automoderated، ناظمان (CommentStreams)
۱۵٬۱۶۱
ویرایش
A.rezapour (بحث | مشارکتها) (ابرابزار) |
A.rezapour (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۳: | خط ۳: | ||
آیه مودت درباره چه کسانی است؟ | آیه مودت درباره چه کسانی است؟ | ||
{{پایان سوال}} | {{پایان سوال}} | ||
{{پاسخ}}مفسران شیعه آیه ۲۳ [[سوره شوری]] را آیه مودت مینامند و آن را در فضیلت اهل بیت(ع) تفسیر کردهاند. طبق این تفسیر پیامبر(ص) از مردم هیچ مزدی نمیخواهد جز اینکه با اهلبیتش مودت داشته باشند. در مورد کلمه القربی اختلاف فراوانی وجود دارد که چه معنایی میدهد. شیعیان آن را ذویالقربی معنا کردهاند و الف و لام در القربی را عوض از مضافالیه گرفتهاند که میشود «قربای»، | {{پاسخ}}مفسران [[شیعه]] آیه ۲۳ [[سوره شوری]] را آیه مودت مینامند و آن را در فضیلت [[اهل بیت(ع)]] تفسیر کردهاند. طبق این تفسیر پیامبر(ص) از مردم هیچ مزدی نمیخواهد جز اینکه با اهلبیتش مودت داشته باشند. در مورد کلمه القربی اختلاف فراوانی وجود دارد که چه معنایی میدهد. شیعیان آن را ذویالقربی معنا کردهاند و الف و لام در القربی را عوض از مضافالیه گرفتهاند که میشود «قربای»، که اینطور معنا میشود: «از شما مزدی نمیخواهم مگر دوستی درباره خویشاوندانم.» در مقابل ایشان، مفسران [[اهل سنت]] چیزی محذوف نگرفتهاند. القربی اسم مصدر است و به معنای خویشاوندی. و معنا اینگونه میشود: «از شما چیزی نمیخواهم جز دوستی در خویشاوندی» | ||
برخی هم فی القربی را قرب الهی تفسیر کردهاند. | برخی هم فی القربی را قرب الهی تفسیر کردهاند. | ||
خط ۲۸: | خط ۲۸: | ||
'''دوستی خویشاوندی''' | '''دوستی خویشاوندی''' | ||
برخی مفسران اذعان دارند آیه در مقام بیان مطلب دیگری است. آنان میگوید پیامبر به قریش گفت اگر ایمان هم نمیآورید دستکم به سبب دوستی و تعلق خویشاوندی، مرا آزار ندهید و شرط خویشاوندی و نزدیکی که همانا مروت و دوستی است را بجا آورید: «نه خواهم از شما بران مزدی مگر دوستی اندر خویشاوندی»<ref>ترجمه طبری</ref> علامه طباطبایی میگوید: «بعضی از مفسرین و به طوری که میگویند بیشتر مفسرین- گفتهاند: خطاب در این آیه به قریش است، و اجری که در آن درخواست شده مودت قریش نسبت به رسول خدا(ص) و نزدیکان ایشان از قریش است»<ref>ترجمه تفسیر المیزان، ج۱۸، ص۱۶۱</ref> | برخی مفسران اذعان دارند آیه در مقام بیان مطلب دیگری است. آنان میگوید پیامبر به قریش گفت اگر ایمان هم نمیآورید دستکم به سبب دوستی و تعلق خویشاوندی، مرا آزار ندهید و شرط خویشاوندی و نزدیکی که همانا مروت و دوستی است را بجا آورید: «نه خواهم از شما بران مزدی مگر دوستی اندر خویشاوندی»<ref>ترجمه طبری</ref> علامه طباطبایی میگوید: «بعضی از مفسرین و به طوری که میگویند بیشتر مفسرین- گفتهاند: خطاب در این آیه به قریش است، و اجری که در آن درخواست شده مودت قریش نسبت به [[رسول خدا(ص)]] و نزدیکان ایشان از قریش است»<ref>ترجمه تفسیر المیزان، ج۱۸، ص۱۶۱</ref> | ||
[[میبدی]] مفسر قرن ششم میگوید: «مزد نمیخواهم، لکن شما را میفرمایم که اگر مرا بهرسالت استوار نمیدارید و دعوت مرا اجابت نمیکنید، باری بحکم قرابت که میان من و شماست مرا مرنجانید و مرا دوست دارید و رحم پیوندید.»<ref>تفسیر کشف الاسرار و عده الابرار، میبدی، ج۹، ص۱۲۳</ref> | [[میبدی]] مفسر قرن ششم میگوید: «مزد نمیخواهم، لکن شما را میفرمایم که اگر مرا بهرسالت استوار نمیدارید و دعوت مرا اجابت نمیکنید، باری بحکم قرابت که میان من و شماست مرا مرنجانید و مرا دوست دارید و رحم پیوندید.»<ref>تفسیر کشف الاسرار و عده الابرار، میبدی، ج۹، ص۱۲۳</ref> | ||
طبرسی در باب این قول میآورد: «ابن عباس و قتاده و مجاهد و جماعتی گفتهاند یعنی: مرا بخاطر قرابتی که با شما دارم دوست بدارید و بخاطر خویشاوندی مرا حفظ کنید، گفته چون تمامی قریش با رسول خدا(ص) نسبت خویشاوندی داشتند و لذا طرف خطاب آیه تنها مردم قریش خواهند بود، و معنی چنین خواهد شد اگر مرا بخاطر نبوّت و پیامبری دوست نمیدارید بخاطر خویشاوندی و قرابتی که بین من و شما است دوست داشته باشید.»<ref>ترجمه تفسیر مجمع البیان، ج۲۲، ص۱۲۸</ref> | [[طبرسی]] در باب این قول میآورد: «ابن عباس و قتاده و مجاهد و جماعتی گفتهاند یعنی: مرا بخاطر قرابتی که با شما دارم دوست بدارید و بخاطر خویشاوندی مرا حفظ کنید، گفته چون تمامی قریش با رسول خدا(ص) نسبت خویشاوندی داشتند و لذا طرف خطاب آیه تنها مردم قریش خواهند بود، و معنی چنین خواهد شد اگر مرا بخاطر نبوّت و پیامبری دوست نمیدارید بخاطر خویشاوندی و قرابتی که بین من و شما است دوست داشته باشید.»<ref>ترجمه تفسیر مجمع البیان، ج۲۲، ص۱۲۸</ref> | ||
علامه طباطبایی این قول را رد میکند: «این تفسیر اشکال دارد، برای اینکه معنای اجر وقتی تمام میشود که درخواستکننده آن، کاری کرده باشد، و سودی به مردم رسانده باشد، و در ازاء آن مزد طلب کند، مزدی که برابر عمل عامل باشد، و در مورد بحث، اجر وقتی معنا دارد که رسول خدا قریش را هدایت کرده باشد، و ایشان ایمان آورده باشند، چون با فرض باقی ماندن در کفر و تکذیب دعوت آن جناب، چیزی از آن جناب نگرفتهاند تا در مقابلش اجری بدهند، و به فرض هم که به آن جناب ایمان آورده باشند، تازه به یکی از اصول سهگانه دین ایمان آوردهاند، نه به همه آن تا باز بدهکار مزد باشند، علاوه بر اینکه در همین فرض دیگر بغض و دشمنی تصور ندارد، تا ترک آن مزد رسالت فرض شود، و رسول خدا آن را از ایشان بخواهد.»<ref>ترجمه تفسیر المیزان، ج۱۸، ص۶۱</ref> | [[علامه طباطبایی]] این قول را رد میکند: «این تفسیر اشکال دارد، برای اینکه معنای اجر وقتی تمام میشود که درخواستکننده آن، کاری کرده باشد، و سودی به مردم رسانده باشد، و در ازاء آن مزد طلب کند، مزدی که برابر عمل عامل باشد، و در مورد بحث، اجر وقتی معنا دارد که رسول خدا قریش را هدایت کرده باشد، و ایشان ایمان آورده باشند، چون با فرض باقی ماندن در کفر و تکذیب دعوت آن جناب، چیزی از آن جناب نگرفتهاند تا در مقابلش اجری بدهند، و به فرض هم که به آن جناب ایمان آورده باشند، تازه به یکی از اصول سهگانه دین ایمان آوردهاند، نه به همه آن تا باز بدهکار مزد باشند، علاوه بر اینکه در همین فرض دیگر بغض و دشمنی تصور ندارد، تا ترک آن مزد رسالت فرض شود، و رسول خدا آن را از ایشان بخواهد.»<ref>ترجمه تفسیر المیزان، ج۱۸، ص۶۱</ref> | ||
'''دوستی با قرب الهی''' | '''دوستی با قرب الهی''' |