automoderated، ناظمان (CommentStreams)
۱۵٬۱۴۷
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
A.rezapour (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
A.rezapour (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{شروع متن}} | {{شروع متن}} | ||
{{سوال}} | {{سوال}} | ||
| خط ۶: | خط ۵: | ||
{{پاسخ}}مفسران شیعه آیه ۲۳ [[سوره شوری]] را آیه مودت می‌نامند و آن را در فضیلت اهل بیت(ع) تفسیر کرده‌اند. طبق این تفسیر پیامبر(ص) از مردم هیچ مزدی نمی‌خواهد جز اینکه با اهل‌بیتش مودت داشته باشند. در مورد کلمه القربی اختلاف فراوانی وجود دارد که چه معنایی می‌دهد. شیعیان آن را ذوی‌القربی معنا کرده‌اند و الف و لام در القربی را عوض از مضاف‌الیه گرفته‌اند که می‌شود «قربای»، و اینطور معنا کرده‌اند: «از شما مزدی نمی‌خواهم مگر دوستی درباره خویشاوندانم.» در مقابل ایشان، مفسران [[اهل سنت]] چیزی محذوف نگرفته‌اند. القربی اسم مصدر است و به معنای خویشاوندی. و معنا اینگونه می‌شود: «از شما چیزی نمی‌خواهم جز دوستی در خویشاوندی» | {{پاسخ}}مفسران شیعه آیه ۲۳ [[سوره شوری]] را آیه مودت می‌نامند و آن را در فضیلت اهل بیت(ع) تفسیر کرده‌اند. طبق این تفسیر پیامبر(ص) از مردم هیچ مزدی نمی‌خواهد جز اینکه با اهل‌بیتش مودت داشته باشند. در مورد کلمه القربی اختلاف فراوانی وجود دارد که چه معنایی می‌دهد. شیعیان آن را ذوی‌القربی معنا کرده‌اند و الف و لام در القربی را عوض از مضاف‌الیه گرفته‌اند که می‌شود «قربای»، و اینطور معنا کرده‌اند: «از شما مزدی نمی‌خواهم مگر دوستی درباره خویشاوندانم.» در مقابل ایشان، مفسران [[اهل سنت]] چیزی محذوف نگرفته‌اند. القربی اسم مصدر است و به معنای خویشاوندی. و معنا اینگونه می‌شود: «از شما چیزی نمی‌خواهم جز دوستی در خویشاوندی» | ||
برخی هم فی القربی را | برخی هم فی القربی را قرب الهی تفسیر کرده‌اند. | ||
== متن آیه == | == متن آیه == | ||
| خط ۳۵: | خط ۳۴: | ||
طبرسی در باب این قول می‌آورد: «ابن عباس و قتاده و مجاهد و جماعتى گفتهاند يعنى: مرا بخاطر قرابتى كه با شما دارم دوست بداريد و بخاطر خويشاوندى مرا حفظ كنيد، گفته چون تمامى قريش با رسول خدا(ص) نسبت خويشاوندى داشتند و لذا طرف خطاب آيه تنها مردم قريش خواهند بود، و معنى چنين خواهد شد اگر مرا بخاطر نبوّت و پيامبرى دوست نمي‌داريد بخاطر خويشاوندى و قرابتى كه بين من و شما است دوست داشته باشيد.»<ref>ترجمه تفسیر مجمع البیان، ج۲۲، ص۱۲۸</ref> | طبرسی در باب این قول می‌آورد: «ابن عباس و قتاده و مجاهد و جماعتى گفتهاند يعنى: مرا بخاطر قرابتى كه با شما دارم دوست بداريد و بخاطر خويشاوندى مرا حفظ كنيد، گفته چون تمامى قريش با رسول خدا(ص) نسبت خويشاوندى داشتند و لذا طرف خطاب آيه تنها مردم قريش خواهند بود، و معنى چنين خواهد شد اگر مرا بخاطر نبوّت و پيامبرى دوست نمي‌داريد بخاطر خويشاوندى و قرابتى كه بين من و شما است دوست داشته باشيد.»<ref>ترجمه تفسیر مجمع البیان، ج۲۲، ص۱۲۸</ref> | ||
علامه طباطبایی این قول را رد می‌کند: «اين تفسير اشكال دارد، براى اينكه معناى اجر وقتى تمام می‌شود كه درخواست‌كننده آن، كارى كرده باشد، و سودى به مردم رسانده باشد، و در ازاء آن مزد طلب كند، مزدى كه برابر عمل عامل باشد، و در مورد بحث، اجر وقتى معنا دارد كه رسول خدا قريش را هدايت كرده باشد، و ايشان ايمان آورده باشند، چون با فرض باقى ماندن در كفر و تكذيب دعوت آن جناب، چيزى از آن جناب نگرفته‌اند تا در مقابلش اجرى بدهند، و به فرض هم كه به آن جناب ايمان آورده باشند، تازه به يكى از اصول سهگانه دين ايمان آوردهاند، نه به همه آن تا باز بدهكار مزد باشند، علاوه بر اينكه در همين فرض ديگر بغض و دشمنى تصور ندارد، تا ترك آن مزد رسالت فرض شود، و رسول خدا آن را از ايشان بخواهد.»<ref>ترجمه تفسیر المیزان، ج۱۸، ص۶۱</ref> | |||
اندکی از مفسران هم نگاه دیگری به فی القربی دارند و آن را «مزد نمی‌خواهم لكن می‌فرمايم شما را بدوست داشتن هر كس كه نزديكى جويد باللّه، بطاعت و عمل نيكو، و بر وفق اين قول، هر كس كه اللَّه را فرمان بردار است و تقرب را به وى نيكوكار است، واجب است بر تو كه او را دوست دارى و مودت وى فريضه دانى»<ref>تفسیر کشف الاسرار و عده الابرار، میبدی، ج۹، ص۱۲۳</ref> | '''دوستی با قرب الهی''' | ||
اندکی از مفسران هم نگاه دیگری به فی القربی دارند و آن را اینگونه معنا کرده‌اند که اموری که باعث قرب الهی می‌شود را دوست بدارید: « بعضی ديگر گفتهاند: معناى" قربى" تقرب به خدا است، و" مودت به قربى" عبارت است از مودت به خدا از راه تقرب جستن به او به وسيله اطاعت و معناى آيه اين است كه: من از شما اجرى نمی‌خواهم مگر همين را كه به وسيله تقرب جستن به خدا به او مودت كنيد.»<ref>ترجمه تفسیر المیزان، ج۱۸، ص۶۱</ref> | |||
در تفسیر [[کشف الاسرار و عده الابرار]] آمده است: «مزد نمی‌خواهم لكن می‌فرمايم شما را بدوست داشتن هر كس كه نزديكى جويد باللّه، بطاعت و عمل نيكو، و بر وفق اين قول، هر كس كه اللَّه را فرمان بردار است و تقرب را به وى نيكوكار است، واجب است بر تو كه او را دوست دارى و مودت وى فريضه دانى»<ref>تفسیر کشف الاسرار و عده الابرار، میبدی، ج۹، ص۱۲۳</ref> | |||
== منابع == | == منابع == | ||