بشارت به بعثت پیامبر(ص) در انجیل

سؤال

آيا در انجيل اشاره اي به دين اسلام و حضرت محمد(ص) شده است؟


بشارت عیسی(ع) از زبان قرآن

بشارت‌هایی از جانب حضرت مسيح(ع) در مورد حضرت محمد(ص) و آئين اسلام ذکر شده است كه در انجيل‌هاي موجود نيز برخي از اين بشارت‌ها آورده شده است. خداوند در قرآن اين موضوع را به پيامبر اكرم متذكر مي‌شود: ﴿وَإِذْ قَالَ عِيسَى ابْنُ مَرْيَمَ يَا بَنِي إِسْرَائِيلَ إِنِّي رَسُولُ اللَّهِ إِلَيْكُمْ مُصَدِّقًا لِمَا بَيْنَ يَدَيَّ مِنَ التَّوْرَاةِ وَمُبَشِّرًا بِرَسُولٍ يَأْتِي مِنْ بَعْدِي اسْمُهُ أَحْمَدُ؛ و بياد آر كه عيسي بن مريم فرمود اي بني اسرائيل همانا من فرستاده خدا بسوي شمايم و حقانيت كتاب تورات كه مقابل من است را تصديق ميكنم و نيز شما را مژده مي دهم كه بعد از من رسول بزرگواري كه نامش احمد است، بيايد.(صف:۶)

مذاکره رئيس کاهنان با حضرت مسیح

در انجيل برنابا آمده است: «رئيس كاهنان و والي رومان و هيرودس پادشاه، نزد عيسي آمدند (با تمام تواضع تا جائي كه رئيس كاهنان مي‌خواست در مقابل حضرت سجده كند) و بعد از گفتگوهاي متعدد و مختلف، كاهن اعظم در مورد مسيا، پيامبر موعود تورات از حضرت سؤالاتي كرد[۱] و گفت: در كتاب موسي نوشته شده كه زود باشد كه خداي ما، براي ما مسيا را مي فرستد تا خبر دهد ما را به آنچه خدا مي خواهد و رحمت خدا را براي جهان خواهد آورد، از اين رو اميدوارم از تو كه راستي را بفرمائي! آيا تو مسيا فرستاده خدا هستي كه منتظر اوئيم. يسوع (عيسي) در جواب فرمود: حقا كه خدا اين چنين وعده داده و ليكن من او نيستم، زيرا كه او پيش از من آفريده شده و بعد از من خواهد آمد... .[۲]

در آيات بعد تا انتهاي فصل نود و شش حضرت عيسي از اينكه بعد از او وي را خدا و پسر خدا خواهند خواند، غمگين مي شود و كاهن و والي رومان و هيرودس پادشاه، سعي بر تسلي دادن عيسي(ع) مي كنند كه ايشان در جواب مي فرمايند:

و ليكن تسلي من همان در آمدن پيامبري است كه هر اعتقاد دروغ را درباره من از ميان خواهد برد و آئين او امتداد خواهد يافت و همه جهان را فرا خواهد گرفت، زيرا كه خدا به پدر ما ابراهيم چنين وعده داده. همانا آنچه مرا تسلي مي دهد، آنست كه آئين او را هيچ نهايتي نيست، زيرا خدا او را درست نگهداري خواهد فرمود.» كاهن گفت آيا بعد از او پيغمبران خواهند آمد. يسوع در جواب فرمود «بعد از او پيغمبران راستگوي نخواهند آمد.»

آن وقت كاهن پرسيد: به چه ناميده مي شود مسيا و كدام است آن علامتي كه آمدن او را اعلام مي نمايد و حضرت در جواب فرمود: «همانا نام مبارك او محمد است. آن وقت جمهور مردم صداي خود را بلند كرده گفتند: اي خدا بفرست براي ما پيغمبر خود را اي محمد بيا زود براي خلاص جهان.[۳]

پارقلیطا، پیامبر موعود

در انجيل يوحنا درباره پارقلیطا که پيامبر موعود بعد از حضرت عيسي است، آیاتی آمده است. پارقليطا معرب كلمه پاريكلتوس به معني بسيار ستوده است که معنای ان در عربی همان معنای احمد مي‌شود.

  • «من از پدر خواهم خواست و او پارقليطاي ديگري به شما خواهد داد كه تا ابد با شما باشد.»[۴]
  • «چون بيايد آن پارقليطا كه من سوي شما خواهم فرستاد از جانب پدر، روح راستي كه از جانب پدر مي آيد او درباره من شهادت خواهد داد.[۵]»
  • «ليكن من راست مي گويم به شما، كه شما را مفيد است كه اگر من نروم، پارقليطا بسوي شما نخواهد آمد، اما اگر بروم او را نزد شما خواهم فرستاد. ... و چون او بيايد شما را به تمام راستي، ارشاد خواهد نمود، زيرا كه او از پيش خود چيزي نخواهد گفت و هرچه خواهيد شنيد، خواهد گفت و شما را به آينده خبر خواهد داد. و او مرا جلال خواهد داد. هر آنچه پدر دارد از آنِ من است از همين سبب گفتم كه آنچه از من است خواهد يافت و شما را خبر خواهد داد.»[۶]

قبل از اسلام در اين كه پارقليطا پيامبر موعود انجيل است، هيچ اختلافي بين علماي مسيح و مفسرين انجيل وجود نداشته است، حتي افرادي از مسيحيان خود را موعود انجيل خواندند و به اين لفظ تمسك جستند.

پارقلیطا روح القدس نیست

علماء مسيحي بعد از ظهور اسلام، وقتي به اين آيات رسيدند، پارقليطا را بر روح القدس اطلاق کردند. لكن مي توان به ادله متعددي ثابت كرد كه پارقليطا روح القدس نيست، بلكه همان پيامبر موعود است زيرا آيات نقل شده بشارت از ظهور كسي پس از حضرت عيسي مسيح(ع) مي دهد كه:

  • بنابر آیه، آمدن پارقلیطا مشروط به رفتن مسيح بوده است در حالیکه آمدن روح القدس مشروط به چنين شرطي نبوده است، زيرا روح القدس بارها قبل از آن به حضور حضرت مسيح رسيده و پيام الهي آورده است.
  • وي درباره مسيح شهادت داده او را تصديق خواهد كرد. همچنین او آئين مسيح را تكميل و ناگفته هاي او را بيان خواهد نمود و آن حضرت را جلال و شكوه خواهد بخشيد. این موارد از ویژگی‌های انبیاء است، نه از ویژگی روح القدس که از ملائکه است.

نام پیامبر(ص) و ائمه در زبان ادریس

كتابي از حضرت ادريس(ع) در لندن سال ۱۸۹۵ به لغت سرياني به چاپ رسيده كه اكنون نيز موجود و مورد قبول کلیساهای معتبر جهان است. در صفحات ۵۱۴ و ۵۱۵ آمده است:

در حضور حضرت ادريس(ع) بين شاگردان حضرت ادريس بحث شد كه افضل مخلوقات الهي چه كساني هستند. برخي گفتند آدم. برخي گفتند: ملائكه. گروهي هم گفتند: جبرئيل (روح القدس) بحث به درازا و جدل كشيد. حضرت ادريس(ع) فرمود: «وقتي خدا مرا آفريد و از روح خود در من دميد و من درست نشستم، عرش اعظم الهي را ديدم و پنج شبح نوراني را نگريستم كه در عرش هويدا است در نهايت عظمت و جلال، جمال و كمال و حسن و ضياء و بهاء و نورشان مرا غرق در حيرت كرد. عرض كردم خدايا اين انوار با عظمت و جَلال كيانند، خطاب رسيد اينها اشرف مخلوقات من و واسطه بين من و ساير آفريدگانند، اگر اينها نبودند، من ترا نمي آفريدم و نه آسمان و زمين نه بهشت و جهنم نه كتاب نه آفتاب و ماه، عرض كردم نام اينها چيست؟ خطاب رسيد: بساق عرض بنگر. نگريستم ديدم اين پنج نام مبارك نوشته شده: پارقليطا (محمد) ايليا (علي) طيطه (فاطمه) شبر(حسن) شبير (حسين) و نيز نوشته بود: اي مخلوقات من مرا پرستش كنيد كه نيست خدايي غير از من.


==مطالعه بيشتر==
  • بشارات عهدين، تأليف محمدصادقي.


منابع

  1. مشروح گفتگوهاي آنها از فصل نود و سه تا نود و پنج آمده است.
  2. انجيل برنابا، فصل نود و شش، ترجمه حيدر قليخان قزلباش سردار كابلي، دفتر نشر الكتاب، بهار۶۲، آيات ۴۰۳ و ۵.
  3. همان آيات ۵، ۶، ۷، ۸ و فصل نود و هفت آيات، ۱۴، ۱۸، ۱۹.
  4. انجيل يوحنا، فصل سي و سه، آيه۱۶، ص۲۷۹، باب چهارده؛ محمدباقر بن اسماعيل حسيني خاتون آبادي، از كتاب ترجمه اناجيل اربعه؛ نشر نقطه، چاپ اول، ۱۳۷۵، تهران.
  5. همان فصل، آيه ۲۶.
  6. انجيل يوحنا، فصل سي و پنج، از ترجمه اناجيل اربعه، ص۲۸۱، ص۲۸۲، آيات ۷ تا ۱۵، باب ۱۶.