اولوا الالباب در قرآن: تفاوت میان نسخه‌ها

خط ۲: خط ۲:
{{شروع متن}}
{{شروع متن}}
{{سوال}}اولواالاباب در قرآن چه کسانی هستند{{پایان سوال}}
{{سوال}}اولواالاباب در قرآن چه کسانی هستند{{پایان سوال}}
{{پاسخ}}از مهمترین ویژگی‌های اولوالااباب در قرآن پندپذیری و عبرت‌گیری آنان است.
{{پاسخ}}از مهمترین ویژگی‌های اولوالااباب در قرآن پندپذیری و عبرت‌گیری آنان است. در بسیاری از آیات آنان دعوت به تقوا شده اند. با توجه به آیات قرآن اوصافی از قبیل وفاداری به عهد خدا و پیوستن به فرمانش و ترس از او و بیم از روز حساب، برپا داشتن نماز و انفاق و...  را دارا می‌باشند.


== معنای اولوا الاباب ==
== معنای اولوا الاباب ==
خط ۹: خط ۹:
== اوصاف و جایگاه اولوا الاباب در قرآن ==
== اوصاف و جایگاه اولوا الاباب در قرآن ==


خداوند در آیه ۱۹ که خردمندان را خطاب قرار می‌دهد در آیات بعدی، ویژگی های آنان را بیان میکند. تا آیه ۲۴
خداوند در آیه ۱۹ [[سوره رعد]] می فرماید تنها خردمندان هستند که پند میپذیرند. و در آیات بعد، ویژگی‌های آنان را بیان می کند:


وفاداران به عهد با خدا
وفاداران به عهد با خدا:
 
{{قرآن|الَّذِينَ يُوفُونَ بِعَهْدِ اللَّـهِ وَلَا يَنقُضُونَ الْمِيثَاقَ|آیه=۲۰}}


پیوستن به فرمان خدا
پیوستن به فرمان خدا
خط ۲۹: خط ۳۱:




آل عمران، ۱۹۰
در آیه ۱۸ [[سوره زمر]] درباره خردمندان می‌گوید همه سخنان را می‌شنوند و بهترین را انتخاب می‌کنند. و اینان کسانی هستند که خدا هدایتشان کرده است:{{قرآن|الَّذِينَ يَسْتَمِعُونَ الْقَوْلَ فَيَتَّبِعُونَ أَحْسَنَهُ ۚ أُولَـٰئِكَ الَّذِينَ هَدَاهُمُ اللَّـهُ ۖ وَأُولَـٰئِكَ هُمْ أُولُو الْأَلْبَابِ}}


زمر ۱۸.
=== پندپذیری خردمندان ===
از ویژگی‌های اولوالالباب که در قرآن تکرار شده است، پندپذیری و عبرت‌گیری آنان است. در سوره زمر آمده است که تنها خردمندان هستند که پند می‌پذیرند:{{قرآن|إِنَّمَا يَتَذَكَّرُ‌ أُولُو الْأَلْبَابِ|ترجمه=تنها خردمندانند كه پند پذيرند.|سوره=زمر|آیه=۹}} در آیه ۲۱ این سوره دگرگونی‌های طبیعیت از قبیل باران و چشمه‌های آب در زمین و کشت و زرع و سپس خشکی و زردی آن را نشانه‌هایی می‌داند که برای خردمندان پند و ذکر است. در آیه ۲۹ [[سوره صاد]] می‌فرماید ما این قرآن را بر تو نازل کردیم تا در آیات بیاندیشند و خردمندان هستند که پند می‌پذیرند. در این آیه خردمندان کسانی هستند که درباره آیات تدبر می‌کنند. در آیه ۵۲ [[سوره ابراهیم]] گفته شده که این قرآن ابلاغ شده است تا مردم انذار یابند و بدانند که خداوند معبودی یگانه است و برای اینکه خردمندان پند بگیرند.


=== پندپذیری و عبرت‌گیری خردمندان ===
در آیه ۷ سوره [[آل‌عمران]]، گفته شده که تأویل آیات متشابه را تنها خداوند و راسخون در علم می‌دانند؛ سپس آمده است که تنها خردمندان پند می‌پذیرند. از این رو شاید کلمه اولوالاباب با راسخون در علم اشتراک داشته باشند و از جهت مصداقی یکی باشند.
از ویژگی‌های اولوالالباب که در قرآن تکرار شده است، پندپذیری و عبرت‌گیری آنان است. در سوره زمر آمده است که تنها خردمندان هستند که پند می‌پذیرند:{{قرآن|إِنَّمَا يَتَذَكَّرُ‌ أُولُو الْأَلْبَابِ|ترجمه=تنها خردمندانند كه پند پذيرند.|سوره=زمر|آیه=۹}} در آیه ۲۱ این سوره دگرگونی‌های طبیعیت از قبیل باران و چشمه‌های آب در زمین و کشت و زرع و سپس خشکی و زردی آن را نشانه‌هایی می‌داند که برای خردمندان پند و ذکر است. در آیه ۲۹ [[سوره صاد]] می‌فرماید ما این قرآن را بر تو نازل کردیم تا در آیات بیاندیشند و خردمندان هستند که پند می‌پذیرند. در این آیه خردمندان کسانی هستند که درباره آیات تدبر می‌کنند. در آیه ۵۲ [[سوره ابراهیم]] گفته شده که این قرآن ابلاغ شده است تا مردم انذار یابند و بدانند که خداوند معبودی یگانه است و برای اینکه خردمندان پند بگیرند.


در سوره غافر، پس از آنکه می‌گوید که موسی را هدایت کردیم و تورات را به میراث آوردیم آمده است: {{قرآن|هُدًى وَذِكْرَ‌ىٰ لِأُولِي الْأَلْبَابِ|ترجمه=[كه‌] رهنمود و يادكردى براى خردمندان است.|سوره=غافر|آیه=۵۴}}
در سوره غافر، پس از آنکه می‌گوید که موسی را هدایت کردیم و تورات را به میراث آوردیم آمده است: {{قرآن|هُدًى وَذِكْرَ‌ىٰ لِأُولِي الْأَلْبَابِ|ترجمه=[كه‌] رهنمود و يادكردى براى خردمندان است.|سوره=غافر|آیه=۵۴}}


در آیات ۴۳ سوره صاد،۱۹ رعد ... درباره اینکه خردمندان پند پذیرند آمده است.  
در آیات ۴۳ سوره صاد، ۱۹ [[سوره رعد]] و ۲۶۹ [[سوره بقره]] درباره اینکه خردمندان پند پذیرند آمده است.  
 
در سوره یوسف داستان گذشتگان را عبرتی برای خردمندان می داند: {{قرآن|لَقَدْ كَانَ فِي قَصَصِهِمْ عِبْرَ‌ةٌ لِّأُولِي الْأَلْبَابِ ۗ|ترجمه=به راستى در سرگذشت آنان، براى خردمندان عبرتى است.|سوره=یوسف|آیه=۱۱۱}}
 
آل عمران ۷ . بقره،۲۶۹


=== خطاب به اولوا الاباب ===
در [[سوره یوسف]] داستان گذشتگان را عبرتی برای خردمندان می‌داند: {{قرآن|لَقَدْ كَانَ فِي قَصَصِهِمْ عِبْرَ‌ةٌ لِّأُولِي الْأَلْبَابِ ۗ|ترجمه=به راستى در سرگذشت آنان، براى خردمندان عبرتى است.|سوره=یوسف|آیه=۱۱۱}} و در جایی دیگر، خلقت آسمان و زمین و اختلاف شب و روز را نشانه‌هایی برای خردمندان می داند.<ref>آیه ۱۹۰ سوره آل‌عمران</ref>
در بسیاری از آیات خردمندان مورد خطاب خداوند است. طلاق ۱۰. مایده۱۰۰. سوره بقره آیه ۱۷۹، .۱۹۷
=== خطاب به اولوا الاباب و دعوت به تقوا ===
در بسیاری از آیات خردمندان مورد خطاب خداوند است. در سوره بقره به خردمندان می‌گوید از من پروا کنید: {{قرآن|وَاتَّقُونِ يَا أُولِي الْأَلْبَابِ|ترجمه=و‌ ای خردمندان! از من پروا کنید.|سوره=بقره|آیه=۱۹۷}} و در آیه ۱۷۹ می‌گوید باشد که تقوا بورزید: {{قرآن|وَلَكُمْ فِي الْقِصَاصِ حَيَاةٌ يَا أُولِي الْأَلْبَابِ لَعَلَّكُمْ تَتَّقُونَ|ترجمه=و‌ ای خردمندان، شما را در قصاص زندگانی است، باشد که به تقوا گرایید.|سوره=بقره|آیه=۱۷۹}} در جایی دیگر هم خردمندان را دعوت به تقوا می‌کند: {{قرآن|فَاتَّقُوا اللَّـهَ يَا أُولِي الْأَلْبَابِ الَّذِينَ آمَنُوا ۚ قَدْ أَنزَلَ اللَّـهُ إِلَيْكُمْ ذِكْرً‌ا|ترجمه=پس اى خردمندانى كه ايمان آورده‌ايد، از خدا بترسيد. راستى كه خدا سوى شما تذكارى فرو فرستاده است.|سوره=طلاق|آیه=۱۰}} و در آیه ۱۰۰ سوره طلاق هم خردمندان را به تقوا فرامی‌خواند: {{قرآن|قُل لَّا يَسْتَوِي الْخَبِيثُ وَالطَّيِّبُ وَلَوْ أَعْجَبَكَ كَثْرَةُ الْخَبِيثِ ۚ فَاتَّقُوا اللَّـهَ يَا أُولِي الْأَلْبَابِ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ|ترجمه=بگو: «پليد و پاك يكسان نيستند، هر چند كثرت پليد[ها] تو را به شگفت آورد. پس اى خردمندان، از خدا پروا كنيد، باشد كه رستگار شويد.»|سوره=مائده|آیه=۱۰۰}}


== منابع ==
== منابع ==
۱۵٬۰۴۹

ویرایش