امیرالمؤمنین: تفاوت میان نسخه‌ها

علت این که برای حضرت علی(ع) لقب امیرالمؤمنین به کار می‌رود چیست؟

 

 

* اولین بار که حضرت رسول(ص) علی(ع) را به آغوش گرفت. همین که چشم علی(ع) به رسول اکرم(ص) افتاد عرض کرد: «السلام علیک یا رسول‌الله» و بلافاصله شروع به خواندن آیات سوره مؤمنون کرد که: {{قرآن|بسم الله الرحمن الرحیم، قد افلح المؤمنون، الذین هم فی صلاتهم خاشعون، …، الذین یرثون الفردوس و هم فیها خالدون<ref>. مؤمنون/۱ الی ۱۱</ref>}}. نشانه‌های مؤمنین را که ذکر کرد؛ رسول اکرم(ص) فرمودند: «قدافلحوا بک، أنت والله أمیرهم، تمیرهم من علومک فیتمارون، و أنت والله دلیلهم و بک یهتدون؛ یا علی! مؤمنان یاد شده در این سوره به تو رستگار می‌شوند و رستگاری آنان؛ در اعتقاد به توست و تو راهبر و '''امیر''' آنان هستی، مؤمنان توشه و رزق علمی خود را از تو طلب می‌کنند؛ و تو دلیل رستگاری و هدایت آن‌ها هستی.»<ref>. مجلسی، محمدباقر، بحارالانوار، ج۳۵، ص۳۵، ح۳۷، بیروت، مؤسسه الوفا، ۱۴۰۳ق</ref> بنا بر این پیامبر(ص) بلافاصله پس از تولد امام علی(ع) را امیر مؤمنان معرفی نموده است.

 

این لقب دلالت بر حکومت و خلافت امام علی(ع) پس از پیامبر(ص) دارد. مطلبی که در احادیث متعدد از پیامبر(ص) نقل شده است.

==انحصار این لقب به امام علی(ع)==

شخصی به محضر امام صادق(ع) شرفیاب شد و حضرت را با عنوان «السلام علیک یا امیرالمؤمنین» خطاب کرد. امام(ع) با ناراحتی از جا برخاستند و به شدت فرد را مخاطب قرار داده و فرمودند: ساکت باش! این عنوان مختص علی بن ابی طالب(ع) می‌باشد و خدا او را به این عنوان نام‌گذاری کرده است؛ و اگر کس دیگری خود را به این نام بنامد از دایره تعهد به احکام الهی خارج شده است… .<ref>. محمد بن مسعودی، تفسیر عیاشی، بیروت، نشر مؤسسه الاعلمی المطبوعات، ۱۴۱۱ق، ج۱، ص۳۰۲، حدیث۲۷۳.</ref> با در نظر گرفتن این کلام امام صادق(ع) می‌توان به صراحت گفت تمام کسانی که خود را ملقب به عنوان امیرالمؤمنین(ع) کرده‌اند از دایره تعهد اسلام خارج شده‌اند؛ زیرا این عنوان مختص شخص علی بن ابی طالب(ع) می‌باشد.<ref>. تفسیر برهان، ج ۱، ص ۴۱۶، حدیث ۲.</ref>

==برخورد مخالفان==

دشمنان و منافقان تا آن جا که توانسته‌اند در کتمان فضایل امام علی(ع) کوشیده‌اند و یکی از آن‌ها این لقب برای امام علی(ع) است.  

یکی از انصار نقل می‌کند: من و اشعث و جریر جبلی‌ (که از منافقان بودند) از کوفه خارج شدیم تا این که به پشت کوفه (نجف) رسیدیم. آهویی از جلوی ما گذشت. اشعث و جریر به خاطر عداوتی که به حضرت داشتند با تمسخر آهو را خطاب قرار داده و گفتند: «السلام علیک یا امیرالمؤمنین» راوی گوید من این مطلب را به حضرت عرض کردم حضرت فرمودند: بدان که امام ایشان در قیامت همان آهو خواهد بود. چنان‌که از جانب خدا شنیده خواهد شد که می‌گوید: آن‌ها را با آنچه دوستشان داشتند همراه و همنشین خواهیم کرد.<ref>. الحسینی البحرانی، سید هاشم، تفسیر برهان، قم، انتشارات الکتب العلمیه، ج۱، ص۴۱۵، حدیث۲.</ref>

 

 

==منابع==

  | ناوبری =  

  | نمایه =شد  

  | تغییر مسیر =  

  | بازبینی =  

  | تکمیل =  

  | کیفیت = د