احادیث کراهت پنیر

سؤال

آیا روایت معتبری ناظر بر کراهت خوردن پنیر داریم؟ آیا توصیه‌ای داریم که همراه آن گردو تناول شود؟

روایتی ناظر به کراهت خوردن پنیر در صبحانه نه دیگر وقت‌ها وجود دارد و توصیه شده است با گردو خورده شود، اما هیچ‌کدام معتبر نیستند.

حدیث اول

«شَيْئَانِ صَالِحَانِ لَمْ يَدْخُلاَ جَوْفَ وَاحِدٍ قَطُّ فَاسِداً إِلاَّ أَصْلَحَاهُ وَ شَيْئَانِ فَاسِدَانِ لَمْ يَدْخُلاَ جَوْفاً قَطُّ صَالِحاً إِلاَّ أَفْسَدَاهُ فَالصَّالِحَانِ اَلرُّمَّانُ وَ اَلْمَاءُ اَلْفَاتِرُ وَ اَلْفَاسِدَانِ اَلْجُبُنُّ وَ اَلْقَدِيدُ.»

« دو چیز سودمند است که وقتی وارد بدن مریضی می‌شوند، آن را سالم می‌کنند: آب نیم گرم و انار. دو چیز مضرّ وجود دارد که وقتی وارد بدن سالم می‌شوند، آن را بیمار می‌کنند: پنیر و گوشت خشک کرده. »

در روایتی از امام صادق(ع) آمده است: «شیئان صالحان لم یدخلا جوف واحده قطّ فاسداً الاّ اصلحاه و شیئان فاسدان لم یدخلا جوفاً صالحاً قطّ الاّ افسداه، فالصالحان: الرّمان، الماء الفاتر، و الفاسدان: الجبن و القدید»؛

سند

این روایت در المحاسن برقی و کافی کلینی آمده که مرفوعه است و از این منظر معتبر نیست.

حدیث دوم

در روایتی دیگر از امام صادق(ع) می‌خوانیم: «إنّ الجوز و الجبن إذا اجتمعا کانا دواء و اذا افترقا کانا داءً»؛ «اگر پنیر و گردو با هم خورده شوند، برای بدن دارو خواهند شد، امّا اگر جدا جدا خورده شوند، موجب مریضی بدن می‌شوند».

سند

این روایت ضعیف است زیرا عبد العزیز العبدی یکی از راویان این حدیث ضعیف است.

علامه مجلسی نیز این حدیث را مجهول دانسته است.