان شامل دوران قبل از بلوغ ایشان هم می شود. [[قرآن]] در مورد [[حضرت عیسی(ع)]] و [[یحیی(ع)]] فرموده که ایشان در کودکی به پیامبری رسیدند و براساس روایات، تعدادی از ائمه [[شیعه]]، در خردسالی، مسئولیت امامت و رهبری امت را به عهده گرفتند. |
| | == منابع == |
| | متن برگرفته شده از کتاب ''پرسمان عصمت''، یوسفیان، حسن، مرکز مطالعات و پژوهش‌های فرهنگی حوزه علمیه، قم، ۱۳۸۰ش. |
| | {{پانویس|۲}} |
| | |
| | {{کلام}} |
| | |
| | {{شاخه |
| | | شاخه اصلی =کلام |
| | | شاخه فرعی۱ =عصمت |
| | | شاخه فرعی۲ = |
| | | شاخه فرعی۳ = |
| | }} |
| | |
| | {{تکمیل مقاله |
| | | شناسه =شد |
| | | تیترها = |
| | | ویرایش =شد |
| | | لینک‌دهی =شد |
| | | ناوبری = |
| | | نمایه =شد |
| | | تغییر مسیر =شد |
| | | بازبینی = |
| | | ارجاعات = |
| | | بازبینی نویسنده = |
| | | تکمیل = |
| | | اولویت =ج |
| | | کیفیت =ج |
| | }} |
| | {{پایان متن}} |