تدبر در قرآن: تفاوت میان نسخه‌ها

۱٬۳۰۰ بایت اضافه‌شده ،  ‏۲۶ ژوئیهٔ ۲۰۲۲
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱۱: خط ۱۱:
https://hawzah.net/fa/Magazine/View/5415/7502/93688/%D8%AA%D8%AF%D8%A8%D9%91%D8%B1-%D8%AF%D8%B1-%D9%82%D8%B1%D8%A2%D9%86</ref> تدبّر به معنای اندیشیدن در عاقبت کارها، عواقب امور و نتایج عملکردها است و نتیجه اش کشف حقائق و مسائلی است که بدون آن اندیشیدن به دست آوردنش میسّر نمی باشد. به عبارت دیگر، «تدبّر» به معنای اندیشه عمیق و پیاپی و مستمر در ورای ظاهر گفتارها، نوشته ها و اعمال انسان، برای روشن شدن چهره واقعی و ظاهر شدن باطن امور می باشد.<ref>تدبّر در قرآن از دیدگاه اهل بیت(ع)، علی کرجی، فرهنگ کوثر ۱۳۸۴ شماره ۶۳.</ref>
https://hawzah.net/fa/Magazine/View/5415/7502/93688/%D8%AA%D8%AF%D8%A8%D9%91%D8%B1-%D8%AF%D8%B1-%D9%82%D8%B1%D8%A2%D9%86</ref> تدبّر به معنای اندیشیدن در عاقبت کارها، عواقب امور و نتایج عملکردها است و نتیجه اش کشف حقائق و مسائلی است که بدون آن اندیشیدن به دست آوردنش میسّر نمی باشد. به عبارت دیگر، «تدبّر» به معنای اندیشه عمیق و پیاپی و مستمر در ورای ظاهر گفتارها، نوشته ها و اعمال انسان، برای روشن شدن چهره واقعی و ظاهر شدن باطن امور می باشد.<ref>تدبّر در قرآن از دیدگاه اهل بیت(ع)، علی کرجی، فرهنگ کوثر ۱۳۸۴ شماره ۶۳.</ref>


تدبر يعنى بررسى نتائج و عواقب و پشت و روى چيزی، و تفاوت آن با «تفكر»، اين است كه تفكر مربوط به بررسى علل و خصوصيات يك موجود است، اما «تدبر» مربوط به بررسى عواقب و نتائج آن است‏.
تدبر يعنى بررسى نتائج و عواقب و پشت و روى چيزی، و تفاوت آن با «تفكر»، اين است كه تفكر مربوط به بررسى علل و خصوصيات يك موجود است، اما «تدبر» مربوط به بررسى عواقب و نتائج آن است‏. تفسیر نمونه)


== تفکر در آیات و باطن قرآن ==
== تفکر در آیات و باطن قرآن ==
در خود آیات قرآن، به تدبر در قرآن تصریح و سفارش شده است. تدبّر در قرآن؛ یعنی تلاوت آیات قرآن و عبور از الفاظ آن و رسیدن به عمق معنا، پیام ها، درس ها، انذارها، تبشیرها و رهنمودهای آن.<ref>تدبّر در قرآن از دیدگاه اهل بیت(ع)، علی کرجی، فرهنگ کوثر ۱۳۸۴ شماره ۶۳.</ref>
در خود آیات قرآن، به تدبر در قرآن تصریح و سفارش شده است. تدبّر در قرآن؛ یعنی تلاوت آیات قرآن و عبور از الفاظ آن و رسیدن به عمق معنا، پیام ها، درس ها، انذارها، تبشیرها و رهنمودهای آن.<ref>تدبّر در قرآن از دیدگاه اهل بیت(ع)، علی کرجی، فرهنگ کوثر ۱۳۸۴ شماره ۶۳.</ref> و انديشيدن در مقاصدى كه آيات قرآن براى تفهيم آن‌ها نازل شده است. به‌عبارت ديگر، گذر از ظاهر لفظ و رسيدن به حقايقى كه قرآن بدان‌ها اشاره دارد را تدبر در قرآن می‌گویند.


در چهار آیه تدبر در قرآن آمده است: آیه ۸۲ سوره نساء. آیه ۲۹ سوره ص. آیه ۲۴ سوره محمد. آیه ۶۸ سوره مومنون.
توجه به تدبّر در قرآن از جمله مواردى است كه قرآن مجيد به آن توجه خاص داشته و در آياتى مطرح نموده است. در چهار آیه، تدبر در قرآن آمده است: «آیه ۸۲ سوره نساء. آیه ۲۹ سوره ص. آیه ۲۴ سوره محمد. آیه ۶۸ سوره مومنون.» در آيه‌اى، هدف از نزول قرآن را تدبّر و پندگيرى از آن دانسته است: {{قرآن|كِتَابٌ أَنْزَلْنَاهُ إِلَيْكَ مُبَارَكٌ لِيَدَّبَّرُوا آيَاتِهِ وَلِيَتَذَكَّرَ أُولُو الْأَلْبَابِ|ترجمه=كتابى مبارك است كه آن را بر تو نازل كرده‌ايم، تا در آياتش بينديشند و خردمندان از آن پند گيرند.|سوره=ص|آیه=۲۹}} و در آيه ديگر،<ref>سوره محمد آیه ۲۴</ref> كسانى را كه در قرآن تدبّر نمى‌كنند، سخت مورد نكوهش قرار داده است.<ref>قرآن در قرآن،  فرقانی حیدری، ج۱، ص۷۷</ref>


=== شرط تدبر ===
=== شرط تدبر ===
۱۵٬۱۶۱

ویرایش