آثار روزه از نگاه قرآن و روایات: تفاوت میان نسخه‌ها

{{پاسخ}}مهمترین فایده [[روزه]] که [[قرآن]] و [[روایات]] بر آن تأکید دارند، آن است که سبب خویشتن‌داری و تهذیب نفس می‌شود. در واقع تمرینی است برای مبارزه با نفس و وسوسه‌های شیطان تا انسان بتواند با این روش بر نفس خود که خاستگاه بسیاری از گناهان است چیره شود.

تقوا از راه روزه و خودداری از شهوات به دست می‌آید؛ خودداری از شهوتی که همه مردم در همه اعصار مبتلای بدان هستند، و آن عبارت است از شهوت شکم و شهوت جنسی که اگر مدتی پرهیز کنند، و این ورزش را تمرین نمایند، به تدریج نیروی پرهیز از گناهان در آنان قوت می‌گیرد، و نیز به تدریج بر اراده خود مسلط می‌شوند. آن وقت در برابر هر گناهی، عنان اختیار از کف نمی‌دهند و نیز در تقرب به خدای سبحان دچار سستی نمی‌گردند. کسی که خدا را در دعوتش به اجتناب از خوردن و نوشیدن و عمل جنسی که امری مباح است اجابت می‌کند قهراً در اجابت دعوت به اجتناب از گناهان و نافرمانی‌ها، شنواتر و مطیع‌تر خواهد بود. این است معنای آن که فرمود: «لعلّکم تتقون».<ref>طباطبایی، تفسیر المیزان، ترجمه از مصباح یزدی، بنیاد فکری علامه، ۱۳۶۷، ج۲، ص۹.</ref>

در آیات ۱۸۷ سوره بقره، ۹۲ سوره [[نساء]] و ۸۹ و ۹۵ سوره [[مائده]] و ۳۵ سوره [[احزاب]] و ۴ سوره [[مجادله]] خداوند از آثار روزه، به پذیرش توبه و پاداش نیک و… بشارت داده است.

از دیدگاه روایات روزه‌ دارای آثار و فضایل زیادی است. بعضی از آنها را مختصراً متذکر می‌شویم:

'''۵.''' آرامش قلب: [[امام باقر]](ع) فرمود: روزه و [[حج]] آرامش دهنده قلوب آدمیان است.<ref>عظیمی، سید جعفر، روزه از دیدگاه قرآن و عترت، مؤسسه انتشارات رسالت رمضان ۱۴۱۵ هـ.</ref>  

{{مطالعه بیشتر}}

{{پانویس|۲}}

{{شاخه

[[رده:روزه]]