۲٬۱۵۱
ویرایش
←سند حدیث و علت درخواست تکرار
| خط ۱۳: | خط ۱۳: | ||
==سند حدیث و علت درخواست تکرار== | ==سند حدیث و علت درخواست تکرار== | ||
میسر بن عبدالعزیز یکی از اصحاب و راویان [[امام باقر(ع)]] و از افراد نزدیک به [[امام صادق(ع)]] بود. او از آن دو امام روایات بسیاری نقل کرده و مورد اطمینان و وثوق معرفی شده است.<ref>سبحانی، جعفر، موسوعه طبقات الفقهاء، قم، مؤسسه امام صادق(ع)، ۱۴۱۸ق، ج۲، ص۵۷۹.</ref> علامه مجلسی سند این حدیث را موثق و قابل استناد دانسته است.<ref>مجلسی، محمد باقر بن محمد تقی، مرآة العقول فی شرح أخبار آل الرسول، تهران، دار الکتب الاسلامیه، چاپ دوم، ۱۴۰۴ق، ج۲۵، ص۱۷۹.</ref> | میسر بن عبدالعزیز یکی از اصحاب و راویان [[امام باقر(ع)]] و از افراد نزدیک به [[امام صادق(ع)]] بود. او از آن دو امام روایات بسیاری نقل کرده و مورد اطمینان و وثوق معرفی شده است.<ref>سبحانی، جعفر، موسوعه طبقات الفقهاء، قم، مؤسسه امام صادق(ع)، ۱۴۱۸ق، ج۲، ص۵۷۹.</ref> [[جایگاه علامه مجلسی|علامه مجلسی]] سند این حدیث را موثق و قابل استناد دانسته است.<ref>مجلسی، محمد باقر بن محمد تقی، مرآة العقول فی شرح أخبار آل الرسول، تهران، دار الکتب الاسلامیه، چاپ دوم، ۱۴۰۴ق، ج۲۵، ص۱۷۹.</ref> | ||
امام صادق(ع) در زمان سخن گفتن راوی تکیه داده بود و با شنیدن سخنان راوی دوباره نشست. در شرح این حالت یعنی کسی که نشسته و یکباره بلند می‌شود یا نوع نشستنش را عوض می‌کند، گفته‌اند که این‌گونه حرکات در نشست و برخاست‌ها به خاطر تعجب از شنیدن سخنان است.<ref>مازندرانى، محمد صالح بن احمد، شرح الكافي-الأصول و الروضة ، المکتبه الاسلامیه، تهران، چاپ اول، ۱۳۸۲ ق، ج۳، ص۱۷۶.</ref> | امام صادق(ع) در زمان سخن گفتن راوی تکیه داده بود و با شنیدن سخنان راوی دوباره نشست. در شرح این حالت یعنی کسی که نشسته و یکباره بلند می‌شود یا نوع نشستنش را عوض می‌کند، گفته‌اند که این‌گونه حرکات در نشست و برخاست‌ها به خاطر تعجب از شنیدن سخنان است.<ref>مازندرانى، محمد صالح بن احمد، شرح الكافي-الأصول و الروضة ، المکتبه الاسلامیه، تهران، چاپ اول، ۱۳۸۲ ق، ج۳، ص۱۷۶.</ref> | ||
برخی نیز می‌گویند انسان با شنیدن سخنان بزرگ و پراهمیت از حالت تکیه دادن بلند می‌شود.<ref>قزوينى، ملا خليل بن غازى، الشافي في شرح الكافي، دار الحدیث؛ قم، چاپ اول، ۱۴۲۹ق / ۱۳۸۷ش، ج۲، ص۱۳۷.</ref> دوباره پرسیدن امام صادق(ع) و تغییر حالت دادن در نوع نشستنش از این جهت نبوده که متوجه سخنان میسر نشده است، بلکه امام از شنیدن این سخن به تعجب آمده و به متکایی که تکیه داده بود، برخاست و دوباره نشست. | برخی نیز می‌گویند انسان با شنیدن سخنان بزرگ و پراهمیت از حالت تکیه دادن بلند می‌شود.<ref>قزوينى، ملا خليل بن غازى، الشافي في شرح الكافي، دار الحدیث؛ قم، چاپ اول، ۱۴۲۹ق / ۱۳۸۷ش، ج۲، ص۱۳۷.</ref> دوباره پرسیدن امام صادق(ع) و تغییر حالت دادن در نوع نشستنش از این جهت نبوده که متوجه سخنان میسر نشده است، بلکه امام از شنیدن این سخن به تعجب آمده و به متکایی که تکیه داده بود، برخاست و دوباره نشست. | ||
==منابع== | ==منابع== | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||