automoderated، ناظمان (CommentStreams)
۱۵٬۱۶۱
ویرایش
A.rezapour (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
A.rezapour (بحث | مشارکتها) |
||
خط ۱۷: | خط ۱۷: | ||
تسبیح خداوند، به معنای حمد و سپاس او و همواره یاد او بودن است. در قرآن تسبیح خداوند عبادت شمرده شده است<ref>آیه ۲۰۶ سوره اعراف</ref> تسبیح در قرآن همراه با ذکر <ref>آیه ۴۲ سوره احزاب</ref> که نشان میدهد معنایی نزدیک به هم اما جدا از هم دارند؛ و با حمد آمده است.<ref>آیه ۱۳۰ سوره طه و ۳۹ سوره ق و آیه ۴۸ سوره طور</ref> از ابن عباس روایت آمده است که مقصود از تسبيح در ساعات شب، نماز شب است.<ref>مجمع البيان فی تفسير القرآن، طبرسی، ج۷، ص: ۵۸ | تسبیح خداوند، به معنای حمد و سپاس او و همواره یاد او بودن است. در قرآن تسبیح خداوند عبادت شمرده شده است<ref>آیه ۲۰۶ سوره اعراف</ref> تسبیح در قرآن همراه با ذکر <ref>آیه ۴۲ سوره احزاب</ref> که نشان میدهد معنایی نزدیک به هم اما جدا از هم دارند؛ و با حمد آمده است.<ref>آیه ۱۳۰ سوره طه و ۳۹ سوره ق و آیه ۴۸ سوره طور</ref> از ابن عباس روایت آمده است که مقصود از تسبيح در ساعات شب، نماز شب است.<ref>مجمع البيان فی تفسير القرآن، طبرسی، ج۷، ص: ۵۸ | ||
</ref> مفسران مصادیق زیادی برای تسبیح ذکر | </ref> مفسران مصادیق زیادی برای تسبیح ذکر کردهاند از جمله نمازهای پنچ گانه، مطلق نماز، و مطلق تسبيح و حمد كه يا با يادآورى و تحميد قلبى باشد و يا با زبان، گفتن سبحان اللَّه و الحمد للَّه صورت گيرد و يا اعم از ذكر قلبى و زبانى باشد. بر این اساس تسبیح از یک باور قلبی نشأت میگیرد که خداوند را تنزیه میکند از هر عیب و نقص و ظلمی. از این جهت است که در آیه ۱۳۰ سوره طه پس از سفارش تسبیح به پیامبر، میگوید باشد که به مقام رضا برسی: {{قرآن|لَعَلَّكَ تَرْضَىٰ|ترجمه=باشد كه خشنود گردى.}} چون این تنزیه و تسبیح خداوند، نشاندهنده تسلیم در برابر خداوند است و انسان به رضای قضا و قدر نائل میشود.<ref>الميزان في تفسير القرآن، طباطبایی، ج۱۴، ص: ۲۳۶</ref> | ||
== منابع == | == منابع == |