۴۹۱
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{شروع متن}} {{سوال}} آیا یک مسلمان ایرانی این اختیار را دارد که دین اسلام را رها کرده و دین زرتشت را انتخاب کند؟ {{پایان سوال}} {{پاسخ}} پذيرش دين و آيين يك سرگرمي و امر دل بخواهي نيست تا بر اساس آن هر ديني را كه انسان بخواهد بپذيرد يا آن را ترك كند و...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
===تقدیس آتش=== | ===تقدیس آتش=== | ||
از دیگر عقاید این آیین تقدیس آتش است. در ایران قبل از اسلام آتشكده‌های فراوانی وجود داشت كه آثار برخی از آنان تاكنون نیز باقی‌مانده است. هرچند زرتشتیان وجوهی را برای تقدیس آتش ذكر می‌كنند ولی دلیلی عقلی و فلسفی برای این تقدیس وجود ندارد و این افراط غیرعقلانی در تقدیس آتش باعث شده كه عده‌ای آنان را [[آتش‌پرست]] بنامند.<ref>مطهری، مرتضی، مجموعه‌آثار، ج 14، ص 219، (خدمات متقابل اسلام و ایران)، انتشارات صدرا، چ3، 1419 ق.</ref> | |||
===ازدواج با محارم=== | ===ازدواج با محارم=== | ||
یکی از بدعت‌های بسیار معروفی که در ایران باستان رواج داشت و موبدان آن را به اصل دین زردشت نسبت می‌دادند، [[خویدوده]] یا ازدواج با محارم بود. تقریباً همه متون مفصل پهلوی که ناظر به احکام دینی دوره [[ساسانی]] هستند، خویدوده را تحسین کرده و از ثواب زیاد آن و اینکه کمر اهریمن را می‌شکند، سخن گفته‌اند. در کتاب دینکرد، به‌تفصیل علل دینی، عقلی و طبیعی آن توضیح داده می‌شود. در اوستا به این نوع ازدواج اشاره‌شده است.<ref>ویسپرد، کردۀ 3 بند 3؛ یسنا 12 بند 9.</ref> | |||
در دوره [[هخامنشیان]]، کمبوجیه یکی از پادشاهان متهم به این بدعت‌گذاری است. در کتیبه‌های مربوط به دوره‌های اشکانی و ساسانی، برخی شاهان اشاره می‌کنند که ملکه آن‌ها خواهر آن‌ها نیز هست.<ref>کریستین سن، آرتور، ایران در زمان [[ساسانیان]]، ص234، ترجمۀ رشید یاسمی، تهران، نشر صدای معاصر، 1378ش.</ref> | در دوره [[هخامنشیان]]، کمبوجیه یکی از پادشاهان متهم به این بدعت‌گذاری است. در کتیبه‌های مربوط به دوره‌های اشکانی و ساسانی، برخی شاهان اشاره می‌کنند که ملکه آن‌ها خواهر آن‌ها نیز هست.<ref>کریستین سن، آرتور، ایران در زمان [[ساسانیان]]، ص234، ترجمۀ رشید یاسمی، تهران، نشر صدای معاصر، 1378ش.</ref> | ||
| خط ۵۹: | خط ۵۹: | ||
3. یکی دیگر از احکام ظالمانه و خرافی در آیین زردشتی مربوط به زن دشتان است؛ یعنی زنی كه دوران عادت ماهانه را می‌گذراند. در طول دوران دشتان، زن موجودی آلوده به شمار می‌آمد كه حتی نگاه او باعث آلودگی دیگران می‌شد. | 3. یکی دیگر از احکام ظالمانه و خرافی در آیین زردشتی مربوط به زن دشتان است؛ یعنی زنی كه دوران عادت ماهانه را می‌گذراند. در طول دوران دشتان، زن موجودی آلوده به شمار می‌آمد كه حتی نگاه او باعث آلودگی دیگران می‌شد. | ||
در وندیداد، فرگرد 16، وظائف زن دشتان و جدا کردن وی در مدت قاعدگی از اعضای خانواده و شست‌وشوهای آیینی او با ادرار گاو توضیح داده‌شده است. در ایران باستان اعتقاد بر آن بود که حمله [[اهریمن]] باعث شده است که زنان عادت ماهیانه داشته باشند و ازاین‌رو جدا از خانواده نگاه داشته می‌شدند.<ref>عفیفی، رحیم، اساتیر و فرهنگ ایرانی در نوشته‌های پهلوی، ص512، توس، 1383 ش.</ref> | |||
4. ازآنجاکه در آیین زردشت زن جزو اموال مرد محسوب می‌شد، گاهی مرد می‌توانست زن خود را به مردی دیگر عاریه دهد.<ref>بارتلمه ، کریستیان، زن در حقوق ساسانی، ص 56-57، ترجمۀ ناصر صاحب الزمانی، تهران، نشر بنگاه مطبوعاتی عطائی، 1337ش.</ref> | 4. ازآنجاکه در آیین زردشت زن جزو اموال مرد محسوب می‌شد، گاهی مرد می‌توانست زن خود را به مردی دیگر عاریه دهد.<ref>بارتلمه ، کریستیان، زن در حقوق ساسانی، ص 56-57، ترجمۀ ناصر صاحب الزمانی، تهران، نشر بنگاه مطبوعاتی عطائی، 1337ش.</ref> | ||