کاربر:Mohammad7576/دخالت ایران در منطقه

دخالت ایران در منطقه

سؤال

چرا ایران در درگیری های کشور های منطقه دخالت می کند؟

شخص مسلمان اگر توحید را بپذیرد نمی تواند الزامات عملی آن را کنار بگذارد. لازمه پذیرش توحید به عنوان یک اعتقاد مبارزه با ظلم است. در هر جایی از جهان ظلمی اتفاق بیفتد مسلمانان وظیفه دارند که به یاری مظلوم و دشمنی با ظالم به پا خیزند.

«مقابله با ظالم»، لازمه توحید

حضرت امیرالمؤمنین(ع) خطاب به امام حسن و امام حسین(ع) می فرمایند:«كُونَا لِلظَّالِمِ خَصْماً وَ لِلْمَظْلُومِ عَوْناً». یعنی با ظالم دشمن باشید و به مظلوم کمک کنید.[۱] اساساً کسی که اسلام و توحید را می پذیرد، ناگزیر است که لوازم عملی آن را نیز قبول کند. یکی از لوازم عملی توحید فرمایشی است که امیر المؤمنین(ع) دارند. برای شرح و توضیح این مطلب و روشن تر شدن زوایای آن به ذکر بیانی از رهبر انقلاب اشاره می شود. ایشان می فرمایند:«ما اگر چنانچه به توحید اعتقاد داریم، نمیتوانیم زیر بار زور برویم، نمیتوانیم زیر بار ظلم برویم، نمیتوانیم در مقابل ظالم نَایستیم، این طبیعت توحید است. اینکه جمهوری اسلامی اعلام میکند که هر جا مظلومی هست و نصرتی لازم است، ما آنجا حاضریم، به‌خاطر این است؛ اینکه ما روی مسئله‌ی فلسطین این‌جور اصرار داریم، به‌خاطر این است. چون لازمه‌ی توحید این است که انسان در مقابل زورگویی ظالم به مظلوم بِایستد؛ حقیقت توحید این است و بعثت این را به ما یادآوری میکند؛ و این مطمئنّاً پیشرفت هم دارد... ایستادن ما در کنار گروه‌های مقاومت، در منطقه‌ی غرب آسیا به همین دلیل است. حضور ما در سوریه، در مقابله و مواجهه‌ی با تروریست‌هایی که آمریکا و عوامل آمریکا در منطقه به وجود آورده بودند، به این دلیل است. اینکه گفته بشود «جمهوری اسلامی ایران توسعه‌طلب است، میخواهد فلان‌جا را تصرّف کند»، اینها حرفهای مهمل و بی‌معنا و خلاف واقع و دروغی است؛ نه، ما قصد توسعه و نگاه توسعه‌طلبی به هیچ نقطه‌ای از دنیا نداریم؛ احتیاج هم نداریم، بحمدالله کشور بزرگ، آباد و پرظرفیّتی در اختیار ملّت ایران است. [این حضور] به‌خاطر این است که در منطقه‌ی سوریه، در غرب آسیا، مقاومت در مقابل ظلم وجود داشت و وجود دارد؛ به این دلیل ما آنجا حضور پیدا کرده‌ایم.[۲][۳][۴]

مطالبه کشور های دیگر برای دخالت ایران

علاوه بر عامل اساسی فوق، مطالبه و کمک خواستن کشور ها و دولت های منطقه عامل مهم دیگری است که باعث شده است تا ایران در امور آن ها دخالت داشته باشد.

رهبر انقلاب اسلامی در بخش پایانی سخنانشان به مسائل منطقه و خباثت امریکایی‌ها اشاره کردند و گفتند: در سالی که گذشت، جمهوری اسلامی توانست پرچم عزت و اقتدار ملت ایران را در منطقه به اهتزاز درآورد و سهم مهمی در شکستن کمر تکفیری ها و برقراری امنیت، ایفا کند. حضرت آیت الله خامنه ای با تأکید بر اینکه جمهوری اسلامی با این اقدام بزرگ خود، نقشه امریکایی‌ها را در منطقه خنثی کرد، افزودند: اکنون، قدرتهای بین المللی که همواره در مسائل داخلی مناطق مختلف جهان دخالت می کنند، به جمهوری اسلامی معترضند و می گویند چرا ایران در مسائل منطقه دخالت می کند؟ که در پاسخ می گوییم این موضوع به شما ربطی ندارد. ایشان با تأکید بر اینکه حضور جمهوری اسلامی ایران در برخی کشورهای منطقه، با خواست دولتها و ملتها انجام شده است، خاطرنشان کردند: ما نه زورگویی کردیم و نه دخالت در امور داخلی کشورها. کمک خواستند و ما کمک کردیم و این کمک را هم با انگیزه های منطقی و با محاسبات بسیار عاقلانه، و نه از روی احساس، انجام دادیم. رهبر انقلاب اسلامی با اشاره به طراحی امریکایی‌ها برای منطقه، گفتند: امریکایی‌ها به دنبال آن بودند که با به‌وجود آوردن گروههای «شریر، ظالم و هتاک» همچون داعش، ملتهای منطقه را مشغول جنگ داخلی، و ذهن آنها را از رژیم غاصب صهیونیستی دور کنند، ولی ما به توفیق الهی توانستیم این نقشه را خنثی کنیم. حضرت آیت الله خامنه ای با اشاره به ادعای امریکایی‌ها مبنی بر نقش آنها در سرکوب داعش، تأکید کردند: این ادعا دروغ است زیرا سیاست امریکا، حفظ داعش و امثال آن است البته به‌گونه ای که آنها در اختیار امریکایی‌ها باشند. ایشان با تأکید بر اینکه امریکایی‌ها هیچ انگیزه ای برای از بین بردن داعش نداشتند، افزودند: علاوه بر این موضوع، امریکا قادر به تأمین امنیت در منطقه نیست و نمونه بارز آن حضور ۱۴ ساله در افغانستان است که نه تنها هیچ امنیتی را برای مردم افغانستان به ارمغان نیاورده است، بلکه شرایط امنیتی را بدترکرده است. رهبر انقلاب اسلامی با تأکید بر اینکه جمهوری اسلامی، توانسته در منطقه امنیت را برقرار کند، گفتند: بعد از این هم همین‌گونه خواهد بود و بدون شک، امریکا در مسائل منطقه به اهداف خود نخواهد رسید و جمهوری اسلامی ایران به فضل الهی تمام اهداف خود را در منطقه محقق خواهد کرد.

(چهارشنبه ۱ فروردین ۱۳۹۷)


با «عاملین آمریکا و صهیونیسم» مقابله کردیم

مقابله‌ی ما با نیروهای تکفیری، مقابله‌ی با ظلم بود، مقابله‌ی با تحریف اسلام بود؛ مبارزه‌ی با گروهِ وحشیِ دور از اخلاق اسلامی و مدنیّت اسلامی‌ و حقیقت اسلام بود که انسانها را زنده‌‌زنده آتش میزدند‌، انسانها را زنده‌زنده پوست میکندند، خانواده‌های مسلمان را به اسارت میگرفتند و فساد سیاسی، فساد جنسی، فساد مالی، فساد عملی، همه‌جور فسادی، اینها را فرا گرفته بود. اینها عامل آمریکا بودند، عامل صهیونیسم بودند، دنباله‌هایشان هم هرجا باشند عامل آمریکا و عامل صهیونیسم‌اند. این یک واقعیّتی است؛ ما در مقابل اینها ایستادیم. (۱۳۹۶/۰۹/۱۵)



«مقابله با ظالم» لازمه توحید است

ما اگر چنانچه به توحید اعتقاد داریم، نمیتوانیم زیر بار زور برویم، نمیتوانیم زیر بار ظلم برویم، نمیتوانیم در مقابل ظالم نَایستیم، این طبیعت توحید است. اینکه جمهوری اسلامی اعلام میکند که هر جا مظلومی هست و نصرتی لازم است، ما آنجا حاضریم، به‌خاطر این است؛ اینکه ما روی مسئله‌ی فلسطین این‌جور اصرار داریم، به‌خاطر این است. چون لازمه‌ی توحید این است که انسان در مقابل زورگویی ظالم به مظلوم بِایستد؛ حقیقت توحید این است و بعثت این را به ما یادآوری میکند؛ و این مطمئنّاً پیشرفت هم دارد... ایستادن ما در کنار گروه‌های مقاومت، در منطقه‌ی غرب آسیا به همین دلیل است. حضور ما در سوریه، در مقابله و مواجهه‌ی با تروریست‌هایی که آمریکا و عوامل آمریکا در منطقه به وجود آورده بودند، به این دلیل است. اینکه گفته بشود «جمهوری اسلامی ایران توسعه‌طلب است، میخواهد فلان‌جا را تصرّف کند»، اینها حرفهای مهمل و بی‌معنا و خلاف واقع و دروغی است؛ نه، ما قصد توسعه و نگاه توسعه‌طلبی به هیچ نقطه‌ای از دنیا نداریم؛ احتیاج هم نداریم، بحمدالله کشور بزرگ، آباد و پرظرفیّتی در اختیار ملّت ایران است. [این حضور] به‌خاطر این است که در منطقه‌ی سوریه، در غرب آسیا، مقاومت در مقابل ظلم وجود داشت و وجود دارد؛ به این دلیل ما آنجا حضور پیدا کرده‌ایم. (۱۳۹۷/۰۱/۲۵)

مطالب توحید کتاب طرح کلی اندیشه اسلامی در قرآن می تواند به این بخش ضمیمه شود.


منابع

  1. نهج البلاغة، نامه 47
  2. بیانات در دیدار مسئولان نظام و سفرای کشور های اسلامی، 25/01/1397
  3. خامنه ای، سید علی، طرح کلی اندیشه اسلامی در قرآن، ص
  4. بیانات در دیدار با مسئولان نظام اسلامی و میهمانان کنفرانس وحدت اسلامی، 15/09/1396