automoderated
۶٬۳۴۱
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{شروع متن}} | {{شروع متن}} | ||
{{سوال}}مراد از تبدیل سیئات به حسنات در آیه هفتاد سوره فرقان چیست؟ آیا بر اساس این آیه، کسی که گناهان او بیشتر است پس از توبه، اجر بیشتری نسبت به کسی که گناهان کمتری دارد می‌برد؟{{پایان سوال}} | {{سوال}}مراد از تبدیل سیئات به حسنات در آیه هفتاد سوره فرقان چیست؟ آیا بر اساس این آیه، کسی که گناهان او بیشتر است پس از توبه، اجر بیشتری نسبت به کسی که گناهان کمتری دارد می‌برد؟{{پایان سوال}} | ||
| خط ۵: | خط ۴: | ||
{{پاسخ}} | {{پاسخ}} | ||
'''تبدیل سیئات به حسنات''' مضمون آیه هفتاد سوره | '''تبدیل سیئات به حسنات''' مضمون آیه هفتاد سوره [[سوره فرقان|فرقان]]، به معنای تبدیل شدن گناهان به نیکی‌ها به شرط [[توبه]]، [[ایمان]] و [[عمل صالح]] است. بر اساس این آیه، بخشندگی و رحمت خداوند باعث می‌شود در صورت عمل به شرایط، نه تنها گناهان فرد بخشیده شود، بلکه تبدیل به نیکی شود. | ||
درباره چگونگی تبدیل گناهان به نیکی‌ها اختلاف‌نظر است. علامه طباطبایی مفسر شیعه معتقد است گناه و حسنه در عملِ ظاهری مانند هم هستند و تفاوت آنها به مخالفت یا موافقت با خدا برمی‌گردد. برای نمونه، خوردن غذای حرام و حلال در ظاهر مثل هم هستند ولی در | درباره چگونگی تبدیل گناهان به نیکی‌ها اختلاف‌نظر است. [[علامه طباطبایی]] مفسر شیعه معتقد است گناه و حسنه در عملِ ظاهری مانند هم هستند و تفاوت آنها به مخالفت یا موافقت با خدا برمی‌گردد. برای نمونه، خوردن غذای حرام و حلال در ظاهر مثل هم هستند ولی در خوردن غذای حرام با خدا مخالفت شده و در خوردن غذای حلال موافقت شده است. به باور علامه طباطبایی، گناه یا حسنه تأثیراتی است که مخالفت یا موافقت با خدا در انسان می‌گذارد. وقتی فرد توبه کرده، ایمان می‌آورد و عمل صالح انجام می‌دهد، مخالفت او با خدا به موافقت تبدیل شده و اینگونه سیئات به حسنات تبدیل می‌شوند.<ref>طباطبایی، محمدحسین، المیزان فی تفسیر القرآن، ترجمه محمد باقر موسوی همدانی، قم، دفتر انتشارات اسلامی، ۱۳۷۴، چاپ پنجم، ج۱۵، ص۱۶۱.</ref> | ||
برخی نیز معتقدند خدا گناهان گذشته گنهکاران را با توبه محو کرده و اطاعت‌های بعدی آنها را ثبت می‌کند؛ در نتیجه به‌جای گناهان نیکی‌ها نوشته می‌شود.<ref>نگاه کنید به مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، تهران، دارالکتب الاسلامیه، ۱۳۷۴، چاپ اول، ج۱۵، ص۱۶۰؛ طباطبایی، محمدحسین، المیزان فی تفسیر القرآن، مترجم: محمد باقر موسوی همدانی، قم، دفتر انتشارات اسلامی، ۱۳۷۴، چاپ پنجم، ج۱۵، ص۳۳۵.</ref> | برخی نیز معتقدند خدا گناهان گذشته گنهکاران را با توبه محو کرده و اطاعت‌های بعدی آنها را ثبت می‌کند؛ در نتیجه به‌جای گناهان نیکی‌ها نوشته می‌شود.<ref>نگاه کنید به مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، تهران، دارالکتب الاسلامیه، ۱۳۷۴، چاپ اول، ج۱۵، ص۱۶۰؛ طباطبایی، محمدحسین، المیزان فی تفسیر القرآن، مترجم: محمد باقر موسوی همدانی، قم، دفتر انتشارات اسلامی، ۱۳۷۴، چاپ پنجم، ج۱۵، ص۳۳۵.</ref> | ||