اولوا الالباب در قرآن: تفاوت میان نسخه‌ها

{{شروع متن}}

== معنای اولوا الاباب ==

{{قرآن|الَّذِينَ يُوفُونَ بِعَهْدِ اللَّـهِ وَلَا يَنقُضُونَ الْمِيثَاقَ|ترجمه=همانان كه به پيمان خدا وفادارند و عهد [او] را نمى‌شكنند.|سوره=رعد|آیه=۲۰}}  

'''پیوستن به فرمان خدا:'''

{{قرآن|وَالَّذِينَ يَصِلُونَ مَا أَمَرَ‌ اللَّـهُ بِهِ أَن يُوصَلَ|ترجمه=و آنان كه آنچه را خدا به پيوستنش فرمان داده مى‌پيوندند.|سوره=رعد|آیه=۲۱}}

'''ترس از خدا و بیم از سختی حساب:'''

{{قرآن|وَيَخْشَوْنَ رَ‌بَّهُمْ وَيَخَافُونَ سُوءَ الْحِسَابِ|ترجمه=از پروردگارشان مى‌ترسند و از سختى حساب بيم دارند.|سوره=رعد|آیه=۲۱}}

'''شکیبایی برای خشنودی خدا:'''

'''برپا داشتن نماز:'''

{{قرآن|أُولَـٰئِكَ لَهُمْ عُقْبَى الدَّارِ‌|سوره=رعد|آیه=۲۲|ترجمه=ايشان راست فرجامِ خوشِ سراى باقى.}}

'''هدایت‌شدگان و شنونده همه سخنان'''

از ویژگی‌های اولوالالباب که در قرآن تکرار شده است، پندپذیری و عبرت‌گیری آنان است. «پند کسی پذیرد که خرد دارد.»<ref>تفسیر کشف الاسرار و عده الابرار، جلد ۵، صفحه۱۸۸</ref> در سوره زمر آمده است که تنها خردمندان هستند که پند می‌پذیرند:{{قرآن|إِنَّمَا يَتَذَكَّرُ‌ أُولُو الْأَلْبَابِ|ترجمه=تنها خردمندانند كه پند پذيرند.|سوره=زمر|آیه=۹}} در آیه ۲۱ این سوره دگرگونی‌های طبیعیت از قبیل باران و چشمه‌های آب در زمین و کشت و زرع و سپس خشکی و زردی آن را نشانه‌هایی می‌داند که برای خردمندان پند و ذکر است. در آیه ۲۹ [[سوره صاد]] می‌فرماید ما این قرآن را بر تو نازل کردیم تا در آیات بیاندیشند و خردمندان هستند که پند می‌پذیرند. در این آیه خردمندان کسانی هستند که درباره آیات تدبر می‌کنند. در آیه ۵۲ [[سوره ابراهیم]] گفته شده که این قرآن ابلاغ شده است تا مردم انذار یابند و بدانند که خداوند معبودی یگانه است و برای اینکه خردمندان پند بگیرند.

در آیات ۴۳ سوره صاد، ۱۹ [[سوره رعد]] و ۲۶۹ [[سوره بقره]] درباره اینکه خردمندان پند پذیرند آمده است.  

=== خطاب به اولوا الاباب و دعوت به تقوا ===

در بسیاری از آیات خردمندان مورد خطاب خداوند است. در سوره بقره به خردمندان می‌گوید از من پروا کنید: {{قرآن|وَاتَّقُونِ يَا أُولِي الْأَلْبَابِ|ترجمه=و‌ ای خردمندان! از من پروا کنید.|سوره=بقره|آیه=۱۹۷}} و در آیه ۱۷۹ می‌گوید باشد که تقوا بورزید: {{قرآن|وَلَكُمْ فِي الْقِصَاصِ حَيَاةٌ يَا أُولِي الْأَلْبَابِ لَعَلَّكُمْ تَتَّقُونَ|ترجمه=و‌ ای خردمندان، شما را در قصاص زندگانی است، باشد که به تقوا گرایید.|سوره=بقره|آیه=۱۷۹}} در جایی دیگر هم خردمندان را دعوت به تقوا می‌کند: {{قرآن|فَاتَّقُوا اللَّـهَ يَا أُولِي الْأَلْبَابِ الَّذِينَ آمَنُوا ۚ قَدْ أَنزَلَ اللَّـهُ إِلَيْكُمْ ذِكْرً‌ا|ترجمه=پس اى خردمندانى كه ايمان آورده‌ايد، از خدا بترسيد. راستى كه خدا سوى شما تذكارى فرو فرستاده است.|سوره=طلاق|آیه=۱۰}} و در آیه ۱۰۰ سوره طلاق هم خردمندان را به تقوا فرامی‌خواند: {{قرآن|قُل لَّا يَسْتَوِي الْخَبِيثُ وَالطَّيِّبُ وَلَوْ أَعْجَبَكَ كَثْرَةُ الْخَبِيثِ ۚ فَاتَّقُوا اللَّـهَ يَا أُولِي الْأَلْبَابِ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ|ترجمه=بگو: «پليد و پاك يكسان نيستند، هر چند كثرت پليد[ها] تو را به شگفت آورد. پس اى خردمندان، از خدا پروا كنيد، باشد كه رستگار شويد.»|سوره=مائده|آیه=۱۰۰}}