تخریب مرقد پیامبر(ص) در عقاید وهابیت: تفاوت میان نسخه‌ها

{{پاسخ}}

از دیدگاه وهابیت قبور انبیاء و اولیاء از نمادهای شرک است؛ ازاین‌رو زیارت قبور و سفر به‌قصد زیارت را شرک می‌دانند. وهابی‌ها زیارت قبور را که در جزیره‌العرب از طرف مسلمانان انجام می‌گرفته، دلیل برکفر مسلمانان و نشانهٔ برگشت آنان به جاهلیت عرب، تلقی کرده‌اند.

این مطالب در تاریخ نجد به‌صورت بسیار مفصل منعکس‌شده و اماکن بسیاری را نام‌برده که از طرف مسلمانان (ازنظر آنان مشرکان) مورد پرستش قرار داشته‌اند؛ مثلاً گفته‌اند که قبر زیدبن‌الخطاب در نجد، قبر برخی از صحابه در درعیه، قبر ابوطالب در مکه، قبر میمونه بنت‌حارث همسر گرامی رسول خدا(ص) و قبر خدیجه، قبر عبدالله بن عباس در طائف، قبر پیامبر اسلام(ص) و حمزه و قبرهای بقیع در مدینه، قبرهای اولیا و صلحا در مصر، مشهد علی(ع) و مشهد کاظم و حسین (علیهم‌السلام) در عراق زیارت شده و مورد پرستش قرارگرفته که به‌زعم آنان این‌ها همه شرک منکَر و کفر قبیح است.<ref>رک: ابن‌غنام نجدی، حسین‌بن‌غنام، تاریخ نجد یا روضهالأفکار و الأفهام، ص۱۴–۲۲، تحقیق ناصرالدین اسد، چاپ چهارم، بیروت: دارالشروق، ۱۴۱۵ق/۱۹۹۴م.</ref>

محمد بن عبدالوهاب تمام قبرهای صحابه و اولیا و امامان معصوم را که بر آن‌ها تسلط پیداکرده بودند تخریب نمود، اما قبر پیامبر گرامی اسلام(ص) تا امروز از فتنه وهابیت در امان مانده است.

او سپس می‌گوید رسول خدا(ص) برای اجتناب از فتنه در خانه عایشه دفن گردید که دیوارهای خانه از او محافظت کند اما قبه‌ای که آلان بر روی آن وجود دارد بعدها به‌وسیله حاکمان جاهل ساخته‌شده است؛ بنابراین اگر قبه رسول خدا تخریب شود اشکالی ندارد؛ بلکه حق این است که باید تخریب شود. لکن بعضی جاهلان این کار را تحمل نمی‌توانند و تخریب‌کنندگان را متهم به بغض نسبت به پیامبر می‌کنند و به همین دلیل دولت سعودی این قبه را تخریب نکرده و همان‌طور باقی گذاشته است…. و عالمان سعودی مثل محمد بن عبدالوهاب و دیگران در توحید و اخلاص و دوری از شرک و بدعت همگی بر سنت رسول خدا و بر طریق صحابه و اتباع آنان بودند. سلف صالح از کسانی بودند که نسبت به پیامبر(ص) و اصحاب او تعظیم شدید داشتند و تعظیم باید خالی از غلو و بدعت باشد بلکه تعظیم آن حضرت با متابعت از شریعت او، با تعظیم امرونهی او، با دعوت مردم به‌سوی متابعت از او، با دور کردن از شرک به او و به غیر او و با دور شدن از بدعت و… قابل تحقق است؛ بنابراین وجود قبه بر قبر رسول خدا بدعت است.<ref>بن باز، عبدالعزیر بن عبدالله، فتاوی نور علی الدرب، (متوفی: ۱۴۲۰ق) جمع‌کننده: محمد بن سعد شویعر، (قدم لها عبدالعزیز بن عبدالله بن محمد آل الشیخ) ج۲، ص۳۳۶–۳۳۹، بی‌جا، بی‌تا.</ref>

موارد متعددی در این سخنان ابن باز مبنی بر وجوب تخریب قبر مطهر رسول خدا(ص) درخور نقد و بررسی است که به‌صورت مختصر به آن‌ها پرداخته می‌شود: