فهرست اسامی سوره‌های قرآن
نام و معاني سوره‌هاي قرآن را ذکر کنيد؟
۱. فاتحه: باز كردن ـ ۷ آيه.
۲. بقره: گاو ماده ـ ۲۸۶ آيه.
۳. آل عمران: خاندان عمران ـ ۲۰۰ آيه.
۴. نساء: زنان ـ ۱۷۶ آيه.
۵. مائده: طَبَق غذا (سفره غذا) ـ ۱۲۰ آيه.
۶. انعام: چهارپايان ـ ۱۶۵ آيه.
۷. اعراف: مكاني بين بهشت و جهنم ـ ۲۰۶ آيه.
۸. انفال: زيادي، غنيمت، هبه ـ ۷۵ آيه.
۹. توبه: بازگشتن ـ ۱۲۹ آيه.
۱۰. يونس: نام حضرت يونس(ع) يکی از پيامبران خدا ، ۱۰۹ آيه.
۱۱. هود: نام حضرت هود(ع) يکی از پيامبران خدا ، ۱۲۳ آيه.
۱۲. يوسف: نام حضرت يوسف(ع) يکی از پيامبران خدا ، ۱۱۱ آيه.
۱۳. رعد: صداي غرش ابر، ۴۳ آيه.
۱۴. ابراهيم: نام حضرت ابراهيم(ع) يکی از پيامبران خدا ، ۵۲ آيه.
۱۵. حِجر: منع، نام شهر اصحاب الحجر ـ ۹۹ آيه.
۱۶. نحل: زنبور عسل ـ ۱۲۸ آيه.
۱۷. اسراء: رفتن در شب ـ ۱۱۱ آيه.
۱۸. كهف: غار وسيع ـ ۱۱۰ آيه.
۱۹. مريم: نام حضرت مريم سلام الله عليها ـ ، ۹۸ آيه.
۲۰. طه: از حروف مقطعه و نيز از اسامي پيامبر(ص) ، ۱۳۵ آيه.
۲۱. انبياء: پيامبران ـ ۱۱۲ آيه.
۲۲. حج: قصد، نام يكي از فروعات دين ـ ۷۸ آيه.
۲۳. مؤمنون: ايمان‌آورندگان، گروندگان ـ ۱۱۸ آيه.
۲۴. نور: روشنايي ـ ۶۴ آيه.
۲۵. فرقان: قرآن، روشنگر و جداکننده حق از باطل ـ ۷۷ آيه.
۲۶. شعراء: شاعران ـ ۲۲۷ آيه.
۲۷. نمل: مورچه ـ ۹۳ آيه.
۲۸. قصص: داستان‌ها ـ ۸۸ آيه.
۲۹. عنكبوت: نام حشره ـ ۶۹ آيه.
۳۰. روم: نام شهر يا كشور ـ ۶۰ آيه.
۳۱. لقمان: نام فردی حكيم ـ ۳۴ آيه.
۳۲. سجده: خضوع و اظهار فروتني ـ ۳۰ آيه.
۳۳. احزاب: گروه‌ها ـ ۷۳ آيه.
۳۴. سباء: نام قوم که پادشاه شان زن بود ـ ۵۴ آيه.
۳۵. فاطر: شكافنده ـ ۴۵ آيه.
۳۶. يس: حروف مقطعه و رمز است ـ ۸۳ آيه.
۳۷. صافات: منظم ساختن صفوف ـ ۱۸۲ آيه.
۳۸. ص: حروف مقطعه قرآن ـ ۸۸ آيه.
۳۹. زُمر: دسته، جماعت ـ ۷۵ آيه.
۴۰. غافر: بخشاينده ـ ۸۵ آيه.
۴۱. فصلت: بيان روشن ـ ۵۴ آيه.
۴۲. شوري: مشورت ـ ۵۳ آيه.
۴۳. زخرف: زينت ـ ۸۹ آيه.
۴۴. دخان: دود ـ ۵۹ آيه.
۴۵. جاثيه: به زانو درآمده ـ ۳۷ آيه.
۴۶. احقاف: نام مكاني در عمان ـ ۳۵ آيه.
۴۷. محمّد: نام پيامبر اسلام(ص) ، ۳۸ آيه.
۴۸. فتح: پيروزي ـ ۲۹ آيه.
۴۹. حُجُرات: خانه‌ها ـ ۱۸ آيه.
۵۰. ق: حروف مقطعه ـ ۴۵ آيه.
۵۱. ذاريات: بادهايي كه اشياء را به پرواز در مي‌آورد ـ ۶۰ آيه.
۵۲. طور: نام كوه است ـ ۴۹ آيه.
۵۳. نجم: ستاره ـ ۶۲ آيه.
۵۴. قمر: ماه ـ ۵۵ آيه.
۵۵. رحمن: بخشنده ـ ۷۸ آيه.
۵۶. واقعه: حادثه عظيم قيامت ـ ۹۶ آيه.
۵۷. حديد: آهن ـ ۲۹ آيه.
۵۸. مجادله: تابيدن طناب، جدل و مناظره ـ ۲۲ آيه.
۵۹. حشر: جمع كردن ـ ۲۴ آيه.
۶۰. ممتحنه: آزمون شده (مؤنث) ـ ۱۳ آيه.
۶۱. صف: صف كشيدن ـ ۱۴ آيه.
۶۲. جمعه: آخرين روز هفته ـ ۱۱ آيه.
۶۳. منافقون: منافقان (نفاق پيشه‌گان و دورويان) ـ ۱۱ آيه.
۶۴. تغابن: مغبون كردن يكديگر ـ ۱۸ آيه.
۶۵. طلاق: باز كردن عقد نكاح ـ ۱۲ آيه.
۶۶. تحريم: حرام كردن ـ ۱۲ آيه.
۶۷. ملك: حكومت و اداره امور ـ ۳۰ آيه.
۶۸. قلم: وسيله نگارش و نوشتن ـ ۵۲ آيه.
۶۹. الحاقه: روز رستاخيز ـ ۵۲ آيه.
۷۰. معارج: صعود از پله ـ ۴۴ آيه.
۷۱. نوح: نام حضرت نوح(ع) يکی از پيامبران خدا ، ۲۸ آيه.
۷۲. جن: پوشيده، نام موجود نامرئي ـ ۲۸ آيه.
۷۳. مُزمّل: پيچيدن پارچه (خطاب به پيامبر(ص) است كه بعد از فرود از غار حرا خود را در پارچه پيچيده بود) ـ ۲۰ آيه.
۷۴. مُدثّر: آراميدن در بستر ـ ۵۶ آيه.
۷۵. قيامت: به پاداشتن ـ ۴۰ آيه.
۷۶. انسان: نوع انسان، بشر ـ ۳۱ آيه.
۷۷. مرسلات: فرستاده‌شدگان ـ ۵۰ آيه.
۷۸. نبأ: خبر مهم ـ ۴۰ آيه.
۷۹. نازعات: كشيدن ـ ۴۶ آيه.
۸۰. عبس: عبوس، چهره در هم كشيدن ـ ۴۲ آيه.
۸۱. تكوير: پيچيدن نور خورشيد ـ ۲۹ آيه.
۸۲. انفطار: شكافته شدن ـ ۱۹ آيه.
۸۳. مطففين: كم‌فروشان ـ ۱۹ آيه.
۸۴. انشقاق: شكافته شدن ـ ۲۵ آيه.
۸۵. بروج: شيء ظاهر و آشكار، ۲۲ آيه.
۸۶. طارق: كوبيدن ـ ۱۷ آيه.
۸۷. اعلي: برتر، بالاتر ـ ۱۹ آيه.
۸۸. غاشيه: پوشاندن ـ ۲۶ آيه.
۸۹. فجر: شكافتن وسيع، صبح ـ ۳۰ آيه.
۹۰. بلد: شهر (مكه) ـ ۲۰ آيه.
۹۱. شمس: خورشيد ـ ۱۵ آيه.
۹۲. ليل: شب ـ ۲۱ آيه.
۹۳. ضحي: اوائل روز ـ ۱۱ آيه.
۹۴. انشراح: شرح صدر، آرامش ـ ۸ آيه.
۹۵. تين: انجير ـ ۸ آيه.
۹۶. علق: خون بسته ـ ۱۹ آيه.
۹۷. قدر: اندازه‌گيري و تقدير ـ ۵ آيه.
۹۸. بينه: دليل روشن ـ ۸ آيه.
۹۹. زلزله: به لرزه درآمدن ـ ۸ آيه.
۱۰۰. عاديات: دويدن با سرعت ـ ۱۱ آيه.
۱۰۱. قارعه: حادثه مهم و سخت ـ ۱۱ آيه.
۱۰۲. تكاثر: تفاخر و فخرفروشي ـ ۸ آيه.
۱۰۳. عصر: فشردن، وقت عصر ـ ۳ آيه.
۱۰۴. همزه: عيب‌جو و غيبت‌كننده ـ ۹ آيه.
۱۰۵. فيل: نام حيوان - ۵ آيه.
۱۰۶. قريش: قدرت، اكتساب، اجتماع. نام قبيله معروف در مكه كه پيامبر اسلام(ص) نيز جزء آن قبيله بود. ـ ۴ آيه.
۱۰۷. ماعون: چيز كم ـ ۷ آيه.
۱۰۸. كوثر: خير كثير و فراوان ـ ۳ آيه.
۱۰۹. كافرون: كساني كه حق را مي‌پوشانند ـ ۶ آيه.
۱۱۰. نصر: پيروزي ـ ۳ آيه.
۱۱۱. مسد: طنابي كه از الياف بافته شده ـ ۵ آيه.
۱۱۲. توحيد: يگانگي ـ ۴ آيه.
۱۱۳. فلق: شكافتن، طلوع صبح ـ ۵ آيه.
۱۱۴. ناس: مردم ـ ۶ آيه.
مطالعه بيشتر
۱ـ تاريخ جمع قرآن كريم، دكتر سيّد محمدرضا جلالي ناييني.
۲ـ شناخت سوره‌هاي قرآن، هاشم هاشم‌زاده هريسي.
۳ـ تاريخ قرآن، آيت الله محمّد هادي معرفت.
۴ـ درس‌هايي از علوم قرآني، دكتر حبيب الله طاهري.