ازدواج موقت متعدد: تفاوت میان نسخه‌ها

فتح بن یزید می‌گوید از ابا الحسن‌(ع) در مورد ازدواج موقت پرسیدم، حضرت فرمود: برای کسی که خداوند او را با ازدواج بی‌نیاز نکرده است، ازدواج موقت به‌طور مطلق مباح است، تا به وسیله ازدواج موقت پاکدامنی پیشه نماید، اگر هم به سبب ازدواج دائم از ازدواج موقت بی‌نیاز باشد، هنگامی که همسرش از پیش او رفته باشد، ازدواج موقت برای او مباح است.<ref>شیخ حر عاملی، وسائل الشیعه، مجلدات‏۳۰، ج‏۲۱، باب‏۵، ح‏۲.</ref>

[[امام کاظم(ع)]] به علی بن یقطین که از آن حضرت درباره ازدواج موقت پرسیده بود می‌فرماید: تو را به ازدواج موقت چه‌کار؟! و حال آنکه خداوند تو را از آن بی‌نیاز کرده است<ref>شیخ حر عاملی، وسائل الشیعه، مجلدات‏۳۰، ج‏۲۱، باب‏۵، ح‏۱.</ref> باز هم از أبا الحسن‌(ع) نقل شده است که آن حضرت به برخی از پیروان خویش نوشته بود که: «از اصرار بر ازدواج موقت امتناع کنید و سنت (ازدواج دائم) را به پا دارید».<ref>شیخ حر عاملی، وسائل الشیعه، مجلدات‏۳۰، ج‏۲۱، باب‏۵، ح‏۴.</ref>

ازدواج موقت برای مواقع ضروری و برای کسانی است که عوامل گوناگون آنها را از دسترسی و امکان به ازدواج دایم بازمی‌دارند و نبایستی بهانه‌ای برای زیاده‌طلبی و هواپرستی شود. سیاست حقوقی در قانون ازدواج موقت این نبوده است که هوسبازان به صورت گسترده و بی‌حساب در شهوت و هوی و هوس غرق شوند، و چنان با این حکم الهی بازی نمایند که دوست و دشمن از آن تنفر پیدا کنند و آن را مساوی با زنا و فحشا بدانند. بلکه هدف از جعل و تشریع ازدواج موقت، حفظ کردن افراد نیازمند از آلودگی به گناه و فحشا است. ازدواج موقت برای جلوگیری از انحرافات و روابط نامشروع تشریع شده‌است، تا بدین‌وسیله عفاف و پاکدامنی حفظ شود؛ نه اینکه افرادی آن را وسیله‌ای برای زیاده خواهی جنسی خود قرار دهند. با این وجود نمی‌توان ازدواج موقت چنین اشخاصی را باطل و [[زنا]] پنداشت.