آمرزش گناه در قرآن: تفاوت میان نسخه‌ها

آمرزش گناه در قرآن کریم، چگونه آمده و با چه بیانی به توضیح آن پرداخته است؟{{پایان سوال}}

آمرزش و بخشش گناه بندگان از سوی خداوند از مفاهیم مهم و پرکاربرد در قرآن است. آمرزش و مغفرت الهی زمانی تحقق می‌یابد که بنده، استغفار و توبه کند و از کار خود پشیمان باشد و از خداوند طلب بخشش کند. در قرآن، پس از ایمان و توبه و استغفار، انجام [[عمل صالح]] و کارهای خوب، دادنِ قرض و [[صدقه]]، عبادت و [[تقوا]]، و [[جهاد]] در راه خدا از مصادیقی است که راه آمرزش گناه توسط خداوند را باز می‌کند.

 

غفران الهی، وعده‌ای است که خداوند به گناهکاران داده است که آنان با توبه و استغفار و عمل صالح بتوانند به سوی خداوند برگردند و لطف و رحمت خداوند در دنیا و آخرت شامل آنان شود.

بسیاری از اسماء الهی دلالت بر رحمت و غفران الهی دارد. نام‌هایی همچون [[غفور]]، [[غفار]]، [[حلیم]]، [[رحیم]]،‌ [[رحمان]]، [[تواب]]، [[ارحم الراحمین]] و... نشان از بخشش خداوند دارد. به طور مثال غفور  ۹۱ بار در قرآن آمده و با صفاتى مانند: «رحيم»، «عفو»، «عزيز»، «شكور»، «ودود» و «حليم» همراه مى‌باشد. یا لفظ رحمان در قرآن ۵۷ بار و اسم رحيم ۹۵بار وارد شده و در تمام موارد به عنوان وصف خدا آمده‌اند.<ref>سبحانی، جعفر، منشور جاويد، ج۲، ص۳۰۷</ref>

 

بخشش گناهان بندگان از سنت‌ها و مفاهیم مهم دینی است. غفران و بخشش الهی بارها در قرآن آمده است و خداوند وعده داده است که گناهان بندگان توبه‌کننده‌اش را می‌پذیرد: {{قرآن|قُلْ يَا عِبَادِيَ الَّذِينَ أَسْرَفُوا عَلَىٰ أَنْفُسِهِمْ لَا تَقْنَطُوا مِنْ رَحْمَةِ اللَّهِ ۚ إِنَّ اللَّهَ يَغْفِرُ الذُّنُوبَ جَمِيعًا ۚ إِنَّهُ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحِيمُ|ترجمه=بگو: اى بندگان من كه بر زيان خويش اسراف كرده‌ايد، از رحمت خدا مأيوس مشويد. زيرا خدا همه گناهان را مى‌آمرزد. اوست آمرزنده و مهربان.|سوره=زمر|آیه=53}} مفسران درباره این آیه گفته‌اند كه از اميدبخش‌‏ترين آيات قرآن مجيد نسبت به همه گنهكاران است. طبق روايتى [[امام على(ع)]] فرمود: در تمام قرآن آيه‏‌اى وسيع‌تر از اين آيه نيست.<ref>مکارم شیرازی، ناصر، تفسير نمونه، ج۱۹، ص ۴۹۹.</ref> خداوند در قرآن بارها از مغفرت و رحمت خود سخن می‌کند و مردم را به سوی خود فرامی‌خواند و دعوت می‌کند که به سوی غفران الهی بشتابند.<ref>سوره آل عمران، آیه ۱۳۳.</ref>

 

توبه و استغفار و انجام دستورات قرآن از جمله عمل صالح، از اسباب مغفرت الهی دانسته می‌شود.<ref>افق اعلى، محسنى، شيخ محمد آصف،‌ ج۳، ص۲۰۸</ref>

 

 

 

بارها در قرآن ذکر شده است که در قدم اول آمرزش گناه، انسان باید توبه کند و از گناه خود پشیمان باشد:{{قرآن||ترجمه=مگر کسی که توبه کند و ایمان آورد، و عمل صالح انجام دهد، که خداوند گناهان این گروه را به حسنات تبدیل می‌کند.|سوره=فرقان|آیه=۷۰}} و در آیات زیادی استغفار و توبه به صورت امر آمده است و بندگان را سفارش به این کار می‌کند تا گناهانشان بخشیده شود. خداوند توبه‌کنندگان را دوست دارد.<ref>سوره بقره، آیه ۲۲۲.</ref> در قرآن از زبان [[حضرت شعیب(ع)]] گفته می‌شود که از پرودگار خود آمرزش بخواهید (استغفار) و توبه کنید که پرودگار مهربان است.<ref>سوره هود، آیه ۹۰.</ref> هرجا که استغفار در قرآن با فعل امر گفته شده، با اوصاف [[غفار]]، [[غفور]]، [[رحیم]] و [[ودود]] آمده است.

 

تقوا از مهمترین عوامل آمرزش گناه است.<ref>سوره نوح، آیه ۳ و ۴. سوره حدید، آیه ۲۸، سوره احزاب، آیه ۷۰ و ۷۱.</ref> همچنین در جای دیگر قرآن آمده است که اجتناب از گناهان کبیره، باعث آمرزش گناهان دیگر می‌شود.<ref>سوره نساء، آیه ۳۱</ref> در [[سوره نوح]] طاعت و عبادت خداوند و تقوا سبب آمرزش گناه دانسته شده است.<ref>سوره نوح، آیات ۳و ۴.</ref>

{{جعبه نقل‌قول|راه‌هاى آمرزش گناه متعدد است و يكى از راه‌هاى آمرزش گناه، اجتناب از كباير است. كسانى كه مقيد مى‌باشند و مرتكب گناهان كبيره نمى‌شوند موجبات آمرزش خود را فراهم مى‌آورند. و البته يكى از گناهان كبيره همان اصرار بر صغيره است.<ref>پند جاويد، مصباح یزدی، محمد تقی، ج۱، ص۲۷۰</ref>}}

'''تبعیت از پیامبر(ص)'''

یکی از مهمترین عوامل آمرزش گناه، تبعیت از راه [[پیامبر(ص)]] است. این تبعیت همان ایمان و تقوا است. پیرو پیامبر (ص) بودن، به معنای انجام واجبات و ترک نواهی و منکرات است. اینگونه خداوند گناهان را می‌بخشد. در قرآن آمده که به پیامبر گفته می‌شود که به مردم بگوید اگر خداوند را دوست دارند باید از من پیروی کنند.<ref>سوره انفال، آیه ۷۰، سوره آل‌عمران، آیه ۳۱.</ref>

نزديكى خدا به بنده، گناهان او را از بين می‌برد و می‌آمرزد<ref>طباطبایی، محمدحسین، ترجمه تفسير الميزان،  ج۳، ص۲۵۱.</ref> و این نزدیکی حاصل تقوا و پرهیزکاری است.

== ایمان و عمل صالح ==

[[ایمان]] و [[عمل صالح]]، از اعمالی است که سبب آمرزش گناه می‌شود.<ref>سوره احقاف، آیه ۳۱.</ref> انسان بدون ایمان نمی‌تواند مشمول رحمت و بخشش خداوند قرار بگیرد. ایمان و عمل صالح در حدود ۱۰۰ بار همراه باهم در قرآن ذکر شده اند.<ref>محدثى، جواد، «عمل، معیار ایمان»، فرهنگ کوثر، ۱۳۸۸ش، شماره ۷۸.</ref> عمل صالح از آموزه‌های مهم قرآنی است. خداوند می‌فرماید: {{قرآن|ترجمه=کسانی که ایمان آورده و عمل صالح انجام دادند، قطعاً گناهان آنان را می‌پوشانیم.|سوره=عنکبوت|آیه=۷}} در [[سوره محمد]] آمده است مومنانی که عمل صالح انجام می‌دهند خداوند گناهان و بدی‌های آنان را می‌زداید و از بین می‌برد.<ref>سوره محمد، آیه ۲.</ref> و ایشان با توبه به سوی خداوند می‌روند.<ref>سوره فرقان، آیه ۷۱.</ref> نخست بايد در پرتو اعمال صالح از گناهان پاك شد سپس وارد بساط قرب پروردگار و بهشت و نعمت‌هاى او گرديد.<ref>مکارم شیرازی، ناصر، تفسير نمونه، ج۳، ص۲۲۳.

یکی از عواملی که سیئات (گناهان) را از بین می‌برد، انجام حسنات (نیکی‌ها) است. حسنات در قرآن مصادیق زیادی دارد. و عبادات و نماز و انفاق را شامل می‌شود و بر هر کار خیر و خوبی اطلاق دارد. برخی هم حلم و صبر را هم از مصادیق آن می‌دانند.<ref>طباطبایی، محمدحسین، ترجمه تفسير الميزان، ج۱۶، ص۷۷.

خداوند در قرآن فرموده است کسانی که در راه من هجرت کرده‌اند و از خانه‌های خود بیرون رانده شدند و در راه خدا آزار دیدند و جنگ کردند و کشته شدند گناهان آنان را می‌بخشم و آنها را به بهشت درمی‌آورم.<ref>سوره صف، آیه ۱۱ و ۱۲. سوره آل عمران، آیه ۱۹۵.</ref> مفسران ذیل این آیه گفته‌اند تمام كسانى كه در راه خدا هجرت كرده‌‏اند و از خانه و وطن خود بيرون رانده شده‌‏اند و در راه خدا آزار ديده‌‏اند و جهاد كردند، نخستين احسانى كه از طرف خداوند در حق آنان خواهد شد اين است كه خداوند، قسم ياد كرده كه گناهان آنها را خواهد بخشيد و تحمل اين شدائد و رنجها را كفاره گناهانشان قرار می‌دهد تا به‌كلى از گناه پاك شوند.<ref>مکارم شیرازی، ناصر، تفسير نمونه، ج۳، ص۲۲۲.

صدقه دادن باعث از بین رفتن گناهان می‌شود. در آیه ۲۷۱ [[سوره بقره]] امر به صدقه دادن شده است و خداوند پس از آن می فرماید با این کار خداوند از گناهان شما می‌گذرد. مفسران ذیل این آیه گفته‌اند انفاق در راه خدا در آمرزش گناهان اثر عميق دارد زيرا بعد از دستور [[انفاق]] در اين آیه می‌‏فرمايد: «و گناهان شما را می‌‏پوشاند».<ref>مکارم شیرازی، ناصر، تفسير نمونه، ج۲، ص۳۴۶.</ref> در قرآن، صدقه دادن سبب تطهیر و تزکیه می‌شود. خداوند به پیامبر (ص) می‌فرماید صدقه (زکات) مردم را بگیر که سبب طهارت و تزکیه آنان می‌شود.<ref>سوره توبه، آیه ۱۰۳.</ref>

قرض دادن یکی از راه‌های آمرزش گناه است که قرآن به آن اشاره کرده است: {{قرآن|إِنْ تُقْرِضُوا اللَّهَ قَرْضًا حَسَنًا يُضَاعِفْهُ لَكُمْ وَيَغْفِرْ لَكُمْ ۚ وَاللَّهُ شَكُورٌ حَلِيمٌ|ترجمه=اگر به خدا قرض‌الحسنه دهید، آن را برای شما مضاعف می‌سازد و شما را می‌بخشد؛ و خداوند شکرکننده و بردبار است!|سوره=تغابن|آیه=۱۷}} از اين آیه معلوم می‌‏شود كه انفاق مانند توبه از مكفّرات است‏.<ref>قرشی، علی اکبر، تفسير احسن الحديث، ج۱۱، ص۲۰۰.

 

* اخلاق در قرآن دوره ۳ جلدی، آیت الله مکارم شیرازی.<span></span>

  | اولویت =ب

  | کیفیت =ب