۷٬۰۶۳
ویرایش
جز
جایگزینی متن - ' (ع)' به '(ع)'
A.rezapour (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Nazarzadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - ' (ع)' به '(ع)') |
||
| خط ۱۶: | خط ۱۶: | ||
== وظیفه فرزندان نسبت به والدین == | == وظیفه فرزندان نسبت به والدین == | ||
در آموزه‌های دینی و تعالیم اسلامی، تأکید فراوان به احترام نمودن و حفظ حرمت والدین شده است. از روایات معصومین (ع) استفاده می‌شود که والدین چه مؤمن باشند و چه کافر و چه نیکوکار و چه معصیت کار باید مورد احترام قرار گیرند و استثنا بردار نیست. [[امام رضا (ع)]] در این خصوص می‌فرماید: «نیکی و احسان به والدین واجب است گرچه آنها مشرک و کافر باشند، ولی در معصیت خدا نباید آنان را اطاعت کرد».<ref>ابن بابویه، محمد بن علی، عیون أخبار الرضا علیه السلام، ج۲، ص۱۲۴، تهران، نشر جهان، ۱۳۷۸ق.</ref> | در آموزه‌های دینی و تعالیم اسلامی، تأکید فراوان به احترام نمودن و حفظ حرمت والدین شده است. از روایات معصومین(ع) استفاده می‌شود که والدین چه مؤمن باشند و چه کافر و چه نیکوکار و چه معصیت کار باید مورد احترام قرار گیرند و استثنا بردار نیست. [[امام رضا(ع)]] در این خصوص می‌فرماید: «نیکی و احسان به والدین واجب است گرچه آنها مشرک و کافر باشند، ولی در معصیت خدا نباید آنان را اطاعت کرد».<ref>ابن بابویه، محمد بن علی، عیون أخبار الرضا علیه السلام، ج۲، ص۱۲۴، تهران، نشر جهان، ۱۳۷۸ق.</ref> | ||
[[امام صادق (ع)]] نیز در روایت دیگری می‌فرماید: «سه چیز است که خداوند در آنها به هیچ‌کس رخصت نداده است و عذر و بهانه‌ای را از کسی قبول نمی‌کند: ادای امانت به صاحبش چه نیکوکار باشد و چه بدکار، وفای به عهد خواه طرف پیمان نیکوکار باشد یا بدکار و نیکی و احسان به پدر و مادر چه نیکوکار باشند و چه بدکار و گنهکار».<ref>شیخ حر عاملی، محمد بن حسن، وسائل الشیعه، ج۲۱، ص۴۹۰، قم، مؤسسه آل البیت علیهم السلام، ۱۴۰۹ق.</ref> | [[امام صادق(ع)]] نیز در روایت دیگری می‌فرماید: «سه چیز است که خداوند در آنها به هیچ‌کس رخصت نداده است و عذر و بهانه‌ای را از کسی قبول نمی‌کند: ادای امانت به صاحبش چه نیکوکار باشد و چه بدکار، وفای به عهد خواه طرف پیمان نیکوکار باشد یا بدکار و نیکی و احسان به پدر و مادر چه نیکوکار باشند و چه بدکار و گنهکار».<ref>شیخ حر عاملی، محمد بن حسن، وسائل الشیعه، ج۲۱، ص۴۹۰، قم، مؤسسه آل البیت علیهم السلام، ۱۴۰۹ق.</ref> | ||
مهمترین نقش والدین، نقش پدر و مادری است که در هر صورت و در هر حال به قوت خود باقی است و پدر و مادر هر گونه که باشند و هر گناه و جرمی که مرتکب شود، بالاخره پدر و مادر هستند و فرزند در قبال او وظیفه‌ای دارد. اما اگر آنها خاطی و گنهکار باشند که این نقش اگر چه برای فرزند آزار دهنده و بسیار رنج‌آور باشد، ولی باید بداند که نقش خطاکار بودن والدین ارتباطی به فرزند ندارد؛ پدر و مادر خود مسئول رفتارهای ناشایست خویش هستند که اگر توبه نکند، باید تقاص اَعمال خود را بپردازد. | مهمترین نقش والدین، نقش پدر و مادری است که در هر صورت و در هر حال به قوت خود باقی است و پدر و مادر هر گونه که باشند و هر گناه و جرمی که مرتکب شود، بالاخره پدر و مادر هستند و فرزند در قبال او وظیفه‌ای دارد. اما اگر آنها خاطی و گنهکار باشند که این نقش اگر چه برای فرزند آزار دهنده و بسیار رنج‌آور باشد، ولی باید بداند که نقش خطاکار بودن والدین ارتباطی به فرزند ندارد؛ پدر و مادر خود مسئول رفتارهای ناشایست خویش هستند که اگر توبه نکند، باید تقاص اَعمال خود را بپردازد. | ||