۷٬۰۶۳
ویرایش
A.rezapour (بحث | مشارکتها) (ابرابزار) |
Nazarzadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
(یک نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
خط ۴: | خط ۴: | ||
{{پایان سوال}} | {{پایان سوال}} | ||
{{پاسخ}} | {{پاسخ}} | ||
{{درگاه|واژهها}} | |||
[[پرونده:بسم الله الرحمن الرحیم.jpg|250px|بندانگشتی|کاشی کاری بسم الله الرحمن الرحیم]] | [[پرونده:بسم الله الرحمن الرحیم.jpg|250px|بندانگشتی|کاشی کاری بسم الله الرحمن الرحیم]] | ||
استفاده از بسم الله الرحمن الرحیم در شروع هر کاری سفارش شده است. آغاز [[نزول قرآن]] و آغاز سورهها در قرآن با این عبارت میباشد. [[شیعه]] و بسیاری از [[اهل سنت]] بسم الله الرحمن الرحیم را جزئی از [[سوره حمد]] و [[سورههای قران]] میدانند. ورود برخی از روایات از پیامبر(ص) و اهل بیت(ع) در تأکید استفاده از بسم الله در [[نماز]] و در ابتدای سورهها از جمله ادله جزئیت بسم الله در سورهها است. برخی عالمان اهلسنت بسم الله را فقط در سوره حمد، جزء سوره میدانند. | استفاده از بسم الله الرحمن الرحیم در شروع هر کاری سفارش شده است. آغاز [[نزول قرآن]] و آغاز سورهها در قرآن با این عبارت میباشد. [[شیعه]] و بسیاری از [[اهل سنت]] بسم الله الرحمن الرحیم را جزئی از [[سوره حمد]] و [[سورههای قران]] میدانند. ورود برخی از روایات از پیامبر(ص) و اهل بیت(ع) در تأکید استفاده از بسم الله در [[نماز]] و در ابتدای سورهها از جمله ادله جزئیت بسم الله در سورهها است. برخی عالمان اهلسنت بسم الله را فقط در سوره حمد، جزء سوره میدانند. | ||
خط ۱۷: | خط ۱۸: | ||
== معنای بسم الله الرحمن الرحیم == | == معنای بسم الله الرحمن الرحیم == | ||
حرف «باء» در عبارت «بسم الله» به معنای آغاز هر چیز است؛ پس معنای جمله این میشود: «من به نام خدا آغاز | حرف «باء» در عبارت «بسم الله» به معنای آغاز هر چیز است؛ پس معنای جمله این میشود: «من به نام خدا آغاز میکنم» لفظ «باء» حرف جر و مجموع «بسم» جار و مجرور است. | ||
«اسم» یا از ریشه «وسم» به معنای علامت است؛ یعنی لفظی که بر چیزی گذاشته شود تا از دیگر چیزها متمایز گردد؛ اسم هر چیز علامت و نشانهٔ آن است یا از مادهٔ «سمو» به معنای بلندی و ارتفاع است؛ یعنی لفظ یا | |||
«اسم» یا از ریشه «وسم» به معنای علامت است؛ یعنی لفظی که بر چیزی گذاشته شود تا از دیگر چیزها متمایز گردد؛ اسم هر چیز علامت و نشانهٔ آن است یا از مادهٔ «سمو» به معنای بلندی و ارتفاع است؛ یعنی لفظ یا نامگذاری از مهمل و بی معنا بودن در میآید و علو و ارتفاع پیدا میکند. | |||
کلمهٔ «الله» جامعترین نام خدا است، یعنی تنها نامی است که جامع صفات جلال و جمال الهی است. «رحمن» صیغهٔ مبالغه است که بر بسیاری رحمت دلالت میکند؛ به طوری که عموم موجودات در پهنهٔ هستی و انسانها را از مؤمن و کافر شامل میشود. | کلمهٔ «الله» جامعترین نام خدا است، یعنی تنها نامی است که جامع صفات جلال و جمال الهی است. «رحمن» صیغهٔ مبالغه است که بر بسیاری رحمت دلالت میکند؛ به طوری که عموم موجودات در پهنهٔ هستی و انسانها را از مؤمن و کافر شامل میشود. | ||
«رحیم» صفت مشبه است و بر نعمت دائمی و رحمت ثابت و باقی او دلالت میکند؛ رحمتی اخروی که ویژهٔ مؤمنان است. بندگان صالح و فرمان بردار خدا به حکم ایمان و عمل صالح، این شایستگی را یافتهاند که از رحمت و بخشش و احساس خاصی که آلودگان و تبه کاران از آن سهمی ندارند، بهرهمند گردند.<ref> | «رحیم» صفت مشبه است و بر نعمت دائمی و رحمت ثابت و باقی او دلالت میکند؛ رحمتی اخروی که ویژهٔ مؤمنان است. بندگان صالح و فرمان بردار خدا به حکم ایمان و عمل صالح، این شایستگی را یافتهاند که از رحمت و بخشش و احساس خاصی که آلودگان و تبه کاران از آن سهمی ندارند، بهرهمند گردند.<ref>تفسیر تسنیم، همان، ص۲۷۷–۲۹۶.</ref> | ||
== جزء سوره بودن بسم الله == | == جزء سوره بودن بسم الله == |