«بقیة الله» به معنای سود یا امام مهدی(ع): تفاوت میان نسخه‌ها

'''بَقِیَّتُ الله''' (به فارسی: باقی‌مانده خدا) عبارتی در آیه ۸۶ [[سوره هود]] و خطاب به [[قوم شعیب]] است و مراد از آن «سود و سرمایه حلال» یا «پاداش‌ معنوی» که تا ابد باقی می‌ماند، دانسته شده است.<ref>طبرسی، مجمع البیان، بیروت، دار المعرفه، چاپ اول، ج۵، ص۲۸۶.</ref> همچنین بر اساس روایتی، [[امام مهدی(ع)]] پس از [[ظهور امام مهدی(ع)|ظهور]]، این آیه را خوانده و خود را بقیت الله معرفی می‌کند. پس آن، هر کسی به او سلام می‌کند او را با عبارت «بقیت الله فی اَرْضِه؛ باقی‌مانده خدا در زمین» مخاطب قرار می‌دهد.<ref>عبد علی عروسی حویزی، نور الثقلین، بیروت، مؤسسه التاریخ العربی، چاپ اول، ج۳، ص۳۱۳.</ref>

گفته شده اگرچه مخاطب در آیه ۸۶ سوره هود، قوم شعیب هستند و منظور از بقیت الله سود یا ثواب است، ولی هر موجودی که از سوی خدا برای بشر باقی مانده و مایه سعادت باشد بقیت الله محسوب می‌شود.{{مدرک|date=مارس ۲۰۲۲}}

[[ناصر مکارم شیرازی|آیت‌الله مکارم شیرازی]] معتقد است همه رهبران الهی که پس از مبارزه با یک دشمن سرسخت برای یک ملت باقی می‌مانند، بَقِیَّتُ اللَّهِ هستند.<ref>مکارم شیرازی، ناصر و همکاران، تفسیر نمونه، تهران، دار الکتب الاسلامیه، چاپ چهاردهم، ۱۳۷۲، ج۹، ص۳۵۹.</ref> به گفته وی، از آنجا که امام مهدی (ع) آخرین پیشوا پس از قیام [[پیامبر(ص)]] است، یکی از روشن‌ترین مصداق‌های «بقیه الله» است.<ref>تفسیر نمونه، ج۹، ص۲۰۴.</ref> برخی از دیگر مفسران نیز معتقدند امام مهدی بقیت الله است و به خواست خدا برای هدایت مردم ذخیره شده و باقی مانده است.<ref>تفسیر نور، ج۵، ص۳۵۹.</ref>{{پایان پاسخ}}