|
|
| (۲۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشد) |
| خط ۱: |
خط ۱: |
| {{شروع متن}} | | {{شروع متن}} |
| {{سوال}} | | {{سوال}} |
| {{متن عربی|حُسَيْنٌ مِنِّی وَ أَنَا مِنْ حُسَيْنٍ}} منظور از جمله {{متن عربی|أَنَا مِنْ حُسَيْنٍ}} چیست؟
| | مراد از عبارت «اَنَا مِنْ حُسَيْن» در حدیث «حُسَيْنٌ مِنِّی وَ اَنَا مِنْ حُسَيْن» چیست؟ |
| {{پایان سوال}} | | {{پایان سوال}} |
| {{پاسخ}} | | {{پاسخ}} |
| ==وجود داشتن دین با وجود پیامبر==
| | [[پرونده:قطعه خط از حدیث حسین منی.jpg|بندانگشتی|قطعه خوشنویسی از حدیث حسین مِنّی و انا من حسین، اثر المشرفاوی.|270x270پیکسل]] |
| [[پیامبر(ص)]] طبق حدیثی که [[شیعه]] و [[سنی]] آن را نقل کرده‌اند، فرمود: «حسین از من است و من از حسین»، این که حسین از پیامبر است بحثی نیست، چون که [[امام حسین(ع)]] نوه آن حضرت است، اما منظور از اینکه پیامبر از حسین است، این است که دین اسلام یک [[علت مُحدثه]] (بوجود آورنده) دارد که باعث به وجود آمدن آن است و آن علت، وجود پیامبر اسلام بود که خداوند به واسطه آن حضرت [[دین اسلام]] را به وجود آورد و گسترش داد. | | {{درگاه|امام حسین}} |
| | '''أنا مِن حُسَین؛ من از حسین هستم،''' بخشی از گفتار [[پیامبر(ص)]] درباره [[امام حسین(ع)]] که در آن پیامبر(ص) خودش را از حسین(ع) دانسته است. مراد از این عبارت را یکی بودن پیامبر و امام حسین(ع) در حفظ [[اسلام]] گفته‌اند؛ همانگونه که پیامبر، [[اسلام|دین اسلام]] را از سوی خداوند، به مردم عرضه کرد و گسترش داد، امام حسین نیز، با خودداری از [[بیعت]] با [[یزید بن معاویه|یزید]] و با شهادت خود و یارانش در [[واقعه عاشورا]]، اسلام را از انحراف حفظ کرد.<ref name=":0">هاشمی نژاد، درسی که حسین(ع) به انسانها آموخت؛ شریف القرشی، محمدباقر، حیات الامام الحسین، نجف الاشرف، الادب، چاپ اول، ۱۳۹۴ق، ج۱، ص۹۴.</ref> |
|
| |
|
| پیامبر (ص) مدت ۲۳ سال برای دین جدیدی که آورده بود زحمات فراوانی کشید و سختی‌های زیادی را تحمل نمود تا این که خداوند بعد از انتخاب [[امیرالمؤمنین(ع)]] به عنوان [[جانشین]] آن حضرت، این آیه نازل کرد که {{قرآن|الْیَوْمَ أَکْمَلْتُ لَکُمْ دِینَکُمْ|سوره=مائده|آیه=۴}} امروز دین شما را کامل کردم. علت دیگر، [[علت مُبقیه]] (دلیل باقی ماندن) است؛ یعنی آنچه که باعث بقای دین اسلام شده، و آن علت وجود امام حسین(ع) است؛ زیرا بعد از رحلت پیامبر(ص) انحرافات شروع شد، انحراف و خلاف‌کاری‌ها تا دوران قیام امام حسین توسط مدعیان اسلام به اوج خود رسید؛ امام علی(ع) و [[امام حسن(ع)]] در چند سالی که حکومت کردند، افرادی در مقابل ایشان کارشکنی کردند و جنگ‌ها و آشوب‌های مختلف را تحمیل کردند تا جایی که نتوانستند آن انحراف‌ها را برطرف کنند.
| | براساس روایات تاریخی، هنگامی که پیشنهاد بیعت با یزید را به امام حسین(ع) دادند، او حکومت یزید را «خداحافظی با اسلام» برشمرد.<ref>عسکری، معالم المدرستین، بیروت، مؤسسة النعمان، ۱۴۱۰ق، ج۳، ص۴۷.</ref> یزید به دستورات دینی عمل نکرده، آشکارا خلاف اسلام عمل می‌کرد و اعتقادی به پیامبر(ص) نداشت. امام حسین(ع) با یزید بیعت نکرد و در این راه، خود و یارانش شهید شده و خانواده‌اش به اسارت رفتند. شهادت او در این راه را، باعث آگاه شدن مردم در مخالفت با حکومت یزید دانسته‌اند؛ به همین دلیل، تعبیر پیامبر «من از حسینم» را به معنای بقای دین و نام پیامبر(ص) توسط حرکت امام حسین(ع) دانسته‌اند.<ref name=":0" /> |
| | | == جستارهای وابسته == |
| ==بقای دین به قیام امام حسین(ع)==
| | * [[حدیث حسین منی و انا من حسین]] |
| امام حسین(ع) در موقعیت زمانی قرار گرفت که باقی ماندن و از بین رفتن دین اسلام وابسته به وجود ایشان بود، و خود آن حضرت هنگامی که پیشنهاد [[بیعت]] با [[یزید]] را به ایشان پیشنهاد دادند تا حکومت او را به رسمیت بشناسد، فرمودند: {{متن عربی|وَعَلَى الاِْسْلامِ الْسَّلامُ اِذ قَدْ بُلِيَتِ الاُْمَّةُ بِراعٍ مِثْلَ يَزيدَ}}<ref>عسکری، معالم المدرستین، بیروت، ناشر مؤسسه النعمان، ۱۴۱۰ق، ج۳، ص۴۷.</ref> وقتی که جامعه به زمامداری مانند یزید مبتلا شود، دیگر باید با دین اسلام خداحافظی کرد؛
| |
| | |
| زیرا یزید کسی بود که به هیچ‌یک از مقررات دینی و اخلاقی پایبند نبود و به صورت آشکار، کارهای [[خلاف شرع]] را انجام می‌داد، و هیچ اعتقادی به خدا و پیغمبر نداشت؛ لذا امام حسین(ع) با مخالفت و حرکت خونین خویش، چهره یزید و یزیدیان را نمایان و ملت‌ها را از خواب غفلت بیدار کرد. بنابراین [[قیام امام حسین(ع)]] باعث بقای دین پیامبر شد، لذا پیامبر فرمود: {{متن عربی|أَنَا مِنْ حُسَيْنٍ}} من از حسین هستم؛ یعنی بقاء دین و نام من وابسته به حرکت آن حضرت است.<ref>هاشمی نژاد، درسی که حسین (ع) به انسانها آموخت؛ و شریف القرشی، محمدباقر، حیات الامام الحسین، نجف الاشرف، الادب، چاپ اوّل، ۱۳۹۴ق، ج۱، ص۹۴.</ref>
| |
| {{پایان پاسخ}} | | {{پایان پاسخ}} |
| {{مطالعه بیشتر}}
| |
|
| |
| == برای مطالعه بیشتر ==
| |
| * حماسه عاشورا، مرتضی مطهری.
| |
|
| |
| * تاریخ عاشورا، محمد ابراهیم آیتی.
| |
|
| |
| * درسی که حسین (ع) به انسانها آموخت، هاشمی نژاد.
| |
| {{پایان مطالعه بیشتر}}
| |
|
| |
| == منابع == | | == منابع == |
| {{پانویس}} | | {{پانویس}} |
| {{شاخه | | {{شاخه |
| | شاخه اصلی = حدیث | | | شاخه اصلی = تاریخ |
| |شاخه فرعی۱ = فقه الحدیث | | |شاخه فرعی۱ = تاریخ و سیره معصومان |
| |شاخه فرعی۲ = | | |شاخه فرعی۲ =امام حسین(ع) |
| |شاخه فرعی۳ = | | |شاخه فرعی۳ = |
| }} | | }} |
| خط ۴۱: |
خط ۲۹: |
| | تغییر مسیر = | | | تغییر مسیر = |
| | ارجاعات = | | | ارجاعات = |
| | بازبینی = | | | بازبینی =شد |
| | تکمیل = | | | تکمیل = |
| | اولویت =ج | | | اولویت =ج |
| خط ۴۷: |
خط ۳۵: |
| }} | | }} |
| {{پایان متن}} | | {{پایان متن}} |
| | |
| | [[رده:امام حسین(ع)]] |
| | [[رده:درگاه امام حسین(ع)]] |