پیش نویس:سقط جنین
 | این متن یک پیش‌نویس است که در وضعیت در حال ویرایش قرار دارد |
سقط جنین به معنای پایان یافتن بارداری است پیش از آنکه جنین در خارج از رحم قادر به زنده ماندن باشد. سقط جنین به دو صورت طبیعی و عمدی اتفاق می‌افتد. طبق نظر فقهای شیعه حکم سقط جنین عمدی بطور کلی حرام است. با این حال در برخی موارد استثنا وجود دارد و حلال می‌باشد.
معنای سقط جنین
سقط جنین به معنای پایان یافتن بارداری است پیش از آنکه جنین در خارج از رحم قادر به زنده ماندن باشد. سقط جنین به دو صورت طبیعی و عمدی اتفاق می‌افتد.
طبیعی
سقط جنین بدون دخالت‌های پزشکی و به صورت خود به خودی را سقط جنین طبیعی گویند که به آن «افتادن جنین» هم گفته می‌شود. این اتفاق حدود 80 درصد در سه ماهه‌ی اول بارداری (قبل از هفته دوازدهم) رخ می‌دهد؛ هرچند تا هفته‌ی بیستم هم احتمال آن وجود دارد.[۱] از جمله علل آن می‌توان به مشکلات هورمونی، عفونت‌ها، بیماری‌های مزمن مادر مثل دیابت و مشکلات رحمی اشاره کرد.
عمدی
سقط جنین عمدی به طور کلی به دو صورت پزشکی و خانگی قابل انجام است. در روش پزشکی بوسیله جراحی و یا خوردن دارو، جنین سقط می‌شود. و در روش خانگی از طریق تغییر در رژیم غذایی، خوردن برخی گیاهان دارویی و تحریک‌های فیزیکی اتفاق می‌افتد.
- ↑ «Miscarriage - Symptoms and causes». Mayo Clinic Staff. دریافت‌شده در آخرین بروزرسانی در 8 سپتامبر 2023. تاریخ وارد شده در
|تاریخ بازبینی=را بررسی کنید (کمک)