۶٬۸۲۲
ویرایش
←برسی دلالت‌شناسی دعا
| خط ۱۵: | خط ۱۵: | ||
==برسی دلالت‌شناسی دعا== | ==برسی دلالت‌شناسی دعا== | ||
علامه [[محمد تقی جعفری]] در مقدمه تفسیر دعای عرفه آورده است: [[محدث قمی]] در مفاتیح آورده است: بشر و بشیر فرزندان غالب اسدی نقل کرده‌اند که: «در آخرین ساعات روز عرفه در عرفات در خدمت امام حسین(ع) بودیم که آن حضرت با جمعی از خاندان و فرزندان و [[شیعیان شیعه|شیعیان]] از چادر بیرون آمدند و با نهایت | علامه [[محمد تقی جعفری]] در مقدمه تفسیر دعای عرفه آورده است: [[محدث قمی]] در مفاتیح آورده است: بشر و بشیر فرزندان غالب اسدی نقل کرده‌اند که: «در آخرین ساعات روز عرفه در عرفات در خدمت امام حسین(ع) بودیم که آن حضرت با جمعی از خاندان و فرزندان و [[شیعیان شیعه|شیعیان]] از چادر بیرون آمدند و با نهایت خضوع و خشوع در طرف چپ [[جبل الرحمه]] ایستاد و روی مبارک را به طرف [[کعبه]] گردانیده و دست را مقابل رو برداشتند و این دعای بلند عرفه را خواندند.» اگر چه بعضی از محدثین، یقین به سند این نیایش ندارند، ولی طبق اصل معروف: {{متن عربی|دلالته تغنی عن السند}} در این‌جا جاری است. | ||
گاهی مفهوم و دلالت و محتوای حدیث به قدری با عظمت و مطابق اصول است که از سند بی‌نیاز و احتیاجی به آن وجود ندارد. بدیهی است که نظیر مضامین این نیایش در عالی‌ترین درجه [[حکمت و عرفان اسلامی]] را جز انبیای عظام و ائمه معصومین(ع) نمی‌توانند بیان نمایند.<ref>جعفری، محمد تقی، نیایش امام حسین(ع) صحرای عرفات، تهران، مؤسسه نشر آثار علامه، چاپ چهارم، ۱۳۸۲ش، ص۲۹.</ref> بیشتر دعاهای موجود، از باب بی‌نظیر بودن در مضامین و معنا مورد وثوق قرار می‌گیرند. | گاهی مفهوم و دلالت و محتوای حدیث به قدری با عظمت و مطابق اصول است که از سند بی‌نیاز و احتیاجی به آن وجود ندارد. بدیهی است که نظیر مضامین این نیایش در عالی‌ترین درجه [[حکمت و عرفان اسلامی]] را جز انبیای عظام و ائمه معصومین(ع) نمی‌توانند بیان نمایند.<ref>جعفری، محمد تقی، نیایش امام حسین(ع) صحرای عرفات، تهران، مؤسسه نشر آثار علامه، چاپ چهارم، ۱۳۸۲ش، ص۲۹.</ref> بیشتر دعاهای موجود، از باب بی‌نظیر بودن در مضامین و معنا مورد وثوق قرار می‌گیرند. | ||