آیه «انا لله و انا الیه راجعون»: تفاوت میان نسخه‌ها

{{سوال}}آیا آیه{{قرآن|... إِنَّا لِلَّهِ وَإِنَّا إِلَيْهِ رَاجِعُونَ|ترجمه=... ما از خدائیم؛ و به سوی او بازمی‌گردیم|سوره=بقره|آیه=۱۵۶}}به این معنا است که انسان پس از مرگ دوباره به خدا می‌پیوندد و این دو به وحدت می‌رسند. در این صورت انسان‌هایی که به‌جهت گناهان تا ابد در جهنم هستند، چگونه به خدا می‌پیوندند؟{{پایان سوال}}

آیه {{قرآن|... إِنَّا لِلّهِ…}} را به این معنا دانسته‌اند که وجود انسان، برای خداوند است. خداوند وجود مستقل بوده و انسان وابسته به او است.<ref>علامه طباطبایی، تفسیر المیزان، داراحیاء التراث العربی، بیروت، ۱۴۲۷ق، ج۱، ص ۲۹۴.</ref> 

تعبیر {{قرآن|... وَإِنَّا إِلَيْهِ رَاجِعُونَ}} در مورد قیامت دانسته شده، به این معنا که مسیر حرکت انسان‌ها به سوی او برای حسابرسی و پاداش و جزا است.  

مفسران معتقدند آیه {{قرآن|... إِنَّا لِلَّهِ وَإِنَّا إِلَيْهِ رَاجِعُونَ}} به این معنا نیست که ما روزی با خداوند پیوند داشته‌ایم و از او جدا شده و دوباره به خداوند رسیده و جزئی از او خواهیم شد. این تبیین را نادرست دانسته‌اند؛ زیرا خداوند بسیط است و هیچ ترکیبی در او راه ندارد و جزء داشتن، نقص برای خداوند است.  

این آیه خطاب به مؤمنان مصیبت دیده است و به مؤمنان می‌گوید همه چیز از جانب خداوند است و این‌چنین به آنان آرامش می‌دهد. امام علی(ع) در تفسیر این آیه می‌فرماید: «هنگامی که می‌گوییم {{قرآن|... إِنَّا لِلّهِ…}} به مالکیت خداوند نسبت به خود اقرار می‌کنیم و وقتی می‌گوییم {{قرآن|... وَإِنَّا إِلَيْهِ رَاجِعُونَ}} یعنی ما انسان‌ها از بین رفتنی هستیم و روزی می‌میریم.»<ref>مرحوم طبرسی، مجمع البیان، المجمع العالی للتقریب بین المذاهب، ۱۴۱۷ق، ج۱، ص۴۷۴.</ref>