اعتبار من لایحضره الفقیه: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۳۹: خط ۳۹:


== جایگاه ==
== جایگاه ==
کتاب من لایحضره الفقیه شیخ صدوق دومین کتاب از کتب اربعه شیعه است. در میان کتب اربعه شیعه این کتاب از نظر اعتبار پس از کتاب کافی قرار گرفته است.<ref>نصیری، علی، آشنایی با جوامع حدیثی شیعه و اهل‌سنت، قم، مرکز بین‌المللی ترجمه و نشر المصطفی(ص)، ۱۳۹۸ش، ص۷۳.</ref>
کتاب من لایحضره الفقیه شیخ صدوق دومین کتاب از کتب اربعه شیعه است. در میان کتب اربعه شیعه این کتاب از نظر اعتبار پس از کتاب کافی قرار گرفته است.<ref>نصیری، علی، آشنایی با جوامع حدیثی شیعه و اهل‌سنت، قم، مرکز بین‌المللی ترجمه و نشر المصطفی(ص)، ۱۳۹۸ش، ص۷۳.</ref> کتاب من لایحضره الفقیه را از معتبرترین کتاب های روایی شیعه و مأخذ علمی معتبری در احکام شرعی شیعه دانسته‌اند. این کتاب که بیش از نه قرن از نگارش آن گذشته هنوز مورد توجه و رجوع عالمان شیعه قلمداد کرده‌اند.<ref>حجت، هادی، جوامع حدیثی شیعه، تهران، انتشارات سمت و دانشگاه قرآن و حدیث، ۱۳۹۸ش، ص۸۸.</ref>
 
سید بن طاووس کتاب من لایحضره الفقیه را بسیار موثق و قابل اعتماد خوانده است.<ref>سید بن طاووس، علی بن موسی، کشف المحجة لثمرة المهجة، نجف، مطبعة الحیدریة، ۱۳۷۰ق، ص۱۲۲.</ref> محدث نوری معتقد است که بنا بر تصریح اهل فن این کتاب پس از کتاب کافی صحیح‌ترین و استوارترین کتاب روایی شیعه است.<ref>نوری، حسن بن محمدتقی، خاتمة مستدرک الوسائل، قم، مؤسسة آل البیت لاحیا‌ء التراث، ۱۴۱۶ق، ج۴، ص۲۲۹.</ref>


== اعتبار مؤلف ==
== اعتبار مؤلف ==
شیخ صدوق (۳۰۵-۳۸۱ق) از مشهورترین فقیهان و محدثان شیعه به‌شمار رفته است.<ref>نصیری، آشنایی با جوامع حدیثی شیعه و اهل‌سنت، ص۷۴.</ref> اعتبار شیخ صدوق از احترام و بزرگداشت او توسط عالمان و فقیهان شیعه استنباط شده است.<ref>حجت، هادی، جوامع حدیثی شیعه، تهران، انتشارات سمت و دانشگاه قرآن و حدیث، ۱۳۹۸ش، ص۸۰.</ref> نجاشی شیخ صدوق را فقیه بزرگ شیعه و چهره برجسته شیعه در خراسان بر می‌شمرد.<ref>نجاشی، احمد بن علی، رجال النجاشی، قم، مؤسسة النشر الاسلامی، ۱۴۱۶ق، ص۲۷۶.</ref> شیخ طوسی شیخ صدوق را حافظ روایات، آگاه به فقه و [[رجال]]، و حدیث‌شناس معرفی می‌کند.<ref>طوسی، محمد بن حسن، رجال الطوسی، تحقیق جواد قیومی، قم، مؤسسة النشر الاسلامی، ۱۴۱۵ق، ص۴۳۹.</ref>
شیخ صدوق (۳۰۵-۳۸۱ق) از مشهورترین فقیهان و محدثان شیعه به‌شمار رفته است.<ref>نصیری، آشنایی با جوامع حدیثی شیعه و اهل‌سنت، ص۷۴.</ref> اعتبار شیخ صدوق از احترام و بزرگداشت او توسط عالمان و فقیهان شیعه استنباط شده است.<ref>حجت، جوامع حدیثی شیعه، ص۸۰.</ref> نجاشی شیخ صدوق را فقیه بزرگ شیعه و چهره برجسته شیعه در خراسان بر می‌شمرد.<ref>نجاشی، احمد بن علی، رجال النجاشی، قم، مؤسسة النشر الاسلامی، ۱۴۱۶ق، ص۲۷۶.</ref> شیخ طوسی شیخ صدوق را حافظ روایات، آگاه به فقه و [[رجال]]، و حدیث‌شناس معرفی می‌کند.<ref>طوسی، محمد بن حسن، رجال الطوسی، تحقیق جواد قیومی، قم، مؤسسة النشر الاسلامی، ۱۴۱۵ق، ص۴۳۹.</ref>


ابوجعفر محمد بن علی بن حسین بن موسی بن بابویه قمی، مشهور به شیخ صدوق، از علمای قرن چهارم قمری بوده است. پدر او علی بن حسین، مشهور به شیخ القمیین، از علمای قم بود. به نقل منابع، شیخ صدوق به دعای امام زمان (ع) متولد شد.<ref>شیخ طوسی، محمد بن حسن، الغیبه، تحقیق عبادالله تهرانى و علی‌احمد ناصح، قم، دارالمعارف الإسلامية، ۱۴۱۱ق، ص۲۰۹.</ref> شیخ صدوق برای کسب علم در شهرهای مختلف در محضر بیش از ۲۶۰ نفر رسید.<ref>شیخ صدوق، کتاب من لایحضره الفقیه، تحقیق علی‌اکبر غفاری، قم، دفتر انتشارات اسلامى، ۱۴۱۳ق، مقدمه محقق، ج۱، ص۶.</ref> حدود ۳۰۰ اثر علمی به شیخ صدوق نسبت داده‌ شده است. به‌جز کتاب من لایحضره الفقیه، معانی الاخبار، [[عیون اخبار الرضا|عیون اخبار الرضاء،]] الخصال، علل الشرائع و صفات الشیعة از آثار مهم او به‌شمار رفته است.<ref>حجت، جوامع حدیثی شیعه، ص۸۱-۸۳.</ref>   
ابوجعفر محمد بن علی بن حسین بن موسی بن بابویه قمی، مشهور به شیخ صدوق، از علمای قرن چهارم قمری بوده است. پدر او علی بن حسین، مشهور به شیخ القمیین، از علمای قم بود. به نقل منابع، شیخ صدوق به دعای امام زمان (ع) متولد شد.<ref>شیخ طوسی، محمد بن حسن، الغیبه، تحقیق عبادالله تهرانى و علی‌احمد ناصح، قم، دارالمعارف الإسلامية، ۱۴۱۱ق، ص۲۰۹.</ref> شیخ صدوق برای کسب علم در شهرهای مختلف در محضر بیش از ۲۶۰ نفر رسید.<ref>شیخ صدوق، کتاب من لایحضره الفقیه، تحقیق علی‌اکبر غفاری، قم، دفتر انتشارات اسلامى، ۱۴۱۳ق، مقدمه محقق، ج۱، ص۶.</ref> حدود ۳۰۰ اثر علمی به شیخ صدوق نسبت داده‌ شده است. به‌جز کتاب من لایحضره الفقیه، معانی الاخبار، [[عیون اخبار الرضا|عیون اخبار الرضاء،]] الخصال، علل الشرائع و صفات الشیعة از آثار مهم او به‌شمار رفته است.<ref>حجت، جوامع حدیثی شیعه، ص۸۱-۸۳.</ref>   
۶٬۸۵۳

ویرایش