اعتقاد شیعیان به علم غیب امامان: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
خط ۱۸: خط ۱۸:


* آیاتی که علم غیب را مختص خداوند می‌دانند:  
* آیاتی که علم غیب را مختص خداوند می‌دانند:  
:{{قرآن|و عِندَهُ مفاتیح الغیب لاَیْعَلَهُما اِلاّ هُو…}}<ref>(انعام:۵۹).</ref>  
:: {{قرآن|و عِندَهُ مفاتیح الغیب لاَیْعَلَهُما اِلاّ هُو…}}<ref>(انعام:۵۹).</ref>  
: کلیدهای غیب نزد اوست و جز او کسی آن‌ها را نمی‌داند…<ref>(نمل:۶۵)، (احقاف:۲۳)، (ملک:۲۶)، (مائده:۱۱۶)، (هود:۴۹)، (کهف:۲۶).</ref>
:: ''کلیدهای غیب نزد اوست و جز او کسی آن‌ها را نمی‌داند…''<ref>(نمل:۶۵)، (احقاف:۲۳)، (ملک:۲۶)، (مائده:۱۱۶)، (هود:۴۹)، (کهف:۲۶).</ref>


* آیاتی که علم غیب را درباره پیامبران و بندگان شایسته خداوند اثبات می‌کنند؛ {{قرآن|الِمُ الْغَيْبِ فَلَا يُظْهِرُ عَلَى غَيْبِهِ أَحَدًا، إِلَّا مَنِ ارْتَضَى مِنْ رَسُولٍ فَإِنَّهُ يَسْلُكُ مِنْ بَيْنِ يَدَيْهِ وَمِنْ خَلْفِهِ رَصَدًا<ref>جن/۲۶و۲۷</ref> [او] دانای غیب است و هیچ کس را بر غیب خود آگاه نمی کند؛ انصاریان: مگر پیامبرانی را که [برای آگاه شدن از غیب] برگزیده است، پس نگهبانانی [برای محافظت از آنان] از پیش رو و پشت سرشان می گمارد.
* آیاتی که علم غیب را درباره پیامبران و بندگان شایسته خداوند اثبات می‌کنند؛  
:: {{قرآن|الِمُ الْغَيْبِ فَلَا يُظْهِرُ عَلَى غَيْبِهِ أَحَدًا، إِلَّا مَنِ ارْتَضَى مِنْ رَسُولٍ فَإِنَّهُ يَسْلُكُ مِنْ بَيْنِ يَدَيْهِ وَمِنْ خَلْفِهِ رَصَدًا<ref>(جن:۲۶ـ۲۷)</ref> ''[او] دانای غیب است و هیچ کس را بر غیب خود آگاه نمی کند؛ مگر پیامبرانی را که [برای آگاه شدن از غیب] برگزیده است، پس نگهبانانی [برای محافظت از آنان] از پیش رو و پشت سرشان می گمارد''.
؛ و مانند آیهٔ که می‌گوید: «... چنین نبود که خداوند شما را از اسرار غیب آگاه کند ولی خداوند از میان رسولان خود هر کس را بخواهد برمی‌گزیند، (و قسمتی از اسرار نهان را که برای مقام رهبری او لازم است در اختیار او می‌گذارد) ...»}}<ref>آل عمران/ ۱۷۹.</ref>
؛ و مانند آیهٔ که می‌گوید: «... چنین نبود که خداوند شما را از اسرار غیب آگاه کند ولی خداوند از میان رسولان خود هر کس را بخواهد برمی‌گزیند، (و قسمتی از اسرار نهان را که برای مقام رهبری او لازم است در اختیار او می‌گذارد) ...»}}<ref>آل عمران/ ۱۷۹.</ref>


۷٬۲۲۸

ویرایش