امام علی(ع) و تحویل ندادن قاتلان عثمان به معاویه: تفاوت میان نسخه‌ها

{{پاسخ}}

معاویه ادعا داشت که قاتلان عثمان در جمع یاران امام علی(ع) حضور دارند. او حتی ادعا کرد که علاوه بر یاران، خود امام علی(ع)‌ نیز عامل قتل عثمان، بوده است.<ref>طبری، تاریخ طبری، ج۶، ص۲۵۱۹.</ref> محققان معتقدند، معاویه تلاش داشت، اتهام به علی(ع) را وسیله خواسته‌های خویش کند. او می‌خواست بهانه‌ای برای مخالفت با علی(ع) داشته باشد تا راه برای دست‌یابی او به خلافت، هموار گردد.

ادعای مشارکت حضرت علی(ع) در قتل عثمان، سخن ناحقی بود که از طرف معاویه بیان می‌شد. علی(ع)، مخالف کشته شدن عثمان بود. آن حضرت کشته شدن عثمان را، مساوی با باز شدن درهای فتنه، قلمداد کرده و تلاش‌های فراوانی برای جلوگیری از کشته شدن عثمان انجام داد.<ref>محمدبن‌جریر طبری، تاریخ طبری، ج۶، ص۲۲۱۳؛ نهج‌البلاغه، خطبه ۱۶۴.</ref>

* با وجود خلیفه مشروع الهی و مردمی و همچنین اولیای دم، هیچ حقی برای معاویه در این درخواست باقی نمی‌ماند.

در زمان محاصره عثمان در «دارالاماره»<ref>طبری، تاریخ طبری، ج۹، ص۳۷۸۹.</ref> معاویه با وجود قدرت لازم، به تقاضای کمک عثمان، هیچ توجهی نکرد.<ref>ر. ک. احمدبن‌یحیی بلاذری، انساب‌الاشراف، ج۲، ص۲۸۷.</ref> او می‌دانست اگر عثمان کشته شود، می‌تواند از کشتن او سود ببرد. یعقوبی مورخ مسلمان این وقایع را چنین نقل می‌کند که عثمان در خانه‌اش محاصره بود. پس به معاویه نامه نوشت و از او خواست که با شتاب، نزد وی آید. معاویه با دوازده هزار نفر رهسپار مدینه شد، سپس به سپاهیانش گفت: در مرزهای شام بمانید تا من نزد امیرالمؤمنین بروم و از کار او، آگاه گردم. معاویه نزد عثمان آمد و گفت: آمده‌ام که نظر تو را بدانم و آن‌گاه نزد آنان بازگردم و ایشان را به مدینه آورم. عثمان گفت: نه به خدا قسم! لیکن تو خواستی که من کشته شوم سپس خود را مسئول انتقام خون من معرفی کنی. معاویه از مدینه رفت و به سوی او برنگشت تا کشته شد.<ref>یعقوبی، تاریخ یعقوبی، ج۲، ص۷۲.</ref>

حضرت مى فرمايد: (آنان [كسانى كه بر عثمان شوريدند] همچنان بر قدرت و شوكت خويش باقى اند و [در حال حاضر] بر ما مسلّط اند و ما بر آنها سلطه اى نداريم)؛ «وَ الْقَوْمُ الْمُجْلِبُونَ(1) عَلَى حَدِّ شَوْكَتِهِمْ، يَمْلِكُونَنَا وَ لَا نَمْلِكُهُمْ»<ref>نهج البلاغة (للصبحي صالح)، خطبه ۱۶۸،‌ص: 243.</ref> شاهد اين گفتار امام(ع)، روايتى است كه بعضى از شارحان «نهج البلاغه» نقل كرده اند كه امام(ع) [در آغاز كار خود] مردم را جمع كرد و اندرز داد؛ سپس فرمود: «لِتَقُمْ قَتَلَةُ عُثْمَان‏َ<ref>بحار الأنوار (ط - بيروت)، ج‏31، ص: 503</ref>»؛ (قاتلان عثمان بپا خيزند). در اين هنگام همه حاضران جز افراد كمى به پا خاستند.

  | شناسه =

  | تیترها =

  | ویرایش =

  | لینک‌دهی =

  | اولویت =

  | کیفیت =