آیه «هر کجا کافران را یافتید، آن‌ها را بگیرید و بکشید»

نسخهٔ تاریخ ‏۲۵ سپتامبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۰:۲۳ توسط A.rezapour (بحث | مشارکت‌ها)
سؤال

آیه ۸۹ سوره مبارکه نساء در مورد قتل کفار، چگونه توجیه می‌شود؟

مفسران آیه «هر کجا کافران را یافتید، آن‌ها را بگیرید و بکشید» (آیه ۸۹ سوره نساء) را ناظر به شرایط جنگی دانسته‌اند. این آیه درباره منافقانی است که در توطئه بر مسلمانان با مشرکان همکاری می‌کردند. در آیه بعد نیز آمده که اگر با آنان پیمانی دارید یا اینکه آنها صلح کردند، شما حق جنگیدن و تعدی را ندارید. مفسران معتقدند نمی‌توان از آیه، این برداشت را داشت که هرجا و در هر شرایطی می‌توان خون کفار را ریخت و جانشان را گرفت.

متن آیه

دستوری در زمان جنگ

آیه ۸۹ سوره نساء درباره منافقانی است که ضربات سهمگینی به مسلمانان زده‌اند و قرآن درباره آنان خطاب به مسلمانان می‌گوید اگر آنها حاضر به مهاجرت نشدند بدانيد كه دست از كفر و نفاق خود بر نداشتند و اظهار اسلام آنها فقط به خاطر اغراض جاسوسى و تخريبى است و در اين صورت می‌توانيد هر جا بر آنها دست يافتيد، آنها را اسير كنيد و يا در صورت لزوم به قتل برسانيد.[۱] اينگونه احكام شديد كه در آيه آمده، مربوط به منافقانى است كه با مشركان در توطئه‏‌ها همكارى می‌كردند.[۲] آیات دیگری هم آمده است که مسلمانان را به جنگ با کفار ترغیب می‌کند تا از حیات و موجودیت خود و اسلام دفاع کنند.[۳]


این شدت عمل، که در این آیه نسبت به این دسته از منافقان نشان داده شده، به خاطر آن است که جز این راهی برای نجات یک جامعه زنده در مسیر انقلاب از چنگال دشمنان دوست‌نما و جاسوسان خطرناک نیست. این در حالی است که اسلام، افراد غیر مسلمانی همانند یهود و نصاری را با شرایطی تحت حمایت خود قرار داده، و اجازه هیچ گونه مزاحمت نسبت به آن‌ها نمی‌دهد، اما در مورد این دسته از منافقان این چنین شدت عمل به خرج داده است.[۴]

در آیه بعد آمده است اگر همین عده با شما به پیمان درآمدند یا صلح کردند شما حق تعدی به ایشان را ندارید. این مطلب گواه این است که آیه مورد بحث، در شرایط جنگی بیان شده است نه اینکه در شرایط عادی و آشتی و صلح، و زمانی که خطری احساس نمی شود، می‌توان جان کفار را گرفت.

اسلام به‌مسئله صلح اهمیت می‌دهد[۵] و آیات زیادی در این موضوع آمده است. از جمله: ﴿وَإِنْ جَنَحُوا لِلسَّلْمِ فَاجْنَحْ لَهَا؛ و اگر به صلح گراييدند، تو [نيز] بدان گراى.(انفال:۶۱)


مطالعه بیشتر

۱ـ المیزان فی تفسیر القرآن، علامه طباطبائی ـ رحمه الله علیه ـ، ترجمه سید محمد باقر موسوی همدانی، قم، انتشارات جامعه مدرسین، ج۵، ص۴۵.

۲ـ تفسیر نمونه، استاد مکارم شیرازی و جمعی از نویسندگان، تهران، دار الکتب الاسلامیه، ج۴، ص۷۶.

۳ـ تفسیر نور، محسن قرائتی، تهران: انتشارات مرکز فرهنگی درس‌هایی از قرآن، ج۲، ص۳۴۸.

۴ـ مجمع البیان، علامه طبرسی، تهران، انتشارات فراهانی، ج۵، ص۲۸۲.


منابع

  1. مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ج۴، ص۷۷ و ۷۸.
  2. قرائتی، محسن، تفسير نور، ج۲، ص: ۱۲۵.
  3. سوره توبه آیه ۷۳، سوره تحریم آیه ۹.
  4. تفسیر نمونه، ج۴، ص۷۸.
  5. مطهری، مرتضی، جهاد، ص۳۷.