۶٬۸۱۴
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۳: | خط ۳: | ||
{{سوال}} | {{سوال}} | ||
کتاب حلیه المتقین تا چه اندازه قابل استفاده است و آیا میتوان به تمام برنامههای آن عمل نمود؟ | کتاب حلیه المتقین تا چه اندازه قابل استفاده است و آیا میتوان به تمام برنامههای آن عمل نمود؟ | ||
{{پایان سوال}}کتاب حلیة المتقین کتابی است درباره آداب و سنن اسلامی که مجلسی آن را بر اساس روایات اهلبیت(ع) به زبان فارسی و برای استفاده عموم مؤمنان نوشته است. | {{پایان سوال}}کتاب حلیة المتقین کتابی است درباره آداب و سنن اسلامی که مجلسی آن را بر اساس روایات اهلبیت(ع) به زبان فارسی و برای استفاده عموم مؤمنان نوشته است. روایات این کتاب بدون ذکر سند و منبع آورده شده اند | ||
==درباره مؤلف و کتاب== | ==درباره مؤلف و کتاب== | ||
خط ۱۱: | خط ۱۱: | ||
مجلسی به دلیل مرجعیت عامهای که داشت برای اولین بار به طور گسترده به تألیف آثاری برای تأمین نیازهای دینی عامه مردم پرداخت. او این کتابها را بر اساس روایات ائمه اطهار(ع) در موضوعات مختلف و به زبان فارسی روان مینوشت. فارسینویسی کتابهای دینی، که از قبل از دوران مجلسی و با روی کار آمدن صفویان و به تشویق آنان آغاز شده بود، در آثار فارسی مجلسی به اوج رسید.<ref>شاهرخ مسکوب، هویت ایرانی و زبان فارسی، تهران، نشر فرزان روز، ص ۱۲۶.</ref> محمدتقی بهار، ادیب و شاعر معاصر، فارسینویسی مجلسی را پس از نگارش بحارالانوار مهمترین کار مجلسی برمیشمرد.<ref>محمدتقی بهار، سبک شناسی، انتشارات امیرکبیر، ج ۳، ص ۳۰۴.</ref> برخی محققان تعداد آثار فارسی مجلسی را ۵۸ کتاب و رساله شمردهاند.<ref>مهدی مهریزی و هادی ربانی، شناختنامه علامه مجلسی، ج ۱، ص ۳۴-۳۶.</ref> کتاب حلیة المتقین از جمله معروفترین پرخوانندهترین آثار فارسی مجلسی است.<ref>محمود مهدوی دامغانی، «نگاهی به پارهای از آثار فارسی علامه مجلسی»، شناختنامه مجلسی، ج ۲، ص ۲۷.</ref> | مجلسی به دلیل مرجعیت عامهای که داشت برای اولین بار به طور گسترده به تألیف آثاری برای تأمین نیازهای دینی عامه مردم پرداخت. او این کتابها را بر اساس روایات ائمه اطهار(ع) در موضوعات مختلف و به زبان فارسی روان مینوشت. فارسینویسی کتابهای دینی، که از قبل از دوران مجلسی و با روی کار آمدن صفویان و به تشویق آنان آغاز شده بود، در آثار فارسی مجلسی به اوج رسید.<ref>شاهرخ مسکوب، هویت ایرانی و زبان فارسی، تهران، نشر فرزان روز، ص ۱۲۶.</ref> محمدتقی بهار، ادیب و شاعر معاصر، فارسینویسی مجلسی را پس از نگارش بحارالانوار مهمترین کار مجلسی برمیشمرد.<ref>محمدتقی بهار، سبک شناسی، انتشارات امیرکبیر، ج ۳، ص ۳۰۴.</ref> برخی محققان تعداد آثار فارسی مجلسی را ۵۸ کتاب و رساله شمردهاند.<ref>مهدی مهریزی و هادی ربانی، شناختنامه علامه مجلسی، ج ۱، ص ۳۴-۳۶.</ref> کتاب حلیة المتقین از جمله معروفترین پرخوانندهترین آثار فارسی مجلسی است.<ref>محمود مهدوی دامغانی، «نگاهی به پارهای از آثار فارسی علامه مجلسی»، شناختنامه مجلسی، ج ۲، ص ۲۷.</ref> | ||
== | == ارزش کتاب == | ||
علامه مجلسی در مقدمه کتاب حلیةالمتقین میگوید که این کتاب را به خواهش برخی مؤمنان برای تألیف کتابی درباره سنن و آداب نوشته است و برای گسترش نفعْ آن را به زبان فارسی نگاشته است. او میافزاید که مطالب کتاب را بر اساس احادیث و اخبار اهل بیت(ع) و به طریق اختصار جمعآوری کرده است. نکته دیگری که مجلسی در مقدمه بر آن تأکید میکند این است که او روایات مندرج در کتاب را از روایاتی که اسانید آن را معتبر میدانسته است جمعآوری کرده است.<ref>محمدباقر مجلسی، حلیة المتقین، قم، انتشارات نسیم حیات، ص ۹.</ref> | علامه مجلسی در مقدمه کتاب حلیةالمتقین میگوید که این کتاب را به خواهش برخی مؤمنان برای تألیف کتابی درباره سنن و آداب نوشته است و برای گسترش نفعْ آن را به زبان فارسی نگاشته است. او میافزاید که مطالب کتاب را بر اساس احادیث و اخبار اهل بیت(ع) و به طریق اختصار جمعآوری کرده است. نکته دیگری که مجلسی در مقدمه بر آن تأکید میکند این است که او روایات مندرج در کتاب را از روایاتی که اسانید آن را معتبر میدانسته است جمعآوری کرده است.<ref>محمدباقر مجلسی، حلیة المتقین، قم، انتشارات نسیم حیات، ص ۹.</ref> | ||
مجلسی در این کتاب از آوردن سند و ذکر منبع، حتی بهصورت اختصار، خودداری کرده است. او گاهی از منظر خود ارزش رجالی سند روایت را در حد اشاره بیان کرده است و اعتبار آن را با اصطلاحاتی چون حسن و صحیح بیان کرده است. عدم ذکر سند میتواند بهعنوان ضعف استنادی در این کتاب روایی بهحساب آید.<ref>محمود مدنی بجستانی، فرهنگ کتب حدیثی شیعه، تهران، شرکت چاپ و نشر بین الملل انتشارات امیرکبیر،ج ۲، ۱۰۸۶.</ref> برخی محققان از باب تسامح در ادله سنن اعتبار سندی برای عمل به روایات سنن و آداب را لازم ندانستهاند. | مجلسی در این کتاب از آوردن سند و ذکر منبع، حتی بهصورت اختصار، خودداری کرده است. او گاهی از منظر خود ارزش رجالی سند روایت را در حد اشاره بیان کرده است و اعتبار آن را با اصطلاحاتی چون حسن و صحیح بیان کرده است. عدم ذکر سند میتواند بهعنوان ضعف استنادی در این کتاب روایی بهحساب آید.<ref>محمود مدنی بجستانی، فرهنگ کتب حدیثی شیعه، تهران، شرکت چاپ و نشر بین الملل انتشارات امیرکبیر،ج ۲، ۱۰۸۶.</ref> برخی محققان از باب تسامح در ادله سنن اعتبار سندی برای عمل به روایات سنن و آداب را لازم ندانستهاند.<ref>برای نمونه ن.ک: الشهید الاول محمد بن المکی، ذکری الشیعه فی احکام الشریعة، قم، مؤسسة آل البیت(ع)، ج ۲، ص ۳۴. </ref> | ||
== منابع == | == منابع == |
ویرایش