بسم الله الرحمن الرحیم: تفاوت میان نسخه‌ها

بسم الله الرحمن الرحیم (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۱۲ دسامبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۱:۳۰

۲٬۳۷۹ بایت اضافه‌شده ، ‏۱۲ دسامبر ۲۰۲۱

بدون خلاصۀ ویرایش

A.rezapour

automoderated، ناظمان (CommentStreams)

۱۵٬۱۴۷

ویرایش

@@ خط ۱۵: / خط ۱۵: @@
 بسم الله دارای احکام فقهی خاص خود نیز می‌باشد. برای نمونه، حیوانی که بدون ذکر نام خدا ذبح شود، مصرف گوشت آن حرام است.<ref>قرائتی، محسن، تفسیر نور، قم، انتشارات مؤسسه در راه حق، چاپ دوم، ج۱، ص۱۳.</ref>
+==معنای بسم الله الرحمن الرحیم==
+حرف «باء» در عبارت «بسم الله» به معناي آغاز هر چيز است؛ پس معناي جمله اين مي شود: «من به نام خدا آغاز مي کنم لفظ «باء» حرف جر و مجموع «بسم» جارو مجرور است، مفسران بر اساس برخي از روايات معتقدند که در «بسم الله» به ويژه «باء» آن معارف بسيار عميق و بالايي نهفته است و برخي از آن ها مي گويند: «سوره ی مبارک حمد، جامع همه ی معارف قرآن کريم است و معارف اين سوره نيز در آيه ی کريمه ی «بسم الله الرّحمن الرّحيم» و معارف بسم الله در حرف «باء» آن جمع شده است و حضرت امام علي(ع) نقطه ی «باء» بسم الله است».
+«اسم» يا از ريشه «وسم» به معناي علامت است؛ يعني لفظي که بر چيزي گذاشته شود تا از ديگر چيزها متمايز گردد؛ اسم هر چيز علامت و نشانه ی آن است و يا از ماده ی «سمو» به معناي بلندي و ارتفاع است؛ يعني لفظ يا نام گذاري از مهمل و بي معنا بودن در مي آيد و علو و ارتفاع پيدا مي کند.
+کلمه ی «الله» جامع ترين نام خدا است، يعني تنها نامي است که جامع صفات جلال و جمال الهي است. «رحمن» صيغه ی مبالغه است که بر بسياري رحمت دلالت مي کند؛ به طوري که عموم موجودات در پهنه ی هستي و انسان ها را از مؤمن و کافر شامل مي شود.
+«رحيم» صفت مشبه است و بر نعمت دائمي و رحمت ثابت و باقي او دلالت مي کند؛ رحمتي اخروي که ويژه ی مؤمنان است. بندگان صالح و فرمان بردار خدا به حکم ايمان و عمل صالح، اين شايستگي را يافته اند که از رحمت و بخشش و احساس خاصي که آلودگان و تبه کاران از آن سهمي ندارند، بهره مند گردند.<ref>ر.ک: تفسير تسنيم، همان، ص۲۷۷-۲۹۶.</ref>
 ==جزء سوره بودن بسم الله==