امام علی(ع) جمع‌کننده قرآن: تفاوت میان نسخه‌ها

←‏مصحف امام علی ودیعه امامت: اضافه کردن یک پاورقی
(←‏مصحف امام علی ودیعه امامت: اضافه کردن یک پاورقی)
 
(۷ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد)
خط ۳: خط ۳:
دلائلی که ثابت می‌کند امام علی(ع) قرآن را جمع آوری کرده است، بنویسید.
دلائلی که ثابت می‌کند امام علی(ع) قرآن را جمع آوری کرده است، بنویسید.
{{پایان سوال}}
{{پایان سوال}}
{{پاسخ}}براساس شواهد تاریخی و برخی احادیث، که در منابع [[اهل سنت]] نیز آمده، نخستین کسی که بعد از رحلت [[پیامبر اکرم(ص)]] اقدام به جمع آوری [[قرآن کریم]] کرد و آن را تدوین و تنظیم نمود، [[حضرت علی بن ابیطالب(ع)]] بود. در ذیل به برخی از این روایات اشاره می‌گردد.
{{پاسخ}}
* ابوبکر حضرمی از [[امام صادق(ع)]] روایت کرده است، که پیامبر اکرم(ص) به حضرت علی(ع) فرمود: «ای علی! این قرآن در کنار بستر من، میان صحیفه‌ها و حریر و کاغذها قرار دارد، قرآن را جمع کن و آن را آن گونه که یهودیان، [[تورات]] خود را از بین بردند، ضایع نکنید».<ref>نگاه کنید به زنجانی، عبدالله، تاریخ القرآن، تهران، مکتبه صدر، ۱۳۸۷، ص۵۳.</ref>
{{درگاه|غدیر}}
* حضرت علی(ع) پس از رحلت پیامبر اکرم(ص) که از همه آشناتر به قرآن بود در خانه خود به انزوا نشست و قرآن کریم را جمع آوری و تدوین کرد. از ابن عباس در ذیل آیه {{قرآن|لا تُحَرِّکْ بِهِ لِسَانَکَ لِتَعْجَلَ بِهِ. إِنَّ عَلَیْنَا جَمْعَهُ وَقُرْآنَهُ}}<ref> قیامت / ۱۷–۱۶.</ref> نقل شده که علی بن ابیطالب(ع) پس از رحلت پیامبر اکرم(ص) قرآن را به مدت شش ماه جمع آوری کرد.<ref>نگاه کنید به مجلسی، محمد باقر، بحار الانوار، تهران، مؤسسه طور، ۱۳۷۰، ج۸۹، ص۵۲.</ref>
براساس شواهد تاریخی و برخی احادیث، که در منابع [[اهل سنت]] نیز آمده، نخستین کسی که بعد از رحلت [[پیامبر اکرم(ص)]] اقدام به جمع آوری [[قرآن کریم]] کرد و آن را تدوین و تنظیم نمود، [[علی بن ابی‌طالب(ع)]] بود:
* ابن سیرین می‌گوید: علی(ع) فرمود: «وقتی پیامبر(ص) رحلت کرد، سوگند خوردم که ردایم را جز برای نماز جمعه به دوش نگیرم تا آن که قرآن را جمع نمایم.»<ref>نگاه کنید به سیوطی، جلال الدین، الاتقان فی علوم القرآن، دمشق، دار ابن کثیر، دارالعلوم الانسانی، ۱۴۱۴ق، ج۱، ص۱۸۳.</ref>
* از [[امام صادق(ع)]] روایت شده که پیامبر اکرم(ص) به علی(ع) فرمود: «ای علی! این قرآن در کنار بستر من، میان صحیفه‌ها و حریر و کاغذها قرار دارد، قرآن را جمع کن و آن را آن‌گونه که یهودیان، [[تورات]] خود را از بین بردند، ضایع نکنید».<ref>زنجانی، عبدالله، تاریخ القرآن، تهران، مکتبه صدر، ۱۳۸۷، ص۵۳.</ref>
* محمد بن سیرین از عکرمه نقل کرده است که: پس از [[بیعت]] مردم با [[ابوبکر]]، [[علی بن ابی طالب(ع)]] در خانه نشست، به ابوبکر گزارش دادند که او از بیعت با تو کراهت دارد، ابوبکر آن حضرت را خواست و گفت: از بیعت با من سرباز زدی؟ علی(ع) فرمود: «دیدم در کتاب خدا چیزهایی افزوده می‌شود، پس با خودم گفتم که جز برای نماز ردا بر دوش نگیرم، تا آن که قرآن را جمع نمایم. ابوبکر گفت: چه کار شایسته‌ای!»
* علی(ع) پس از رحلت پیامبر اکرم(ص)، در خانه خود به انزوا نشست و قرآن کریم را جمع آوری و تدوین کرد: از ابن عباس در ذیل آیه {{قرآن|لا تُحَرِّکْ بِهِ لِسَانَکَ لِتَعْجَلَ بِهِ. إِنَّ عَلَیْنَا جَمْعَهُ وَقُرْآنَهُ}}<ref> قیامت / ۱۷–۱۶.</ref> نقل شده که علی بن ابیطالب(ع) پس از رحلت پیامبر اکرم(ص) قرآن را به مدت شش ماه جمع آوری کرد.<ref>مجلسی، محمد باقر، بحار الانوار، تهران، مؤسسه طور، ۱۳۷۰، ج۸۹، ص۵۲.</ref>
* ابن سیرین می‌گوید: علی(ع) فرمود: «وقتی پیامبر(ص) رحلت کرد، سوگند خوردم که ردایم را جز برای نماز جمعه به دوش نگیرم تا آن که قرآن را جمع نمایم.»<ref>سیوطی، جلال الدین، الاتقان فی علوم القرآن، دمشق، دار ابن کثیر، دارالعلوم الانسانی، ۱۴۱۴ق، ج۱، ص۱۸۳.</ref>
* محمد بن سیرین از عکرمه نقل کرده که پس از [[بیعت]] مردم با [[ابوبکر]]، [[علی بن ابی طالب(ع)]] در خانه نشست، به ابوبکر گزارش دادند که او از بیعت با تو کراهت دارد، ابوبکر آن حضرت را خواست و گفت: از بیعت با من سرباز زدی؟ علی(ع) فرمود: «دیدم در کتاب خدا چیزهایی افزوده می‌شود، پس با خودم گفتم که جز برای نماز ردا بر دوش نگیرم، تا آن که قرآن را جمع نمایم. ابوبکر گفت: چه کار شایسته‌ای!»


محمد بن سیرین می‌گوید: از عکرمه پرسیدم: آیا دیگران قرآن را به ترتیب نزول تألیف نمودند؟ وی پاسخ داد: اگر جن و انس جمع گردند تا تألیفی مانند تألیف علی ابن ابی طالب داشته باشند، توانایی آن را نخواهند داشت.<ref>نگاه کنید به الاتقان، همان، تاریخ القرآن، ص۴۸.</ref>
از عکرمه پرسیدند: آیا دیگران قرآن را به ترتیب نزول تألیف نمودند؟ پاسخ داد: اگر جن و انس جمع گردند تا تألیفی مانند تألیف علی ابن ابی طالب داشته باشند، توانایی آن را نخواهند داشت.<ref>الاتقان، همان، تاریخ القرآن، ص۴۸.</ref>


== مصحف امام علی ودیعه امامت ==
== مصحف امام علی ودیعه امامت ==
البته مصحفی که امام علی(ع) تدوین و جمع آوری کرد، به مردم ارائه شد؛ ولی به دلائلی که در جای خود بحث شده، مورد پذیرش قرار نگرفت و آن مصحف به عنوان [[ودیعه امامت]] بعد از حضرت علی(ع) به [[امامان معصوم(ع)]] یکی پس از دیگری رسیده است.
مصحفی که امام علی(ع) تدوین و جمع آوری کرد، به مردم ارائه شد؛ ولی به دلائلی، مورد پذیرش قرار نگرفت و آن مصحف به عنوان [[ودیعه امامت]] بعد از حضرت علی(ع) به [[امامان معصوم(ع)]] یکی پس از دیگری رسید.<ref>محمود راميار، تاريخ قرآن، تهران، انتشارات اميركبيرT ص۴۱۰.</ref>
 
مصحف امام علی(ع) از نظر تعداد آیات، سوره‌ها و کلمات، هیچ تفاوتی با مصحف کنونی نداشت، تنها سوره‌ها به [[ترتیب نزول]] تنظیم شده بودند و بر اساس قرائت پیامبر اکرم(ص) بود و شأن نزول آیات و سوره‌ها و نام افرادی که آیات و سوره‌های در شأن آن‌ها بود ذکر شده بود و … .<ref>معرفت، محمد هادی، علوم قرآنی، قم، مؤسسه انتشاراتی التمهید، ۱۳۷۸ش.</ref>


مصحف امام علی(ع) از نظر تعداد آیات، سوره‌ها و کلمات، هیچ تفاوتی با مصحف کنونی نداشت، تنها سوره‌ها به [[ترتیب نزول]] تنظیم شده بودند و بر اساس قرائت پیامبر اکرم(ص) بود و شأن نزول آیات و سوره‌ها و نام افرادی که آیات و سوره‌های در شأن آن‌ها بود ذکر شده بود و ….<ref>برای آگاهی بیشتر نگاه کنید به معرفت، محمد هادی، علوم قرآنی، قم، مؤسسه انتشاراتی التمهید، ۱۳۷۸ش.</ref>
==جستارهای وابسته==
==جستارهای وابسته==
* [[جمع‌آوری قرآن در زمان پیامبر اسلام]]
* [[جمع‌آوری قرآن در زمان پیامبر اسلام]]
* [[جمع‌آوری قرآن توسط خلیفه اول و خلیفه سوم]]
* [[جمع‌آوری قرآن توسط خلیفه اول]]
* [[جمع‌آوری قرآن توسط خلیفه سوم]]


== منابع ==
== منابع ==
{{پانویس|۲}}
{{پانویس|۲}}
{{تدوین قرآن}}
{{شاخه
{{شاخه
  | شاخه اصلی = علوم و معارف قرآن
  | شاخه اصلی = علوم و معارف قرآن
خط ۳۲: خط ۳۷:
  | ویرایش = شد
  | ویرایش = شد
  | لینک‌دهی = شد
  | لینک‌دهی = شد
  | ناوبری =
  | ناوبری =شد
  | نمایه = شد
  | نمایه = شد
  | تغییر مسیر = شد
  | تغییر مسیر = شد
  | ارجاعات =
  | ارجاعات =
  | بازبینی نویسنده =  
  | بازبینی نویسنده =  
  | بازبینی =
  | بازبینی =شد
  | تکمیل =
  | تکمیل =
  | اولویت = ج
  | اولویت = ج
۲٬۱۵۱

ویرایش