بحثی درباره مرجعیت و روحانیت (کتاب): تفاوت میان نسخه‌ها

مطهری مشکلات سازمان روحانیت را آزادى بى‌حد و حصر استفاده از لباس روحانیت، افراط در پرداختن علومی که طلبه را از واقع‌بینى اجتماعى دور می‌کند، هضم‌شدن همه رشته‌هاى حوزوی در فقه و در نهایت نظام مالى ارتزاق روحانیت مى‌داند. مطهری مسئله اخیر را از برجسته‌ترین مشکل سازمان روحانیت دانسته و معتقد است که اگر افرادى زندگى خود را از راه دیگرى تأمین و با این حال متصدى شؤون روحانیت باشند بهتر است. او بهره‌گیرى روحانیت از سهم امام(ع) را موجب حریت و عدم وابستگى روحانیت شیعه به دولت می‌داند، ولی آن را موجب آفت عوام‌زدگى روحانیت می‌شمرد. از دیدگاه مطهرى آفت عوام‌زدگى روحانیت آن قدر مهم است که جامعه روحانیت را فلج کرده به‌نحوى که ناگزیرند سلیقه و عقیده عوام را رعایت کنند. او تأمین معیشت روحانیت از غیر سهم امام(ع) را راه حل رسیدن روحانیت به آزادگی انتقاد اجتماعی و اصلاح‌گری می‌داند.<ref>درخشه، «بحثی درباره مرجعیت و روحانیت»، ص۳۰۵.</ref>