automoderated، ناظمان (CommentStreams)
۱۵٬۱۴۷
ویرایش
←قبلی
A.rezapour (بحث | مشارکتها) (←تیتر) |
A.rezapour (بحث | مشارکتها) (←قبلی) |
||
| خط ۴: | خط ۴: | ||
در صورت امکان در مورد بیت المقدس از پیدایش تاکنون توضیح دهید؟ | در صورت امکان در مورد بیت المقدس از پیدایش تاکنون توضیح دهید؟ | ||
{{پایان سوال}} | {{پایان سوال}} | ||
{{پاسخ}} | {{پاسخ}}بیت المقدس، نام شهری باستانی در فلسطین. اورشلیم و قدس نام های دیگر این شهر است. بیت المقدس از شهرهای مهم و مقدس میان ادیان در طول تاریخ است. این شهر در طول تاریخ میان مسلمانان و مسیحیان دست به دست می شد. فتح شام در اواخر ایام خلافت ابوبكر (۱۳ق /۶۳۴م) آغاز شد و حدود ۳ سال بعد مسلمانان به دروازه‌های بیت‌المقدس رسیدند. در جنگ های صلیبی،مسیحیان این شهر را تصرف کردند و تا سال ۵۸۳ق به دست آنان بود. در در این سال صلاح‌الدین ایوبی شهر را بی‌آنكه كشتاری به راه اندازد، باز پس گرفت. به دنبال قدرت یافتن تركان عثمانی در سدۀ ۱۰ق /۱۶م، تحول بزرگی در خاورمیانه و به‌ویژه در بیت‌المقدس پدیدار شد كه تا حدود ۴ سده ادامه یافت. | ||
در سدۀ ۱۳ ق / ۱۹ م و تا آغاز جنگ جهانی اول، سرزمین فلسطین به نحو سازمان یافته‌ای شاهد مهاجرت یهودیان به آنجا بود. اقدامات یهودیان از زمان تشكیل «نخستین كنگرۀ صهیونیستها» در ۱۸۹۷م در شهر بازل سویس، و طرح ادعای «موطن» نسبت به فلسطین، تا تشكیل «صندوق ملی یهود» در ۱۹۰۱ م، با همراهیهای انگلستان به‌ویژه از ۱۳۳۲ ق / ۱۹۱۴ م به بعد (نک : منسفیلد، ۱۶۱) برای اسكان یهودیان و ایجاد موطن برای آنان (گیلبرت، ۱۰۷-۱۰۹)، منجر به صدور اعلامیۀ بالفور (ه م) شد. با تصرف بیت‌المقدس از سوی قوای انگلیسی و خارج ساختن آن از دست حكومت عثمانی، وایزمن (رئیس فدراسیون صهیونیستهای انگلستان) با هیئتی از همكیش خود، دفتری در بیت‌المقدس راه‌اندازی كرد. دولت بریتانیا در ۱۳۲۶ ش /۱۹۴۷ م اعلام داشت كه قیمومت خود را در ۱۵ آوریل ۱۹۴۸ ملغا خواهد ساخت. در همین سال، سازمان ملل این مسئله را مطرح ساخت كه بیت‌المقدس به صورت شهری بین‌المللی درآید. با رد این پیشنهاد از سوی دولتهای عربی، براساس قطعنامۀ سازمان ملل، بیت‌المقدس به دو نیم شرقی (شامل شهر كهن، در اختیار عربها) و غربی (در دست یهودیان) تقسیم گردید. طی جنگ ۶ روزه، در ۷ ژوئن ۱۹۶۷، اسرائیل بخش شرقی را نیز تصرف كرد و پس از گذشت حدود ۸۵۹ سال از رسیدن لشكر صلیبیون به پشت دیوارهای شهر، آن را به اشغال كامل خود درآورد. | |||
== نام == | == نام == | ||
| خط ۱۳: | خط ۱۵: | ||
== تیتر == | == تیتر == | ||
بیت‌المقدس شهری بی‌نظیر است. از میان بناهای جالب توجه در درون دیوارهای شهر كهن، دو دسته به نحو شاخصی بر جای مانده‌اند: نخست، مجموعۀ حرم شریف شامل دو مكان از معتبرترین مكانها نزد مسلمانان، یعنی مسجد الاقصى و قبةالصخره (مسجد عمر) كه بنایی زیبا و باشكوه است؛ حرم شریف از مهم‌ترین مكانهای بیت‌المقدس است كه پیروان ادیان گوناگون در آن به عبادت می‌پردازند و با ردیف مدارس مذهبی و مقابر خود كه در داخل حصار و دروازه‌ها قرار دارد، از جلوه و ارزش ویژه‌ای برخوردار است. قبةالصخره با گنبد طلایی و كاشیهای آبی، سبز و فیروزه‌ای، در ۵۰۰ متری جنوبی مسجدالاقصى قرار دارد. بنای آن را خلیفۀ اموی، عبدالملك شروع و پسرش، ولید به اتمام رسانده كه حاوی آثار بسیاری از دورۀ اسلامی است. عبدالملك و پسرش ولید در بیت‌المقدس مساجد، بناها و قصرهای بسیاری برپا كردند و بدین ترتیب، این شهر به عنوان یكی از مراكز بزرگ امویان به‌شمار می‌آمد. دومین مجموعه بنای مهم بیت‌المقدس، مجموعۀ كلیسای قیامت است كه بخشهایی از آن مربوط به سرآغاز سدۀ ۵ق /۱۱م است و از یك كلیسای مدور، همراه با دیرها و كلیساهای كوچك كه آن را احاطه كرده‌اند، تشكیل شده است.<ref>جمعی از نویسندگان، «بیت المقدس»، دائرة المعارف بزرگ اسلامی، تهران، مرکز دائرة المعارف بزرگ اسلامی، ج۱۳، ذیل مدخل.</ref> | بیت‌المقدس شهری بی‌نظیر است. از میان بناهای جالب توجه در درون دیوارهای شهر كهن، دو دسته به نحو شاخصی بر جای مانده‌اند: نخست، مجموعۀ حرم شریف شامل دو مكان از معتبرترین مكانها نزد مسلمانان، یعنی مسجد الاقصى و قبةالصخره (مسجد عمر) كه بنایی زیبا و باشكوه است؛ حرم شریف از مهم‌ترین مكانهای بیت‌المقدس است كه پیروان ادیان گوناگون در آن به عبادت می‌پردازند و با ردیف مدارس مذهبی و مقابر خود كه در داخل حصار و دروازه‌ها قرار دارد، از جلوه و ارزش ویژه‌ای برخوردار است. قبةالصخره با گنبد طلایی و كاشیهای آبی، سبز و فیروزه‌ای، در ۵۰۰ متری جنوبی مسجدالاقصى قرار دارد. بنای آن را خلیفۀ اموی، عبدالملك شروع و پسرش، ولید به اتمام رسانده كه حاوی آثار بسیاری از دورۀ اسلامی است. عبدالملك و پسرش ولید در بیت‌المقدس مساجد، بناها و قصرهای بسیاری برپا كردند و بدین ترتیب، این شهر به عنوان یكی از مراكز بزرگ امویان به‌شمار می‌آمد. دومین مجموعه بنای مهم بیت‌المقدس، مجموعۀ كلیسای قیامت است كه بخشهایی از آن مربوط به سرآغاز سدۀ ۵ق /۱۱م است و از یك كلیسای مدور، همراه با دیرها و كلیساهای كوچك كه آن را احاطه كرده‌اند، تشكیل شده است.<ref>جمعی از نویسندگان، «بیت المقدس»، دائرة المعارف بزرگ اسلامی، تهران، مرکز دائرة المعارف بزرگ اسلامی، ج۱۳، ذیل مدخل.</ref> | ||
== تاریخچه == | == تاریخچه == | ||
| خط ۵۱: | خط ۵۰: | ||
دولت بریتانیا در ۱۳۲۶ ش /۱۹۴۷ م اعلام داشت كه قیمومت خود را در ۱۵ آوریل ۱۹۴۸ ملغا خواهد ساخت (منسفیلد، ۲۳۵) و سرانجام در ۱۴ ماه مه، آخرین فرمانده عالی بریتانیا از فلسطین خارج شد و قیمومت این كشور بر فلسطین عملاً ملغا گردید (همو، ۲۳۵-۲۳۶). در همین سال، سازمان ملل این مسئله را مطرح ساخت كه بیت‌المقدس به صورت شهری بین‌المللی درآید. با رد این پیشنهاد از سوی دولتهای عربی، براساس قطعنامۀ سازمان ملل، بیت‌المقدس به دو نیم شرقی (شامل شهر كهن، در اختیار عربها) و غربی (در دست یهودیان) تقسیم گردید (كالك، مقدمه، ۲-۳). پیش از تفكیك بیت‌المقدس به شهر كهن و جدید (۱۹۴۷م)، ۴۷ / ۸۸٪ از شهر كهن به عربها و ۵۳ /۱۱٪ به یهودیان، و ۸۷ /۵۳٪ از شهر جدید به عربها و ۱۳ /۲۶٪ به یهودیان تعلق داشت؛ از مابقی اراضی به ترتیب، ۸۹ /۲٪ به حكومت و حدود ۱۱ /۱۷٪ نیز به راهها و اماكن عمومی اختصاص داشت (عزالدین، ۴۴). | دولت بریتانیا در ۱۳۲۶ ش /۱۹۴۷ م اعلام داشت كه قیمومت خود را در ۱۵ آوریل ۱۹۴۸ ملغا خواهد ساخت (منسفیلد، ۲۳۵) و سرانجام در ۱۴ ماه مه، آخرین فرمانده عالی بریتانیا از فلسطین خارج شد و قیمومت این كشور بر فلسطین عملاً ملغا گردید (همو، ۲۳۵-۲۳۶). در همین سال، سازمان ملل این مسئله را مطرح ساخت كه بیت‌المقدس به صورت شهری بین‌المللی درآید. با رد این پیشنهاد از سوی دولتهای عربی، براساس قطعنامۀ سازمان ملل، بیت‌المقدس به دو نیم شرقی (شامل شهر كهن، در اختیار عربها) و غربی (در دست یهودیان) تقسیم گردید (كالك، مقدمه، ۲-۳). پیش از تفكیك بیت‌المقدس به شهر كهن و جدید (۱۹۴۷م)، ۴۷ / ۸۸٪ از شهر كهن به عربها و ۵۳ /۱۱٪ به یهودیان، و ۸۷ /۵۳٪ از شهر جدید به عربها و ۱۳ /۲۶٪ به یهودیان تعلق داشت؛ از مابقی اراضی به ترتیب، ۸۹ /۲٪ به حكومت و حدود ۱۱ /۱۷٪ نیز به راهها و اماكن عمومی اختصاص داشت (عزالدین، ۴۴). | ||
بیت‌المقدس پیش از شكل‌گیری دولت صهیونی (۱۳۲۷ ش / ۱۹۴۸م)، مركز مذهبی و فرهنگی و اداری ـ مالی سرزمین فلسطین بود («راهنما»، ۳۲۳). علاوه بر این، محل شورای عالی مسلمانان، مقر ۳ بطریرك و یك اسقف انگلیكان و نیز محل دفتر آژانس یهود به‌شمار می‌رفت. | بیت‌المقدس پیش از شكل‌گیری دولت صهیونی (۱۳۲۷ ش / ۱۹۴۸م)، مركز مذهبی و فرهنگی و اداری ـ مالی سرزمین فلسطین بود («راهنما»، ۳۲۳). علاوه بر این، محل شورای عالی مسلمانان، مقر ۳ بطریرك و یك اسقف انگلیكان و نیز محل دفتر آژانس یهود به‌شمار می‌رفت. | ||
پس از شكل‌گیری دولت اسرائیل، این شهر به دو بخش بیت‌المقدس شرقی (در اختیار اردن) و بیت‌المقدس غربی (دردست اسرائیل) تقسیم شد كه بخش غربی از ۱۹۴۹م به عنوان پایتخت خود ـ خواندۀ اسرائیل معرفی گردید ( بریتانیكا، X /۱۴۰). در ۱۹ سالی كه بیت‌المقدس در دست اردن بود، بسیاری از عربهای ساكن شهر به عمان و یا كشورهای نفت‌خیز عرب، و اغلب مسیحیان به كشورهای آمریكایی جنوبی و شمالی مهاجرت كردند (كالك، مقدمه، ۱۱). از جنگ جهانی دوم، بیشتر یهودیان در حال ترك شهر كهن بودند و به شهر جدید روی می‌آوردند («راهنما»، همانجا). در این حال، یهودیان قسمت اعظم شهر را به اشغال خود درآوردند، تا جایی كه جمعیت آن قسمت از شهر كه دردست اردن بود، در ۱۳۴۰ ش /۱۹۶۱ م، ۴۸۸‘۶۰ نفر و جمعیت بخش اشغالی در ۱۹۶۲م برابر ۱۶۱ هزار نفر بود (دباغ، ۱(۱) /۲۴۸). در حالی كه برآوردهای سال ۱۹۴۱م شمار و تركیب جمعیت شهر را به ترتیب ۷۰۰‘۸۵ یهودی، ۱۰۰‘۲۹ مسلمان و ۳۰۰‘۲۶ مسیحی و جمعاً ۱۰۰‘۱۴۱ نفر تخمین می‌زد («راهنما»، ۳۲۳). | پس از شكل‌گیری دولت اسرائیل، این شهر به دو بخش بیت‌المقدس شرقی (در اختیار اردن) و بیت‌المقدس غربی (دردست اسرائیل) تقسیم شد كه بخش غربی از ۱۹۴۹م به عنوان پایتخت خود ـ خواندۀ اسرائیل معرفی گردید ( بریتانیكا، X /۱۴۰). در ۱۹ سالی كه بیت‌المقدس در دست اردن بود، بسیاری از عربهای ساكن شهر به عمان و یا كشورهای نفت‌خیز عرب، و اغلب مسیحیان به كشورهای آمریكایی جنوبی و شمالی مهاجرت كردند (كالك، مقدمه، ۱۱). از جنگ جهانی دوم، بیشتر یهودیان در حال ترك شهر كهن بودند و به شهر جدید روی می‌آوردند («راهنما»، همانجا). در این حال، یهودیان قسمت اعظم شهر را به اشغال خود درآوردند، تا جایی كه جمعیت آن قسمت از شهر كه دردست اردن بود، در ۱۳۴۰ ش /۱۹۶۱ م، ۴۸۸‘۶۰ نفر و جمعیت بخش اشغالی در ۱۹۶۲م برابر ۱۶۱ هزار نفر بود (دباغ، ۱(۱) /۲۴۸). در حالی كه برآوردهای سال ۱۹۴۱م شمار و تركیب جمعیت شهر را به ترتیب ۷۰۰‘۸۵ یهودی، ۱۰۰‘۲۹ مسلمان و ۳۰۰‘۲۶ مسیحی و جمعاً ۱۰۰‘۱۴۱ نفر تخمین می‌زد («راهنما»، ۳۲۳). | ||
طی جنگ ۶ روزه، در ۷ ژوئن ۱۹۶۷، اسرائیل بخش شرقی را نیز تصرف كرد و پس از گذشت حدود ۸۵۹ سال از رسیدن لشكر صلیبیون به پشت دیوارهای شهر، آن را به اشغال كامل خود درآورد.<ref>جمعی از نویسندگان، «بیت المقدس»، دائرة المعارف بزرگ اسلامی، تهران، مرکز دائرة المعارف بزرگ اسلامی، ج۱۳، ذیل مدخل.</ref> | طی جنگ ۶ روزه، در ۷ ژوئن ۱۹۶۷، اسرائیل بخش شرقی را نیز تصرف كرد و پس از گذشت حدود ۸۵۹ سال از رسیدن لشكر صلیبیون به پشت دیوارهای شهر، آن را به اشغال كامل خود درآورد.<ref>جمعی از نویسندگان، «بیت المقدس»، دائرة المعارف بزرگ اسلامی، تهران، مرکز دائرة المعارف بزرگ اسلامی، ج۱۳، ذیل مدخل.</ref> | ||
== | == مطالعه بیشتر == | ||
* سرگذشت فلسطین، اکرم زعیتر، ترجمهٔ آیه الله هاشمی رفسنجانی. | |||
== پیوند به بیرون == | |||
* منبع مقاله: مدخل «[https://www.cgie.org.ir/fa/article/229248/%D8%A8%DB%8C%D8%AA-%D8%A7%D9%84%D9%85%D9%82%D8%AF%D8%B3#c976f1702-3cbd-475d-9cf3-87283baf592f بیت المقدس]» از دائرة المعارف بزرگ اسلامی. | |||
== منابع == | == منابع == | ||