«سجین» و «علیین» در سوره مطففین: تفاوت میان نسخه‌ها

قرآن کریم سجده نکردن شيطان را به دو علت ذکر مي کند: تکبر، يا اين که شیطان خود را از عالين حساب کرده بود، منظور از عالين چيست؟

{{پایان سوال}}

شیطان شناسی از منظر قرآن کریم، بسیار مورد اهتمام است. تا انسان دشمن قسم خورده ی خویش را نشناسد، نمی تواند در میدان مبارزه به پیروزی دست یابد. علامه طباطبائي در تفسير الميزان}}<ref>طباطبائي، سيد محمد حسين، تفسير الميزان، ترجمه موسوي، محمد باقر، قم، انتشارات اسلامي، ۱۳۶۳ش، ج۱۷، ص۳۴۴.</ref> در خصوص این قسمت از سؤال مي فرمايد: و جمله ی «استکبرت ام کنت من العالين» استفهامي است توبيخي، معنايش اين است که: آيا سجده نکردنت از اين باب است که عارت مي شد و خود را از اين کار بزرگ تر مي دانستي؟ و يا اين که به راستي شأن تو اجل از اين عمل بود. تو از کساني بودي که قدر و منزلت تو بالاتر از آن است که مأمور به سجده بر آدم شوی .

در ادامه علامه به ذکر ديگر اقوال پرداخته و مي فرمايد: از همين جا بعضي از مفسرين استفاده کرده اند که: معلوم مي شود خداي تبارک و تعالي مخلوقاتي عالي دارد که مقام شان اجل از آن است که براي آدم سجده کنند، بندگاني هستند مستغرق در توجه به سوي پروردگارشان و هيچ چيزي را به جز او درک نمي کنند.

بعضي ديگر گفته اند: مراد از «علو»، همان استکبار است، هم چنان که در آيه ی {{قرآن|وَإِنَّ فِرْعَوْنَ لَعَالٍ فِي الأَرْضِ وَإِنَّهُ لَمِنَ الْمُسْرِفِينَ<ref>يونس / ۸۳؛ به درستي فرعون در زمين استکبار و بلند پروازي کرد.</ref> به همين معنا است و اگر بگوئي معنا ندارد که بگوييم «آيا تو استکبار کردي و يا از مستکبرين بودي» مي گوييم: هيچ عيبي ندارد، چون اولي راجع به زمان سجده است و دومي راجع به ما قبل آن و معنايش اين است که: «آيا از اين که امر به سجده ات کرديم دچار استکبار شدي و يا آن که از قبل مستکبر بودي..» ليکن اين وجه صحيح نيست؛ چون با مقتضاي مقام نمي سازد، مقتضاي مقام اين است که کسي ابليس را داراي استکبار معرفي کند، نه اين که زمان استکبار او را معين کند که قديمي است يا تازه.

بعضي ديگر گفته اند: مراد از کلمه ی «عالين» ملائکه آسمان است؛ چون آن ملائکه که مأمور به سجده براي آدم شدند، ملائکه زمين بودند. اين هم صحيح نيست، براي اين که آيه عموميت دارد. در تفسير نمونه نيز معناي ديگري براي عالين آمده که: «آيا استکبار کردي يا از برترين ها بودي؟» يعني برتر از اين که فرمان سجود به تو داده شود. بدون شک احدي نمي تواند ادعا کند که قدر و منزلتش ما فوق اين است که براي خدا و به فرمان خدا سجده کند.}}<ref>مکارم شيرازي، ناصر، تفسير نمونه «برگزيده»، تهران، دارالکتب الاسلاميه، ۱۳۸۰ش، ج۴، ص۱۹۹.</ref>

 

==منابع==

  | شاخه فرعی۲ =  

  | شاخه فرعی۳ =  

  | شناسه =  

  | تیترها =  

  | ویرایش =  

  | لینک‌دهی =  

  | ناوبری =  

  | نمایه =  

  | تغییر مسیر =  

  | ارجاعات =  

  | بازبینی =  

  | تکمیل =  

  | اولویت =  

  | کیفیت =