امام علی(ع) و فتح ایران: تفاوت میان نسخه‌ها

{{پاسخ}}

سیاست امام علی(ع) در دوران خلفا راجع به فتوحات، سیاست عدم دخالت علنی و قبول نکردن مسئولیت در میدان جنگ و سیاست بود، ولی از آنجائیکه که در دوران خلیفه دوم «عمر» فتوحات گسترده بوده و عمر هم شخص عجول و خطاکاری بود و از جانبی هم تمایل شدیدی داشت که با امام علی(ع) مشورت کند، سزاوار نبود که جامعه اسلامی از ارشادات امام بهره‌مند نشود. فلذا امام به خاطر مصالح اسلام و مسلمین او را راهنمایی می‌کرد.<ref>کامل ابن اثیر، ج۲، ص۱۸۱؛ تاریخ طبری، ج۵، ص۱۹۴۵؛ سیره پیشوایان، ص۷۴؛ تاریخ خلفا، رسول جعفریان، ص۲۰۸.</ref>

اما امام شخصاً در فتوحات شرکت نکرد، چون خلیفه و خلافت او را نامشروع می‌دانست. ولی اینکه خلفا از ارشادات امام بهره می‌جستند امر غیرقابل انکاری است و امام در جنگ جسر علی‌رغم اینکه خلیفه مایل بود، امام شرکت کند، همکاری نکرد.<ref>مسعودی، مروج الذهب، ترجمه پاینده، انتشارات علمی و فرهنگی، چاپ سوم، ۱۳۶۵ش، ج۱، ص۱۳۷۷.</ref>

به هر روی زندگی منزویانه امام در آن جامعه، نشان از آن دارد که امام از شرایط موجود سخت ناراحت بودند و از آنجائیکه در مواردی در خصوص حق از دست رفته خود اصرار داشت او را متهم کردند که حریص بر خلافت است. امام فرمود: یکی گفت: پسر ابوطالب! تو بر این کار بسیار آزمندی! گفتم نه، به خدا سوگند شما آزمندترید ـ به رسول خدا ـ شما دورتر و من بدان نزدیک ترم [خاص ترم] من حقی که از آنم بود خواستم، و شما نمی‌گذارید، و مرا از رسیدن به آن بازمی‌دارید.<ref>جعفریان، رسول، تاریخ خلفا، قم، انتشارات دلیل ما، چاپ سوم، ۱۳۸۳ش، ص۲۱۰.</ref>{{پایان پاسخ}}

* تاریخ خلفا، رسول جعفریان.

 

* امام علی و خلفا، عبدالرحیم قنوات.

  | شاخه اصلی =

  | شاخه فرعی۱ =

  | شناسه =

  | تیترها =

  | ویرایش =

  | لینک‌دهی =

  | تغییر مسیر =

  | اولویت =

  | کیفیت =