۲٬۱۶۱
ویرایش
آدرس دهی به منبع قدیمی
(اصلاح ارقام) |
(آدرس دهی به منبع قدیمی) |
||
| خط ۳۱: | خط ۳۱: | ||
قرآن نتیجه تسبیح به خدا اینگونه ترسیم می‌کند: {{قرآن|لَعَلَّكَ تَرْضَىٰ|ترجمه=باشد كه خشنود گردى.|سوره=طه|آیه=۱۳۰}} مفسران بر این باورند که هركس خدا را در دنيا خشنود كند، خدا او را در آخرت خشنود می‌كند.<ref>مغنيه، محمدجواد، ترجمه تفسير كاشف، مترجم: موسی دانش، قم، بوستان كتاب، چاپ اول، ۱۳۷۸ش، ج۵، ص۴۱۵.</ref> و فضیلت این تسبیح را خشنودی از سوی خداوند به بنده می‌دانند.<ref>ابوالفتوح رازى، حسين بن على، روض الجنان و روح الجنان في تفسير القرآن، مشهد، آستان قدس رضوى، بنياد پژوهشهاى اسلامى، چاپ اول، ۱۴۰۸ق، ج۱۳، ص۱۹۸.</ref> | قرآن نتیجه تسبیح به خدا اینگونه ترسیم می‌کند: {{قرآن|لَعَلَّكَ تَرْضَىٰ|ترجمه=باشد كه خشنود گردى.|سوره=طه|آیه=۱۳۰}} مفسران بر این باورند که هركس خدا را در دنيا خشنود كند، خدا او را در آخرت خشنود می‌كند.<ref>مغنيه، محمدجواد، ترجمه تفسير كاشف، مترجم: موسی دانش، قم، بوستان كتاب، چاپ اول، ۱۳۷۸ش، ج۵، ص۴۱۵.</ref> و فضیلت این تسبیح را خشنودی از سوی خداوند به بنده می‌دانند.<ref>ابوالفتوح رازى، حسين بن على، روض الجنان و روح الجنان في تفسير القرآن، مشهد، آستان قدس رضوى، بنياد پژوهشهاى اسلامى، چاپ اول، ۱۴۰۸ق، ج۱۳، ص۱۹۸.</ref> | ||
[[امام صادق(ع)]] می‌فرماید | [[امام صادق(ع)]] می‌فرماید: {{متن عربی|بزرگى ثواب دعا و تسبيح گفتن بنده بين خود و خدا را، جز خداوند كسى نمى‌داند.}}<ref>ابن طاووس، على بن موسى، ادب حضور(ترجمه فلاح السائل)، مترجم: محمد روحی، قم، انتشارات انصاری، چاپ اول، ۱۳۸۰ش، ص۸۴.</ref> | ||
== تسبیح همه موجودات عالم == | == تسبیح همه موجودات عالم == | ||