آیه‌ تلاوت‌شده توسط امام حسین(ع) هنگام ورود به مکه: تفاوت میان نسخه‌ها

آیه ۲۲ سوره قصص مضمون سخن [[حضرت موسی(ع)]] است زمانی که از مصر گریخته بود و می‌خواست وارد شهر مَدْیَن شود:<ref>طباطبایی، سید محمدحسین، المیزان فی تفسیر القرآن، بیروت، مؤسسة الأعلمی للمطبوعات، ۱۳۹۳ق، ج۱۶، ص۲۴.</ref>

در منابع آمده است که امام حسین(ع) هنگامی که از [[مدینه]] برای گریز از بیعت و به قصد قیام به سوی مکه خارج شد، پس از پنج روز به مکه رسید. او هنگام دیدن کوه‌های مکه و قبل از  ورود به شهر این آیه را تلاوت کرد.<ref>طبری، محمد بن جریر، تاریخ الطبری، تحقیق محمد ابوالفضل ابراهیم، بیروت، بی‌نا، بی‌تا، ج۵، ص۳۴۳؛ نیز: ابن‌اعثم کوفی، محمد بن علی، الفتوح، تحقیق علی شیری، بیروت، دار الأضواء، ۱۴۱۱ق، ج۵، ص۲۳.</ref> [[مرتضی مطهری]] معتقد است که امام حسین(ع) با تلاوت این آیه خود را به حضرت موسی(ع) تشبیه می‌کند که از دست [[فرعون]] می‌گریزد.<ref>مطهری، مرتضی، حماسه حسینی، تهران، انتشارات صدرا، ۱۳۸۲ش، ج۱، ص۶۷.</ref>