اسراف در قرآن: تفاوت میان نسخه‌ها

موضع قرآن درباره پرهیز از اسراف چیست؟

{{پاسخ}}[[اسراف]] حرام و از رفتارهای مذموم در قرآن است. در آیات زیادی درباره پرهیز از آن سخن گفته شده است. اسراف به معنای از حد خارج شدن است که در قرآن بیشتر در معنای هزینه اموال و مصرف بیش از اندازه آمده است. هرچند در معانی دیگر که نشان دهنده خارج شدن از اعتدال است هم آمده است.

مسرفین در قرآن شدیدا مذمت و نکوهش شدند و در کنار دروغگویان افرادی هستند که هدایت نمی شوند و خداوند آنان را دوست نمی دارد.

«[[اسراف]] به معنی تجاوز از حد و معیار در هر کاری است که از انسان سر بزند. و گاهی به خروج از اعتدال در مقدار خرج و مال و زمانی هم به چگونگی بذل مال و مورد آن اطلاق می‌شود.»<ref>راغب اصفهانی، مفردات راغب، ذیل کلمه سرف.</ref>

بر پایه شواهد فراوان در [[قرآن]] و [[حدیث]]، اسراف به هرگونه تجاوزکاری و زیاده‌روی گفته می‌شود. و عملی است که مورد خشم و انزجار خداوند متعال قرار می‌گرد. در قرآن کریم واژه «اسراف» و مشتقات آن ۲۳ مرتبه بکار رفته است که در هر مورد، مفهومی ویژه دارد. در برخی موارد مقصود از اسراف جنبه‌های اخلاقی، عقیدتی و تجاوز از حدود الهی است، و در مواردی جنبه مالی را شامل می‌شود.

== اسراف در مال و زیادی در مصرف ==

از مهمترین معانی اسراف در قرآن، زیاده روی در مصرف مال و هزینه آن است به صورتی که از حد اعتدال خارج شود.

تبذیر.

می‌فرماید:{{قرآن|كُلُوا مِنْ ثَمَرِهِ إِذَا أَثْمَرَ وَآتُوا حَقَّهُ يَوْمَ حَصَادِهِ ۖ وَلَا تُسْرِفُوا ۚ إِنَّهُ لَا يُحِبُّ الْمُسْرِفِينَ|ترجمه=از میوه آن به هنگامی که به ثمر می‌نشیند بخورید و حق آن را به هنگام درو بپردازید؛ اسراف نکنید که خداوند مسرفین را دوست نمی‌دارد.|سوره=انعام|آیه=۱۴۱}}

در آیه‌ای انفاق بیش از حد را هم اسراف نامیده است. وقتی انفاق از حد خارج شود نسبت به انفاق‌شونده و انفاق‌کننده هر دو عوارض سوء و زیانبار خواهد داشت؛ به این جهت است که قرآن مجید وقتی در آیه ۶۷ از [[سوره فرقان]] ویژگی‌های مؤمنان و بندگان واقعی را برمی‌شمارد؛ یکی از آن ویژگی‌ها را این گونه معرفی می‌فرماید:«کسانی هستند که هرگاه انفاق کنند نه اسراف می‌کنند و نه سخت‌گیری، بلکه در میان این دو اعتدالی دارند.».<ref>مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۱۵، ص۱۵۱.</ref>

== اسراف در غیر مال ==

آیه ۸۱ اعراف. آیه ۵۵ نمل. آیه ۲۸ کهف.

قرآن تجاوز و انتقام‌جوئی در قتل را مردود دانسته و در [[سوره اسراء]] آیه ۳۳ می‌فرماید: «اما در قتل اسراف نکنید.» یعنی برای قتل یک نفر، یک نفر را به قتل برسانید آن هم از روی حق.

در قرآن اسراف در نفس هم آمده<ref>سوره زمر آیه ۵۳.</ref> است که به معنای تعدى بر نفس و جنايت كردن و ارتكاب گناه است‏.<ref>علامه طباطبایی، ترجمه تفسير الميزان، ج۱۷، ص: ۴۲۳.

</ref>

کسی که از نظام اعتدال خارج می‌شود و با ارتکاب گناه و معصیت از حریم انسانی خود تجاوز می‌کند اسرافکار است. خداوند متعال می‌فرماید:  

هر نوع گناه، اسراف و تجاوز از حد فطری و طبیعی انسان است که با ارتکاب آن از مسیر اعتدال بیرون می‌رود و به راه زوال و نیستی کشانده می‌شود و این درست خلاف آن هدف عالی است که انبیای الهی برای آن مبعوث شده‌اند. قرآن در این باره در [[سوره مائده]] آیه ۳۲ می‌فرماید: «و رسولان با دلایل روشن به سوی [[بنی‌اسرائیل]] آمدند، اما بسیاری از آنها بر روی زمین تعدی و اسراف کرده‌اند».

== آثار و زیان‌های فردی اسراف ==

آیه ۸۳ یونس. آیه ۳۱ دخان. آیه ۱۲ یونس.

اسراف کردن آثار زیانباری در افراد می‌گذارد از جمله:

۱. خشم الهی: اسراف‌کار چون تعادل و توازن اقتصادی جامعه را برهم می‌زند، از رحمت خدا به‌‌دور و گرفتار خشم خدا می‌شود؛ همان گونه که در قرآن آمده است: {{قرآن|إِنَّهُ لاَ یُحِبُّ الْمُسْرِفِینَ|ترجمه=خداوند اسرافکاران را دوست نمی‌دارد.|سوره=انعام|آیه=۱۴۱}}

۲. محرومیت از هدایت: خدای متعال که همواره درهای رحمتش را بر بندگان گشوده و خود را {{قرآن|غَافِرِ الذَّنبِ وَقَابِلِ التَّوْبِ|سوره=غافر|آیه=۳}} معرفی کرده است لکن نسبت به اسرافکاران می‌فرماید: {{قرآن|إِنَّ اللَّهَ لَا یَهْدِی مَنْ هُوَ مُسْرِفٌ کذَّابٌ|ترجمه=همانا خداوند کسی را که اسرافکار و دروغگوست هدایت نمی‌کند.|سوره=غافر|آیه=۲۸}}

 

* تفسیر موضوعی، جامعه در قرآن، آیت الله جوادی آملی.

 

 

 

  | بازبینی نویسنده =