automoderated، ناظمان (CommentStreams)
۱۵٬۱۹۱
ویرایش
A.rezapour (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
A.rezapour (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{شروع متن}} | {{شروع متن}} | ||
{{سوال}} | {{سوال}} | ||
چه آیاتی از قرآن برای اثبات وجود خداوند و یگانگی او آمده است؟ | چه آیاتی از قرآن برای اثبات وجود خداوند و یگانگی او آمده است؟ | ||
{{پایان سوال}} | {{پایان سوال}} | ||
{{پاسخ}} | {{پاسخ}}در قرآن وجود خداوند با براهین مختلف اثبات شده است. از جمله برهان نظم، برهان حرکت، برهان وجوب و امکان، برهان علت و معلول، برهان صدیقین، برهان فطرت. | ||
و همینطور به براهین مختلفی درباره یگانگی خداوند و توحید اشاره شده است از جمله، گواهی فطرت، هماهنگی جهان هستی، برهان صرف الوجود، برهان فیض و هدایت، | |||
== براهین اثبات وجود خداوند == | == براهین اثبات وجود خداوند == | ||
=== برهان نظم === | === برهان نظم === | ||
گستردهترین برهان قرآن بر اثبات وجود خدا که آیات فراوانی بر آن دلالت دارند، برهان نظم است. این برهان از دو مقدمه تشکیل شده است. | گستردهترین برهان قرآن بر اثبات وجود خدا که آیات فراوانی بر آن دلالت دارند، برهان نظم است. این برهان از دو مقدمه تشکیل شده است. | ||
مقدمه اول: جهان هستی دارای نظم، هدفمندی و انسجام است. | مقدمه اول: جهان هستی دارای نظم، هدفمندی و انسجام است. مقدمه دوم: نظم دقیق به ناظم عالم و قادر احتیاج دارد. | ||
نتیجه: پس این جهان را ناظم عالم و قادر ایجاد کرده است.<ref>خسروپناه، عبدالحسین، قلمرو دین، ناشر، مرکز مطالعات و پژوهشهای فرهنگی حوزه علمیه، چاپ اول، پاییز ۱۳۸۱؛ و مکارم شیرازی، ناصر و همکاران، پیام قرآن، جلد ۲، ص۵۳ تا آخر این کتاب مصادیق مختلف نظم و هماهنگی در جهان هستی از دیدگاه قرآن بحث شده است.</ref> | |||
بعضی از آیاتی که برای مطلب یاد شده دلالت دارند ذیلاً ذکر میشوند: سورههای: روم آیات ۲۰ تا ۲۵، بقره آیه ۱۶۴، رعد آیه ۳، یونس آیه ۳۱، انفال آیه ۶۲ و ۶۳، مؤمنون آیه ۱۲ تا ۱۴، انعام آیه ۹۵، بقره آیه ۲۸۱، شمس آیه ۷ و ۸، طه آیه ۵۰، نحل آیه ۷۹، جاثیه آیه ۳ و ۴، حجرات آیه ۱۳ و… بهعنوان نمونه یک آیه را با ترجمه ذکر میکنیم: | |||
بعضی از آیاتی که برای مطلب یاد شده دلالت دارند ذیلاً ذکر میشوند: سورههای: | |||
انعام ۹۵، بقره ۲۸۱، شمس ۷ و ۸، طه ۵۰، نحل ۷۹، جاثیه ۳ و ۴، حجرات ۱۳ و… | |||
{{قرآن|إِنَّ فِی خَلْقِ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ وَ اخْتِلافِ اللَّیْلِ وَ النَّهارِ وَ الْفُلْکِ الَّتِی تَجْرِی فِی الْبَحْرِ بِما یَنْفَعُ النَّاسَ وَ ما أَنْزَلَ اللَّهُ مِنَ السَّماءِ مِنْ ماءٍ فَأَحْیا بِهِ الْأَرْضَ بَعْدَ مَوْتِها وَ بَثَّ فِیها مِنْ کُلِّ دَابَّه وَ تَصْرِیفِ الرِّیاحِ وَ السَّحابِ الْمُسَخَّرِ بَیْنَ السَّماءِ وَ الْأَرْضِ لَآیاتٍ لِقَوْمٍ یَعْقِلُونَ|ترجمه=در آفرینش آسمانها و زمین و اختلاف شب و روز و حرکت کشتیها در دریا بهسود مردم و بارانی که از آسمانها نازل میشود آنگاه زمینهای مرده را احیا میکند و انواع جنبندگان که در روی زمین پراکندهاند و چرخش بادها و ابرهایی که در میان آسمانها و زمین بهکار گرفته شدهاند نشانههایی است برای قوم خردمند.|سوره=بقره|آیه=۱۶۴}} | {{قرآن|إِنَّ فِی خَلْقِ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ وَ اخْتِلافِ اللَّیْلِ وَ النَّهارِ وَ الْفُلْکِ الَّتِی تَجْرِی فِی الْبَحْرِ بِما یَنْفَعُ النَّاسَ وَ ما أَنْزَلَ اللَّهُ مِنَ السَّماءِ مِنْ ماءٍ فَأَحْیا بِهِ الْأَرْضَ بَعْدَ مَوْتِها وَ بَثَّ فِیها مِنْ کُلِّ دَابَّه وَ تَصْرِیفِ الرِّیاحِ وَ السَّحابِ الْمُسَخَّرِ بَیْنَ السَّماءِ وَ الْأَرْضِ لَآیاتٍ لِقَوْمٍ یَعْقِلُونَ|ترجمه=در آفرینش آسمانها و زمین و اختلاف شب و روز و حرکت کشتیها در دریا بهسود مردم و بارانی که از آسمانها نازل میشود آنگاه زمینهای مرده را احیا میکند و انواع جنبندگان که در روی زمین پراکندهاند و چرخش بادها و ابرهایی که در میان آسمانها و زمین بهکار گرفته شدهاند نشانههایی است برای قوم خردمند.|سوره=بقره|آیه=۱۶۴}} | ||
=== برهان حرکت === | === برهان حرکت === | ||
تغییر و حرکت موجودات، گواه روشنی بر حدوث | تغییر و حرکت موجودات، گواه روشنی بر حدوث آنها است و حدوث آنها یعنی پیدایش از عدم، دلیل بر وجود خالقی است که آنها را ایجاد کرده است. | ||
به عنوان نمونه | به عنوان نمونه سوره انعام، آیات ۷۵ تا ۷۹ ذکر میشود. | ||
{{قرآن|وَ کَذلِکَ نُرِی إِبْراهِیمَ مَلَکُوتَ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ وَ لِیَکُونَ مِنَ الْمُوقِنِینَ فَلَمَّا جَنَّ عَلَیْهِ اللَّیْلُ رَأی کَوْکَباً قالَ هذا رَبِّی فَلَمَّا أَفَلَ قالَ لا أُحِبُّ الْآفِلِینَ فَلَمَّا رَأَی الْقَمَرَ بازِغاً قالَ هذا رَبِّی فَلَمَّا أَفَلَ قالَ لَئِنْ لَمْ یَهْدِنِی رَبِّی لَأَکُونَنَّ مِنَ الْقَوْمِ الضَّالِّینَ...فَلَمَّا رَأَی الشَّمْسَ بازِغَه قالَ هذا رَبِّی هذا أَکْبَرُ فَلَمَّا أَفَلَتْ قالَ یا قَوْمِ إِنِّی بَرِیءٌ مِمَّا تُشْرِکُونَ، إِنِّی وَجَّهْتُ وَجْهِیَ لِلَّذِی فَطَرَ السَّماواتِ وَ الْأَرْضَ حَنِیفاً وَ ما أَنَا مِنَ الْمُشْرِکِینَ|ترجمه=اینچنین، ملکوت آسمانها و زمین را به ابراهیم نشان دادیم تا از اهل یقین گردد، هنگامی که (تاریکی) شب او را پوشانید ستارهای مشاهده کرد، گفت این خدای من است اما هنگامی که غروب کرد، گفت: غروبکنندگان را دوست ندارم! و هنگامی که ماه را دید، گفت این خدای من است اما هنگامی که افول کرد گفت: اگر پروردگارم مرا راهنمایی نکند، مسلماً از جمعیت گمراهان خواهم بود؛ و هنگامی که خورشید را دید گفت: این خدای من است این بزرگتر است اما هنگامی که غروب کرد، گفت: ای قوم؛ من از همتایانی که شما میسازید بیزارم، من روی خود را به سوی کسی کردم که آسمانها و زمین را آفریده، من در راه ایمان خود خالصم و از مشرکان نیستم.|سوره=انعام|آیه=۷۵تا۷۹}} | {{قرآن|وَ کَذلِکَ نُرِی إِبْراهِیمَ مَلَکُوتَ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ وَ لِیَکُونَ مِنَ الْمُوقِنِینَ فَلَمَّا جَنَّ عَلَیْهِ اللَّیْلُ رَأی کَوْکَباً قالَ هذا رَبِّی فَلَمَّا أَفَلَ قالَ لا أُحِبُّ الْآفِلِینَ فَلَمَّا رَأَی الْقَمَرَ بازِغاً قالَ هذا رَبِّی فَلَمَّا أَفَلَ قالَ لَئِنْ لَمْ یَهْدِنِی رَبِّی لَأَکُونَنَّ مِنَ الْقَوْمِ الضَّالِّینَ...فَلَمَّا رَأَی الشَّمْسَ بازِغَه قالَ هذا رَبِّی هذا أَکْبَرُ فَلَمَّا أَفَلَتْ قالَ یا قَوْمِ إِنِّی بَرِیءٌ مِمَّا تُشْرِکُونَ، إِنِّی وَجَّهْتُ وَجْهِیَ لِلَّذِی فَطَرَ السَّماواتِ وَ الْأَرْضَ حَنِیفاً وَ ما أَنَا مِنَ الْمُشْرِکِینَ|ترجمه=اینچنین، ملکوت آسمانها و زمین را به ابراهیم نشان دادیم تا از اهل یقین گردد، هنگامی که (تاریکی) شب او را پوشانید ستارهای مشاهده کرد، گفت این خدای من است اما هنگامی که غروب کرد، گفت: غروبکنندگان را دوست ندارم! و هنگامی که ماه را دید، گفت این خدای من است اما هنگامی که افول کرد گفت: اگر پروردگارم مرا راهنمایی نکند، مسلماً از جمعیت گمراهان خواهم بود؛ و هنگامی که خورشید را دید گفت: این خدای من است این بزرگتر است اما هنگامی که غروب کرد، گفت: ای قوم؛ من از همتایانی که شما میسازید بیزارم، من روی خود را به سوی کسی کردم که آسمانها و زمین را آفریده، من در راه ایمان خود خالصم و از مشرکان نیستم.|سوره=انعام|آیه=۷۵تا۷۹}} | ||
خط ۳۶: | خط ۳۴: | ||
=== برهان علت و معلول === | === برهان علت و معلول === | ||
جهان معلول یعنی | جهان معلول یعنی پدید آمده است؛ و هر معلولی علتی دارد. پس این جهان را علتی است که هستی آن از خودش میجوشد و عین هستی است. | ||
از جمله به سوره طور، آیات ۳۵ و ۳۶ و ۴۳ میتوان اشاره کرد. | از جمله به سوره طور، آیات ۳۵ و ۳۶ و ۴۳ میتوان اشاره کرد. | ||
خط ۵۰: | خط ۴۸: | ||
=== برهان فطرت === | === برهان فطرت === | ||
اساس این برهان برخواستهها و یافتههای غریزی و فطری است. یعنی راهی است میانبر و از درون انسان. | اساس این برهان برخواستهها و یافتههای غریزی و فطری است. یعنی راهی است میانبر و از درون انسان. از آیات قرآن: روم ۳۰ و ۳۳، عنکبوت ۶۱ و ۶۵، یونس ۲۲ و ۲۳ و ۳۱، زخرف ۹ و ۸۷، مؤمنون ۸۴ و ۸۹، اعراف ۱۷۲ را میتوان نام برد. به یک آیه همراه ترجمه شاره ای میشود: | ||
از آیات قرآن: روم ۳۰ و ۳۳، عنکبوت ۶۱ و ۶۵، یونس ۲۲ و ۲۳ و ۳۱، زخرف ۹ و ۸۷، مؤمنون ۸۴ و ۸۹، اعراف ۱۷۲ را میتوان نام برد. به یک آیه همراه ترجمه شاره ای میشود: | |||
{{قرآن|وَ لَئِن سَأَلْتَهُم مَنْ خَلَقَ السَمواتِ وَ الأرضَ وَ سَخَّرَ الشَّمْسَ وَ القَمَرَ لیَقولُنَّ اللّهُ فَأنّی یُؤْفَکون|ترجمه=هرگاه از آنها بپرسی چه کسی آسمانها و زمین را آفریده و خورشید و ماه را مسخر کرده است؟ میگویند «اللّه». پس با این حال چگونه (از عبادت او) منحرف میشوید؟|سوره=عنکبوت|آیه=۶۱}} | {{قرآن|وَ لَئِن سَأَلْتَهُم مَنْ خَلَقَ السَمواتِ وَ الأرضَ وَ سَخَّرَ الشَّمْسَ وَ القَمَرَ لیَقولُنَّ اللّهُ فَأنّی یُؤْفَکون|ترجمه=هرگاه از آنها بپرسی چه کسی آسمانها و زمین را آفریده و خورشید و ماه را مسخر کرده است؟ میگویند «اللّه». پس با این حال چگونه (از عبادت او) منحرف میشوید؟|سوره=عنکبوت|آیه=۶۱}} |