بررسی روایت نزول سوره توحید برای آخرالزمان: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
اضافه کردن منبع و ...، اصلاح ارقام
(جایگزینی متن - ' | ارجاعات =' به ' | ارجاعات = | بازبینی نویسنده = ')
جز (اضافه کردن منبع و ...، اصلاح ارقام)
 
(۹ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{در دست ویرایش|کاربر=Rahmani }}
{{شروع متن}}
{{شروع متن}}
{{سوال}}
{{سوال}}
خط ۵: خط ۴:
{{پایان سوال}}
{{پایان سوال}}
{{پاسخ}}
{{پاسخ}}
در روایتی از [[امام سجاد(ع)]] درباره فضیلت [[سوره توحید]] سوال شده و ایشان در پاسخ مضمونی نزدیک به آنچه سوال شده را می‌گویند:
'''روایت نزول سوره توحید برای آخرالزمان''' روایتی است از [[امام سجاد(ع)]]، که به گمان برخی، معارف سوره توحید را دارای عمقی می‌شمرد که عالمانی در آخرالزمان توانایی فهم آن را خواهند یافت.<ref>فیض کاشانی، محمدمحسن بن شاه‌مرتضی، الوافی، اصفهان، كتابخانه امام أميرالمؤمنين على(ع)، ۱۴۰۶ق، ج۱، ص۳۶۹.</ref>


«خداوند متعال می‌دانست که در [[آخرالزمان]] اقوامی می‌آیند که در مسائل تعمق و دقت می‌کنند، لذا سوره {{قرآن|قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ}} و آیات آغاز سوره حدید، تا {{قرآن|عَلِیمٌ بِذَاتِ الصُّدُورِ}}، را نازل فرمود، پس هر کس ماورای آن را طالب باشد هلاک می‌شود.»<ref>مکارم شیرای، ناصر، تفسیر نمونه، تهران، اول، ۱۳۷۴، ج۲۳، ص۲۹۵.</ref>
{{عربی|إِنَّ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ عَلِمَ أَنَّهُ يَكُونُ فِي آخِرِ الزَّمَانِ أَقْوَامٌ‏ مُتَعَمِّقُونَ‏ فَأَنْزَلَ اللَّهُ تَعَالَى‏: «قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ» وَ الْآيَاتِ مِنْ سُورَةِ الْحَدِيدِ إِلَى قَوْلِهِ‏: «وَ هُوَ عَلِيمٌ بِذاتِ الصُّدُورِ» فَمَنْ رَامَ وَرَاءَ ذَلِكَ فَقَدْ هَلَكَ<ref>كلينی، محمد بن یعقوب، الکافی، تحقیق علی‌اکبر غفاری و محمد آخوندی، تهران، دار الكتب الإسلامية، ۱۴۰۷ق، ج۱، ص۹۱.</ref>
|ترجمه=خداوند متعال می‌دانست که در آخرالزمان اقوامی می‌آیند که در مسائل تعمق و دقت می‌کنند؛ سوره توحید و آیات آغاز سوره حدید، را نازل کرد؛ پس هر کس ماورای آن را طالب باشد هلاک می‌شود}}


این حدیث به معنای مختص بودن این آیات برای افراد آخرالزمان و اینکه مردم پیش از آن بهره‌ای از آن‌ها ندارند، نبوده؛ بلکه دلالت بر این دارد که مردم آخرالزمان بهتر و بیشتر از این آیات استفاده می‌کنند؛ هیچ‌یک از آیات قرآن مخصوص برهه خاصی از زمان نیست، بلکه مخصوص تمام افراد در تمام اعصار است.
برخی از عالمان شیعه از این روایت برداشت‌های عرفانی کرده و منظور امام(ع) از واژه «متعمقون» در این روایت را بزرگان اهل معرفت دانسته‌اند.<ref>فيض كاشانى، محمد محسن بن شاه مرتضى، الوافي، اصفهان، کتابخانه امیرالمومنین علی(ع)، چاپ اول، ۱۴۰۶ق، ج۱، ص۳۶۹.</ref> [[ملاصدرا]]، فیلسوف شیعه و بنیانگذار [[حکمت متعالیه]]، با دیدن این روایت ابراز شادی می‌کند و سجده شکر به‌جا آورده می‌آورد؛ زیرا این روایت را بشارتی برای اهل تفکر در معارف عمیق الهی می‌پندارد.<ref>«[http://shabestan.ir/mobile/detail/news/456059 ذوق و شادی صدرالمتألهین وقتی حدیث امام سجاد (ع) را دید]» خبرگزاری شبستان، تاریخ درج مطلب ۲۷ اردیبهشت ۱۳۹۴ش، تاریخ بازدید: ۲۴ مرداد ۱۴۰۲ش.</ref>


[[علامه طباطبایی]] در این مورد می‌نویسند:
در مقابل برخی برداشت بزرگان اهل معرفت از معنای «تعمق» در این روایت را نادرست خوانده‌اند و معنای تعمق را افراط، تندروى و خارج‌شدن از مرز اعتدال دانسته‌اند و آخر روایت که فرمود: {{عربی|پس هر کس ماورای آن را طالب باشد هلاک می‌شود.}} دلالت بر این دارد که در صفات و ذات الهی باید به آیات و روایات مراجعه کرد و از تعمق در این امور پرهیز کرد.<ref>محمدی ری‌شهری، محمد، موسوعة العقائد الإسلامية، قم، دارالحدیث للطباعه و النشر، ۱۳۸۳ش، ج۳، ص۳۳۳.</ref>. [[جایگاه علامه مجلسی|علامه مجلسی]] نیز معنای روایت را در نفی و نقد تعمق در ذات الهی دانسته‌ است.<ref>مجلسى، محمد باقر بن محمد تقى، بحار الأنوار، بيروت، دار احیاء التراث العربی، چاپ دوم، ۱۴۰۳ق، ج۳، ص۲۶۴. ج۶۴، ص۳۷۳.</ref>


«[[قرآن]] به منظور هدایت همه انسان‌ها، در همه ادوار نازل شده، تا آنان را به سوی آنچه باید بدان معتقد باشند، و آنچه باید بدان متخلق گردند، و آنچه که باید عمل کنند، هدایت کند، چون معارف نظری قرآن مختص به یک عصر خاص و یک حال مخصوص نیست.»<ref>طباطبائی، محمد حسین، المیزان، قم، جامعه مدرسین، چاپ بیستم، ۱۳۸۴، ج ۱، ص۶۶.</ref>
برخی معتقدند این حدیث به معنای مختص بودن این آیات برای افراد [[آخرالزمان]] و اینکه مردم پیش از آن بهره‌ای از آن‌ها ندارند، نیست؛ بلکه دلالت بر این دارد که مردم آخرالزمان بهتر و بیشتر از این آیات استفاده می‌کنند. زیرا هیچ‌یک از آیات قرآن مخصوص برهه خاصی از زمان نیست، بلکه مخصوص تمام افراد در تمام اعصار است.<ref>مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، تهران،‌ دار الكتب الاسلاميه‌، ۱۳۷۴ش، ج۲۳، ص۲۹۵.</ref>
 
در [[تفسر نمونه]] نیز درباره این روایت چنین بیان شده: «از این حدیث استفاده نمی‌شود که این آیات مخصوص آخرالزمان است از این حدیث استفاده می‌شود که این آیات حداکثر معرفت ممکن را به تشنه کامان می‌دهد.»<ref>تفسیر نمونه، ج۲۳، ص۲۹۵.</ref>
{{پایان پاسخ}}
{{مطالعه بیشتر}}
 
== معرفی منابع جهت مطالعه بیشتر ==
* مجمع البیان، ج۲۴.
 
* تفسیر نمونه، ج۲۳.
{{پایان مطالعه بیشتر}}


== منابع ==
== منابع ==
خط ۲۹: خط ۱۹:
{{شاخه
{{شاخه
  | شاخه اصلی =حدیث
  | شاخه اصلی =حدیث
|شاخه فرعی۱ =علم رجال
| شاخه فرعی۱ =علم رجال
|شاخه فرعی۲ =
| شاخه فرعی۲ =
|شاخه فرعی۳ =
| شاخه فرعی۳ =
}}
}}
{{تکمیل مقاله
{{تکمیل مقاله
  | شناسه =-
  | شناسه =-
  | تیترها =شد
  | تیترها =-
  | ویرایش =شد
  | ویرایش =شد
  | لینک‌دهی =شد
  | لینک‌دهی =شد
  | ناوبری =
  | ناوبری =
  | نمایه =
  | نمایه =
  | تغییر مسیر =
  | تغییر مسیر =شد
  | ارجاعات =
  | ارجاعات =
  | بازبینی نویسنده =  
  | بازبینی نویسنده =  
خط ۴۶: خط ۳۶:
  | تکمیل =
  | تکمیل =
  | اولویت =ج
  | اولویت =ج
  | کیفیت =ج
  | کیفیت =ب
}}
}}
{{پایان متن}}
{{پایان متن}}
۲٬۱۵۱

ویرایش