automoderated، ناظمان (CommentStreams)
۱۵٬۱۶۱
ویرایش
A.rezapour (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
A.rezapour (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{شروع متن}} | {{شروع متن}} | ||
{{سوال}} | {{سوال}} | ||
خط ۲۱: | خط ۲۰: | ||
در تفسیر فی القربی سه قول وجود دارد. یک: فی القربی خویشاوندان پیامبر هستند و مصداق آن اهل بیت(ع) هستند. دو: فی القربی یعنی دوستی به سبب خویشاوندی. سه: دوستی با مقربان الهی | در تفسیر فی القربی سه قول وجود دارد. یک: فی القربی خویشاوندان پیامبر هستند و مصداق آن اهل بیت(ع) هستند. دو: فی القربی یعنی دوستی به سبب خویشاوندی. سه: دوستی با مقربان الهی | ||
'''دوستی با خویشاوندانم''' | === '''مزدی نمیخواهم جز دوستی با خویشاوندانم''' === | ||
بسیاری از مفسران فی القربی را به معنای خویشاوندان گرفتهاند و مصداق آن را اهل بیت(ع) پیامبر دانستهاند. در این تفسیر «فی القربی»، «ذویالقربی» است و الف و لام در القربی هم عوض از مضاف الیه میشود یعنی: «قربای». و معنای آیه اینطور میشود: «از شما مزدی نمیخواهم جز دوستی با خویشاوندانم». مفسران شیعه مصداق این آیه را اهل بیت(ع) پیامبر دانستهاند. | بسیاری از مفسران فی القربی را به معنای خویشاوندان گرفتهاند و مصداق آن را اهل بیت(ع) پیامبر دانستهاند. در این تفسیر «فی القربی»، «ذویالقربی» است و الف و لام در القربی هم عوض از مضاف الیه میشود یعنی: «قربای». و معنای آیه اینطور میشود: «از شما مزدی نمیخواهم جز دوستی با خویشاوندانم». مفسران شیعه مصداق این آیه را اهل بیت(ع) پیامبر دانستهاند. | ||
طبرسی میگوید: «از علی بن الحسین(ع) و سعید بن جبیر و عمرو بن شعیب و حضرت باقر(ع) و حضرت صادق(ع) و جماعتی نقل شده که معنی آیه اینست من از شما در برابر رسالتم جز دوست داشتن نزدیکانم و اهل بیتم مزدی نمیخواهم»<ref>ترجمه تفسیر مجمع البیان، ج۲۲، ص۱۲۸</ref> | طبرسی میگوید: «از علی بن الحسین(ع) و سعید بن جبیر و عمرو بن شعیب و حضرت باقر(ع) و حضرت صادق(ع) و جماعتی نقل شده که معنی آیه اینست من از شما در برابر رسالتم جز دوست داشتن نزدیکانم و اهل بیتم مزدی نمیخواهم»<ref>ترجمه تفسیر مجمع البیان، ج۲۲، ص۱۲۸</ref> | ||
'''دوستی خویشاوندی''' | === '''مزدی نمیخواهم جز رعایت دوستی خویشاوندی''' === | ||
برخی مفسران اذعان دارند آیه در مقام بیان مطلب دیگری است. آنان میگوید پیامبر به قریش گفت اگر ایمان هم نمیآورید دستکم به سبب دوستی و تعلق خویشاوندی، مرا آزار ندهید و شرط خویشاوندی و نزدیکی که همانا مروت و دوستی است را بجا آورید: «نه خواهم از شما بران مزدی مگر دوستی اندر خویشاوندی»<ref>ترجمه طبری</ref> علامه طباطبایی میگوید: «بعضی از مفسرین و به طوری که میگویند بیشتر مفسرین- گفتهاند: خطاب در این آیه به قریش است، و اجری که در آن درخواست شده مودت قریش نسبت به [[رسول خدا(ص)]] و نزدیکان ایشان از قریش است»<ref>ترجمه تفسیر المیزان، ج۱۸، ص۱۶۱</ref> | برخی مفسران اذعان دارند آیه در مقام بیان مطلب دیگری است. آنان میگوید پیامبر به قریش گفت اگر ایمان هم نمیآورید دستکم به سبب دوستی و تعلق خویشاوندی، مرا آزار ندهید و شرط خویشاوندی و نزدیکی که همانا مروت و دوستی است را بجا آورید: «نه خواهم از شما بران مزدی مگر دوستی اندر خویشاوندی»<ref>ترجمه طبری</ref> علامه طباطبایی میگوید: «بعضی از مفسرین و به طوری که میگویند بیشتر مفسرین- گفتهاند: خطاب در این آیه به قریش است، و اجری که در آن درخواست شده مودت قریش نسبت به [[رسول خدا(ص)]] و نزدیکان ایشان از قریش است»<ref>ترجمه تفسیر المیزان، ج۱۸، ص۱۶۱</ref> | ||